snoekje

Na een paar maanden niet meer met de boot weggeweest te zijn begon het toch wel weer te kriebelen. Peter en ik waren een paar dagen samen vrij en afgelopen maandag leek ons dan ook wel een mooie dag om een paar uur te gaan vissen. Het is een paar graden kouder dan het weekend, er is geen zonnetje te bekennen en het miezert zo nu en dan, voor mij niet het meest ideale visweer, maar over het algemeen voor de snoek prima! En daar gaat het tenslotte om! Ik ben zo nu en dan een echte kou kleum dus ik trek preventief al aardig wat lagen kleren aan waaronder ook een thermo shirt, ook mijn oh zo charmante dik gevoerde broek mag dan niet ontbreken. Samen even wat van het kunstaas uitzoeken, boot inladen wat appels en bananen mee en daar gaan we! We besluiten eerst ondiep langs wat steigers / huizen te gaan vissen en dan richting het meer te gaan. We zijn net 2 minuten onderweg als Peter zijn eerste bocht maakt en mij met een glimlach vraagt “heb je er een beetje vertrouwen in?”. Ik kijk nog even nadenkend naar het stuk kunstaas wat al trillend niet al te ver achter de boot zijn werk doet en wil eigenlijk net antwoord geven als er een klein snoekje op mijn kunstaas klapt! Antwoord “JA ik heb beet!”.

snoekje 40 cm

Wel erg grappig dat het snoekje van zo’n 40 cm antwoord leek te geven op Peter zijn vraag. Dat is een leuk begin. Ik weet dat dat niet altijd wat hoeft te betekenen. Een goed begin is nog geen fantastisch eind als het om vissen gaat.

snoekje Peter 55 cm

Mijn gevoel dat we eerst maar ondiep wat moeten slepen is door mijn eerste snelle vangst alleen maar bevestigd en we besluiten dan ook hier nog wat verder te trollen. Ik krijg nog een stuk of 4 aanbeten, maar ze blijven niet hangen, het lijkt er eerder op alsof ze mijn kunstaas met een kopstoot even uit willen testen. We besluiten wat sneller te gaan trollen, de snoek heeft dan minder tijd om er over “na te denken” en als ie dan komt dan hangt ie vaak ook wel. Deze tactiek lijkt te werken want Peter weet net na een bruggetje een leuke snoekje van zo’n 55 cm te haken.

Het word dan in ene erg ondiep en we hebben eigenlijk wel zin om naar het grote water te gaan. We besluiten te keren en al trollend richting het meer te varen. Kunstaas en hengels wisselen en eens kijken of hier wat grotere dames te scoren zijn. We varen verschillende keren het meer rond zo nu en dan even wisselen van kunstaas, maar er gebeurd helemaal niks! Na 3 rondes begin ik het ook wel een beetje koud te krijgen aangezien we hier ook helemaal geen beschutting hebben.

Peter heeft voor onze meerval vakantie nog wat kunstaas wat hij uit wil testen dus we besluiten de boot even stil te leggen en met een lekker muziekje erbij even op te warmen. We hebben jammer genoeg geen thee of iets warms meegenomen dus ik besluit maar even te gaan werpen en daar we schijnbaar wat melig zijn (en toch alleen op het water) doen we er allebei af en toe een raar dansje tussendoor. Even een appeltje eten en dan maar weer verder. Ik heb net 3 happen van mijn appel genomen als ik in ene vol verbazing een kreet slaak en daarbij uiteraard mijn appel op de grond laat vallen omdat ik heel snel mijn hengel wil pakken! Ik zie een enorme snoek als een soort dolfijn zo’n 15 meter naast de boot boven komen! Geen plons van jagen of iets, maar gewoon echt als een soort dolfijn kwam deze behoorlijke snoek even kijken om vervolgens heel rustig weer de diepte in te glijden. Ik zie zijn enorme staart ons nog heel rustig nazwaaien en weg is ie. Ik heb wel vaker verhalen gehoord en foto’s gezien van snoeken die nieuwsgierig zijn en gewoon even komen kijken maar nog nooit zelf gezien. Heel bizar! Uiteraard werpen we verschillende keren op en rond de plek waar ik de snoek zag en ook Peter die alleen zijn staart heeft gezien staat met grote ogen druk te werpen. We trollen nog een paar keer in die buurt maar uiteraard helemaal niks! Ik denk dat de snoek misschien door de herrie van het dansen is komen kijken?? Het was in ieder geval erg bizar om te zien.

We gaan maar weer richting het ondiepere water, nog even kijken bij een veelbelovend haventje. Ook hier helaas geen actie. We schrikken ook een beetje van de tijd het is al over 16:00 uur en het word met een uurtje ook al donker. Toch maar eens richting huis gaan. In eerste instantie zouden we vol gas terug varen, maar met een viaduct in het vooruitzicht doe ik toch maar het voorstel om dat stukje nog even mee te pakken. Peter is de beroerdste niet als het op vissen aankomt, dus dat doen we. Peter weet net voor het viaduct een snoekje te vangen met opvallende gele ogen!

We varen daarna door het donkere viaduct, als ik naar voren kijken zie ik een mooi opstakel precies in de overgang van donker naar licht. Ik zeg nog tegen Peter “daar ligt ie ik weet het zeker”, ik kan daarna nog net tot 5 tellen als “BAM” en een mooie snoek op knalt. Ik voel meteen dat dit wel even andere koek is dan het kleine snoekje van eerder en ik dril de snoek al lachend binnen. Het was zo apart om te voorspellen dat die snoek daar lag en dan ook daadwerkelijk op nagenoeg hetzelfde moment er een snoek op te voelen knallen. Peter zit mij ook uiteraard weer toe te lachen. Na een korte dril komt deze snoek van 80 cm uit het water. Wel wat beschadigd op de flank. Wat een leuke afsluiter!

via duct snoek 80 cm

We trollen daarna, met toch weer wat nieuwe moed, nog een stukje verder, maar als het begint te schemeren besluiten we toch maar vol gas naar huis te varen. Ik neem mij voor om weer vaker met de boot op pad te gaan, toch wel een erg leuke en spannende manier van vissen!