Een vreemde titel zul je zo denken , maar daar kom ik in de loop van dit avontuur op terug.
Het is vrijdag avond de regen valt met bakken uit de hemel de wind loeit om de daken, en dat terwijl er voor de dag erna een visdag op de planning staat, we besluiten het maar af te wachten en de volgende ochtend te besluiten hoe of wat ,
Om 8 uur krijg ik de eerste whatsapp van Meindert en die is kort maar krachtig ,’’ ik kom er nu aan’’
Dus hup snel mijn spullen bij elkaar geraapt , en niet veel later staat de pick-up van Meindert voor de deur,
We rijden naar de loods waar de boot staat en koppelen de boot aan en gaan op pad, eerlijk gezegd nog geen flauw idee waar naartoe, de wind is gaan liggen en we besluiten om onze eerst plan uit te gaan voeren , namelijk aan de slag met kleine swimbaits op oude veenplassen .
Onderweg tanken we de boot vol en nemen nog even de tijd voor een lekker bakkie ,
De zon komt inmiddels tussen de wolken vandaan en het is waarlijk een prachtige dag geworden.
De boot glijdt even later van de trailer, en de aasjes doen niet veel later hun kunstjes, vandaar de naam KUNSTAASJES,
Na Nog geen 50 meter dient de eerste dappere dodo zich aan , gevolgt door een volgende,
Dit gaat lekker zo,
We slaan de kleinere vaartjes in maar lopen na een tijdje vast in …IJS……daar hadden we niet op gerekend en onze plannen smelten als sneeuw voor de zon.
Gelukkig zijn we niet voor 1 dag ijs te vangen , en gaan verder trollend de dag in , hier is het nummer 3 en ook nummer 4 komt vrij vlot in de boot ,
We hebben ditmaal ook doodaas materiaal aan boord en gaan op zoek naar een stek waar we de dode kingsize voorns voor hun laatste keer met hun natuurlijke habitat kennis laten maken .
We trollen dit keer over een grote plas waar ik een hele dikke vis verspeel ,
Dan zien we plotseling een bekend boot varen met daarin Rick en zijn maatje Ralph, we besluiten om ook deze haven in te gaan om hier met onze voorns aan de slag te gaan.
Maar nog voor ik langs Rick vaar , doet mijn steunhengel dingen die hij normaal niet doet, en een grote snoek vecht voor wat hij waard is aan de andere kant van de lijn, van drillen is geen sprake , hij drilt ons , en in de gauwigheid neemt hij ook nog een sprintje onder de dobber van Rick door , waarna we even later allebei de snoek aan de lijn hebben , hilariteit ten top natuurlijk .
De dobber lost even later en na een paar runs proberen we de snoek te landen , wat nog niet meevalt, gelukkig kan Meindert hem even later in de kieuwgreep pakken waardoor het in ons voordeel beslecht word, niet dat de vis zich over gaf , als een krokodil probeert hij de pols van Meindert uit de kom te draaien maar deze knoeste Urker geeft zich natuurlijk niet gauw gewonnen.
Na de foto’s laten we de bak weer zwemmen, en nemen we de tijd om onze andere hengels klaar te maken, een fireball naast een paar dobbers liggen niet veel later te water,
Nu heb ik van al de spanning een flinke drang gekregen en ik besluit dan ook om even de blaas te gaan legen in ons daarvoor bestemde hoosbakje,
Je raadt het natuurlijk al , precies opdat moment zieik mijn hengel schokken, ik zeg tegen Meindert ‘’pak hem “ waarop de vragende blik van Meindert mij duidelijk maak dat ik , toch echt de hengel bedoel.
Meindert neemt de hengel uit de steun , zoekt contact en zet de haak,
Bam weer een mooie vis,
Zelf sta ik nog uit te druppelen en kan nog net, het net onder de snoek schuiven waardoor nummer 6 van de dag een feit is ,
Dit zijn momenten die we natuurlijk niet snel vergeten, maar de dag had nog meer voor ons in petto.
Tijdens het terug varen namelijk werden we door een ‘’ik zal niet zeggen vies, maar schoon is anders ,oud mannetje geroepen ,’’ komn’s evn ier jongens ‘’
Om nog met je 40 ste voor jongen aangesproken te worden is natuurlijk niet verkeerd maar we vertrouwden het zaakje toch niet en voeren door,
De oude baas nam daar kennelijk geen genoegen mee , en kwam ons later met een oude vlet tegemoet , hoewel we trolden kwam de oude baas zonder pardon langszij liggen en ik kon nog maar net mijn hengels in veiligheid brengen enfin om een lang verhaal kort te houden,
De oude baas was een beroepsvisser die bang was dat we ‘’zijn’’ snoekjes meenamen.
Ondanks dat we uitlegden dat we de vangst netjes terug zetten kon hij zijn ogen niet van de opbergvakken afhouden , ho wat die graag even in de luikjes willen kijken,
We hebben de ouwe dringend toch vriendelijk verzocht aan de kant te gaan , en met zijn sokken aan zijn handen ( die dienden als handschoenen) nam hij dan toch afscheid,
We waren even sprakeloos en de lust om verder te vissen was in een keer ver te zoeken,het begon ook al te schemeren en we besloten om te gaan traileren , niet veel later viel de schemer in en onder het toeziend oog van diverse reeen , reden we voldaan naar huis,
Het was weer een prachtig dag op het water,
Vr gr KJ Visser