Zomers in Holland, je kun ze niet zo gek genoeg bedenken. Ook nu zitten we midden in een hittegolf die niet echt bij onze omstandigheden past. Het afgelopen weekend stonden er visdagen gepland voor zowel zondag als maandag. Ik hield de weersvoorspellingen al dagen in de gaten en het leek erop dat het wel eens erg warm zou kunnen gaan worden. Veel te warm. Visafspraken afzeggen om het weer doe ik nooit omdat je dan altijd zult zien dat het voorspelde weer niet uitkomt. Niets werd minder waar deze keer en er zouden twee zeer tropische dagen vervist worden.
Op zondag vielen de omstandigheden nog wel mee. Het was warm dat was niet te ontkennen maar met een heerlijk koel briesje over het water de dag door was het heel goed te doen. Net als de laatste tijd gaan we ook nu het grote water weer op. Plan is ook hetzelfde, onder andere het fontijnkruid uitwerpen met grote spinnerbaits. En dat gaat goed de laatste tijd met leuke vangsten. De truc om tot succes te komen heb ik denk ik wel gevonden.
Vaak viel het mij op dat als je te diep in de plantenbedden vist je wel aanbeten krijgt maar vaak weer lost. Door de commotie die je eigenlijk veroorzaakt door door die planten heen te gaan rossen blijken de snoeken niet meer precies op je kunstaas te kunnen mikken. Ook het kleinere spul aan snoek blijkt dieper in die plantenbedden te zitten. De stek die ik bevis heeft een prachtig talud aan die rand van de planten. En juist aan die rand blijken naar mijn mening de wat grotere vissen te zitten. De laatste tijd is het mij een beetje te vaak overkomen dat je een vis uit de diepte vlak voor de boot op je spinnerbait ziet klappen. Ik laat de boot dan nu ook enkele meters uit die planten driften. En dat heeft me de laatste tijd geen windeieren gelegd met enkele hele forse snoeken.
Deze zondag echter kan mijn vismaat niet tot vangst komen hoezeer hij ook zijn best doet. Onbegrijpelijk eigen als je beiden met hetzelfde bezig bent en de één de vangsten doet en de ander niets kan loskrijgen. Het meest bizarre gebeurt eigenlijk die middag. We zijn op een stek aangekomen die we nog even af wilden trollen voor het eind van de dag. We zijn nog maar eigenlijk net bezig als mijn vismaat een beuk op de handhengel krijgt maar ook gelijk weer lost. Tijd om na te denken krijgt hij niet want weer gelijk een beuk en op dat zelfde moment ook bij mij. Aantal kopschudden en zowel hij als ik lossen weer. Dan slaat zowat mijn steunhengel dubbel. Zware kopschudden verraden een hele beste vis maar voor ik het uit kan spreken veert mijn hengel terug. Dit alles gebeurt misschien binnen enkele minuten en is het meest bizarre wat ik ooit meegemaakt hebt.
Op maandag staat de tweede dag gepland voor groot water. Deze keer gaat de Duitse Daniela Schaefer met me mee. Danni is het vrouwelijke lid van het prostaff team Salmo Germany en in die zin een collega omdat ik het Salmo Benelux team vertegenwoordig. Opdracht was simpel, Danni wilde haar pr snoek van 89cm verbeteren. Was geen probleem geweest op zich als niet ik maar zij zelf de grote vissen die gevangen had.
Ik had er eigenlijk een heel hard hoofd in voor die dag. Omstandigheden waren gruwelijk wat weersomstandigheden betrof. Geen zucht wind die dag en een brandende zon met temperaturen die opliepen tot 32 Celsius. Toch wisten we die morgen in de eerste uurtjes aardig wat actie los te krijgen met de spinnerbaits. Tot een uur of elf ging er regelmatig een leuke vis aan hangen waarbij Danni nog een forse baars van 42cm op de spinnerbait ving. Maar met haar grootste snoek vangst had ze haar pr nog niet verbeterd.
Het wordt dan echter heel warm op het water en de actie wat betreft het werpen is over. We gaan het proberen om al trollend wat dieper vis te zoeken. Dat lukt aardig en op een meter of 4 diep komt er regelmatig een vis zich aanmelden. Wel aan de kleine kant eigenlijk allemaal maar dat mag de pret niet drukken. Rond het middaguur besluiten we in verband met de hitte een siësta te houden. We gaan op de plaatselijke camping wat verkoeling zoeken met een heerlijk ijsje en wat drinken. Daarna kunnen we er weer tegenaan.
In de middag is de actie er eigenlijk aardig uit en ik besluit in de namiddag nog een ander gedeelte van het meer te proberen. Hier weet ik zelf trollend op dieper water nog een leuke snoek te vangen maar het mag duidelijk zijn dat er onder water weinig activiteit te bespeuren is. Af en toe krijgen we beiden een aanbeet maar het zijn duidelijk van die dreunen op je hengel die doen vermoeden dat ze er niet echt voor gaan. Al met al een hele leuke dag met een enthousiaste meid met een passie voor het roofvissen. Aardig wat actie gehad ondanks de bizzare hete weersomstandigheden waar ik eigenlijk best tevreden op terug kan kijken. En Danni, tja die was die dag eigenlijk niet van het water af te krijgen want had de tijd van haar leven. Maar aan alles komt een eind zo ook aan een visdag.
Danni, vielen dank es war erfreulich!
Pieter Nederlof