Eindelijk is het dan zo ver, de gesloten tijd is voorbij en we mogen weer het water op achter de groenjassen aan. De snoeken hebben nu twee maanden rust van ons vissers gehad en hebben voor het nageslacht kunnen zorgen, zodat wij die natuurlijk over een paar jaar weer achter de schubben aan kunnen zitten.

Het nageslacht

De eerste dag dat ik weer het water op ging was een dagje voor mezelf, even weer heerlijk genieten op het water en hopen op een paar mooie snoeken. De temperatuur zat nog niet echt mee en met een graadje of twaalf heb ik mijn broek van het warmte pak nog aan. En dat was een goeie keuze want met een windkracht 3 a 4 is het niet echt warm op het water. Maar daarentegen waren de snoeken al wel lekker los. Zo weet ik er die dag 8 te landen waaronder 2 vissen boven de 90cm. Dat is weer een lekkere eerste dag van het seizoen.

De eerste 90+ vis

Een paar dagen later heb ik met Jacco afgesproken om een avondje te gaan vissen. We doen een voor ons bekende stek aan en besluiten om alleen maar te gaan trollen. We hebben maar een paar uurtjes dus we willen zoveel mogelijk water zien te bestrijken. Jacco doet zijn vertrouwde shadclone eraan en na een half uurtje krijgt hij er een enorme beuk op. De vis vecht erg hard en blijft lang onder. We denken dat deze de meter wel gaat passeren maar als de vis dan einelijk bij de boot komt blijkt het toch dat ie dat niet gaat halen. Een mooie snoek van net boven de 90 cm is het resultaat.

Sterke vis voor jacco, op de shadclone

Dan is het de beurt aan mij. Mijn steunhengel begint te klapperen en gauw pak ik de hengel en begin de vis te drillen. Hij is niet zo sterk en laat zich aardig makkelijk binnentakelen, het blijkt dan ook om een mooie dikke snoekbaars te gaan die wel zin had in een pikefighter.

Mooie dikke snoekbaars op de pikefighter

Na deze mooie vis blijft het stil en vangen we de rest van de avond niks meer.
Een week later heb ik met Michael afgesproken om een zondagje het water op te gaan. We gaan eerst naar de zelfde stek als ik met Jacco ben geweest en daar weet Michael een mooie vis te pakken die ook weer over de 90 cm heen gaat.

Dit is de enige vis die we hier weten te strikken dus besluiten we het elders te proberen. Het word een water dat een stuk ondieper is en waar je ook wat meer kleine snoeken kan verwachten. En dat bleek ook het geval want als we ergens kort langs een kantje opvaren zie ik achter me een snoek van rond de 50 cm met mijn plug en al de lucht in vliegen. Wat een geweldig gezicht is dat en wat zijn die kleine rovers heerlijk fanatiek. Dat zijn ook een van de dingen die het vissen op roofvis zo leuk maakt.

Fanatieke rover

Ook Michael weet een klein exemplaar te vangen en deze word weer gauw terug gezet zodat ie een stuk groter mag groeien.Uiteindelijk weet ik toch nog een mooie snoek van ruim over de 90 cm te vangen op een dam plug met een mooie print van een spiegelkarper. Op de terugweg haak onderweg nog een snoekje op een erg snel getrolde shad van een cm of 15. Een stukje speedtrollen wierp toch nog even zijn vruchten af en daarmee sloten we ook de dag af.

Weer een mooie vis van ruim in de 90cm

De week erop heb ik een half dagje gepland staan met Remko. Hij was net terug van vakantie en had nog een paar dagen vrij dus vroeg of hij mee mocht op de boot. Natuurlijk, ik was van plan om die dag niet gaan maar plannen zijn er om te wijzigen. We kunnen de eerste uurtjes maar moeilijk aan een visje komen. Maar dan rond half twaalf gaat het ineens los. Eerst vang ik een leuke snoek op de Mc Kelly van svartzonker. Dit is trouwens een erg goed stukje kunstaas. Het is een mooie flanker en de meeste snoeken heb ik tot nu toe op dit aasje gevangen.

Dan is het de beurt aan Remko, die heeft er een klein ratel plugje aan gedaan om wat baars of snoekbaars te vangen. Maar in plaats daarvan knalt er een dikke snoek op. De vis is nog mooi dik en gaat ruim in de 80 cm. Nog geen vijf minuten later krijgt hij weer een klap op zijn hengel en het blijkt om een nog grotere vis te gaan. Na een stevige dril weet hij de vis te landen en het blijkt een nieuw PR te zijn voor hem. 96 cm is het resultaat. Wat zijn ze lekker sterk momenteel en wat willen ze vechten.

Nieuw PR voor Remko

Dan is het de beurt weer aan mij en ook ik weet op een klein plugje een leuke snoek te haken. Even later staat mijn steunhengel te klapperen en een sterke snoek met een forse wond op de rug heeft de triple pikefighter gegrepen. De wond lijkt veroorzaakt door de schroef van een boot, maar deze is gelukkig alweer aan het genezen. De snoek lijd er in ieder geval niet meer onder want hij vecht voor wat ie waard is. Deze blijkt ook nog een gezwelletje aan de bek te hebben.

Snoek met gezwel en wond op de rug, alleen vanaf deze kant niet te zien.

Even verderop staat de steunhengel alweer te klapperen. De pikefighter is wederom de klos en een mooie vis van ruim in de 90 cm mag even aan boord komen.

Wederom een sterke 90+ vis

Na deze vis valt het ineens helemaal stil en weten we geen aanbeet meer te versieren. Dit was ff een knal uurtje met een paar mooie sterke vissen. Voor ons zit de tijd er ook bijna op dus besluiten we maar om richting huis te gaan.

Zo zie je maar dat ook de vissen hun eet tijden aanhouden. Alleen is het de kunst om te ontdekken wanneer dat precies is.

Dat was een heerlijk begin van het nieuwe seizoen. Ik ben het begin van het seizoen ook nog verwend met twee dikke meter vissen maar die houden jullie te goed en vertel ik in een volgend verslag.

Veel vis en vang plezier gewenst.

Groeten Harry