Zondag 30 december was mijn laatste visdag van het jaar en die moest natuurlijk afgesloten worden met een paar mooie vangsten. De avond ervoor melde michael zich helaas af om mee te gaan vanwege een griepje. Helaas maar het is niet anders. Dan gaan we maar alleen op pad. Als het s,ochtends net licht begint te worden heb ik de boot in het water en vaar naar de eerste stek toe. Het waait erg hard en de boot is moeilijk in bedwang te houden. Ik zoek wat beschutte stekken op om de boel een beetje onder controle te houden. Helaas krijg ik hier geen aanbeten en vaar door naar de volgende stek. Onderweg kom ik “DAS BOOT” tegen met Marco en een vismaat. We groeten elkaar even en dan vaar ik weer verder. Bij de volgende stek aangekomen zie ik dat de wind er pal op staat maar toch weet ik de boot vakkundig te manoeuvreren en de eerste aanbeet te verzilveren. Een mooi 90er heeft de flatstick gegrepen en even later pak ik haar in de kieuwgreep. Nu moet ik zelf foto,s maken met de zelfontspanner en dat is soms best even lastig. Zie hier het resultaat.
Ik trol weer verder en na een paar minuten krijg ik een snoeiharde aanbeet op een goudwitte shad van fox. De vis vecht behoorlijk en springt een keer in de lucht. Op deze manier weet ze zich dus los te schudden en laat mij een beetje beduusd achter in de boot. Verdikke, dat was een beste vis. Maar ja ook dat hoort erbij en vol goede moed ga ik weer door. Inmiddels heb ik de steunhengel voorzien van mijn nieuwe 23cm grandma met een felle kleur. Het water is erg troebel dus een fel kleurtje werkt meestal wel. En dat blijkt ook want even later is deze volgas gegrepen en weer een mooie snoek van precies 90cm moet zich over geven.
Een paar minuten later weet ik weer een mooie vis te haken op dezelfde grandma maar deze foto,s gingen helaas niet goed met de zelf ontspanner. Volgende vis beter hopen we dan maar. Het is toch erg lastig de boot goed in bedwang te houden op sommige stukken dus ik ga weer naar de volgende stek. Deze ligt wat meer beschut en dus kan ik even rustig een bakkie in doen. Nou ja rustig, net als ik de steunhengel wil pakken knalt er een snoek op de flatstick en zwemt door de andere lijn heen. Erg lastig maar het is gelukkig een niet te grote vis dus ik kan alles vlug binnen halen en de wirwar uit de knoop halen. Gauw de lijnen doorknippen en de snoek onthaken want we willen de vis onbeschadigd terug zetten. Dat lukt gelukkig en als ik de lijnen weer opnieuw geknoopt heb kan ik eindelijk een bak koffie in doen. Het blijft hier verder rustig en ik ga weer terug naar de vorige stek.
Daar aangekomen kom ik Marco weer tegen en die verteld dat ie er net een heeft gevangen van 96 cm op doodaas. Kijk, dat is mooi, gefeliciteerd. Als ik geen aanbeet meer kan versieren besluit ik ook om maar met doodaas aan de slag te gaan. Ik had een paar voorns mee genomen en dus worden de fireballs tevoorschijn gehaald. Aan de hengel in de steun een dikke voorn van zo,n 30 cm en aan de andere een wat kleinere van ongeveer 15 cm. Na een paar meter vooruit te zijn gegaan begint ineens de reel van de steunhengel af te lopen. Ik pak voorzichtig de hengel uit de steun en wacht rustig af. De vis verplaatst zich een paar keer en ligt op een gegeven moment stil. Ik wacht nog even en denk, ik sla toch maar aan want het is niet de bedoeling dat ie hem slikt. Ik draai strak en zoek contact, er komt weer beweging in en ik haal aan, hatseee en sla een groot gat in de lucht. De voorn is wel enigszins toe getakeld. Waarschijnlijk een kleine snoek die de voorn net alleen bij de staart te pakken had. Ik gooi gauw de vis weer in het water maar weet de snoek niet meer te verleiden tot een aanbeet.
Dan besluit ik om weer met kunstaas verder te gaan en hang een vel oranje shad aan de speld. Ik hang hem vlak achter de motor in het kolkende water en even later knalt er een dikke vis op. Deze vecht flink en trekt de slip een paar keer goed los. Dan moet ze zich toch gewonnen geven en een moddervette vis van 95 cm mag op de foto.
Hierna besluit ik om aan de andere hengel ook een grote shad te knopen. Deze is fel groen van kleur. Het blijkt een verstandige keuze want even later is het mijn steunhengel die hoepeltje krom gaat. Ik krijg met moeite de hengel uit de steun en als ik de vis zie snap ik ook waarom. Deze gaat over de meter heen. Ze geeft nog even flink tegengas maar moet het dan toch opgeven. Een mooie snoekdame van ruim over de meter mag ook even poseren voor de foto. Met 6 vissen en een dikke meter vis als bonus en afsluiter van de dag en het jaar, vind ik het mooi geweest en besluit om weer terug te gaan en na te genieten van deze dag.
Ik wil iedereen alle goeds wensen voor het nieuwe jaar en dat iedereen maar weer mag genieten van al het moois dat onze hobby met zich mee brengt.
Vriendelijke groeten,
Harry