We hadden afgesproken om 3 man sterk vandaag de polder in te trekken.
Hoewel het weerbericht veel regen opgaf ,kon ons dat niet weerhouden Zuid Friesland onveilig te gaan maken.
We hadden in de auto al plannen gemaakt ,in welke volgorde we de zogenaamde hotspots gingen afwerken,
We begonnen midden in de polder en we zouden door een klein dorpje de oversteek maken naar het achter gelegen polder vaartje.
Nu bevinden zich bij deze poldervaart ook wat boerderijtjes die in de zomerperiode dienst doen als recreatie woningen .
natuurlijk voorzien van de nodige steigertjes in het water, wat voor ons de ideale staan plaats voor de snoek moest opleveren.

(Enfin hier bleek maar weer dat theorie en praktijk vaak ver uit elkaar liggen)
om een lang verhaal niet nog langer te maken ,,we kregen geen stoot,,
langzaam trokken we de bebouwing in,of althans als je 6 huizen op een rij bebouwing mag noemen.
Hier kreeg Frans Lucas een flinke aanbeet welke hij wist te verzilveren
Het begin was er, de regen trouwens ook
Wat begonnen was als iets miezerigs kon inmiddels als echte regen worden bestempeld
Bij een duiker kreeg ik mijn eerste misser te zien,getuige de grote kolk ter hooogte van mijn tandem spinner,na 4 worpen kreeg ik weer een kolk te zien, waar ik veronderstelde dat mijn aasje zijn kunstjes aan het vertonen was.

We liepen verder richting gemaal, onder weg kreeg ook Rein een aanbeet vlak voor zijn voeten waar hij echter zo van schrok dat hij het aas uit de bek van de snoek trok.
Aangekomen in de stromende regen liet de snoek bij de duiker me niet los en ik zei dan ook terug te gaan .
Ik wisselde van kunstaas , en direct al bij de eerste worp had ik contact met een snoek .
Na een heftige dril kon ik de snoek makkelijk landen .
Maar daar sta je dan in de gietende regen met een mooie snoek in je hand, en niemand die even een fotootje kan nemen.(dacht ik)
Plotseling stopte er een oldtimer camper naast me en nog voor dat hij stil stond was er een kras oud mannetje uitgesprongen die nog enthousiaster was dan ik.
Hij had zich namelijk nooit kunnen voorstellen dat er in zijn vaartje zulke gevaarlijke vissen zwommen.
Ook Oma was inmiddels van de partij en nog voor ik de woorden,, kunt u even een foto nemen,,griste de kwieke oude baas het toestel uit mijn zak en vereeuwigde mij met de vangst.

Het was inmiddels donker geworden en ik besloot bij het plaatselijke cafe te wachten op de 2 andere vissers .
Deze kwamen even later al druipend binnen en nu bleek dat Rein ook nog een snoekje had kunnen vangen.
en na een lekkere warme kop koffie vertrokken we richting huis .

Zaterdag 9 December,

Dit keer moest de polder bij kampen er aan geloven,en ik stelde voor om eerst wat nieuwe stekken te gaan proberen waarna we de bekende plekken konden afwerken.
Aangekomen op een nieuwe stek had ik na de 2e worp een misser en na een worp of 6 weer een.
Dit begint goed dacht ik .
Maar te vroeg gejuicht ,want wat we ook probeerden geen enkele snoek liet zich daar nog verleiden

ook de volgende voor ons bekende stekken leverde geen vis op.
voor mij althans , want op de plek waar ik nog geen minuut daarvoor gevist had stond de hengel van Frans lucas krom.
een snoek van 64 cm was het resultaat .
Even later ving Frans wederom een snoek op de plek waar ik net vertrokken was.ditmaal een kleintje van 58 cm.
De nu breed lachende medevisser vroeg of ik nog meer vissen voor hem wilde wekken dan zou hij ze wel even vangen .

En wat normaal alleen in een boze droom gebeurd, werd nu werkelijkheid en weer stond hij met een snoek van dik in de 70 in zijn hand.
Hoewel nu de batterijen in mijn toestel het voor gezien hielden .
kon dat Frans niet tegen houden om na 10 minuten zijn nummer 4 van die middag te landen ,ook een dikke 70 er.
Daar sta je dan ………en ja wat zeg je dan ….tegen een met een nu wel hele valse glimlach om zijn mond……

Maar een ding …..revanche……

MVG KJ Visser