De titel van dit verhaal vraagt natuurlijk om een uitleg. Wij noemen snoeken over het algemeen balken. Ik (Geert) en Andre gaan regelmatig de polder in op jacht naar wat leuke balken. Door zijn werk kan Marcel niet vaak mee, maar als hij er dan ook bij is, staat hij garant voor succes.
Afgelopen zondag gingen wij om 8.30 uur op pad. Natuurlijk nadat wij Andre zijn spullen in de auto hadden gezet. Andre is onze mentor en hij staat er dan ook op dat wij zijn spullen in laden. De eerste stek was afgelopen woensdag door Andre al bevist. Hij had er 2 snoeken gevangen en veel baars. Dus wij zouden snel van de nul af zijn. Maar als zo vaak, waren de snoeken niet in de stemming. Een enkel baarsje was het resultaat. Op naar stek 2. Een leuk haventje waar wij regelmatig leuke snoekjes hebben gevangen. Maar ook hier bleef het bij twee baarsjes, gevangen door de mentor. Ook Marcel was al van de nul. Maar van snoek was nog niets te bekennen. Op naar stek 3. Het is een kommetje vlak bij een waterzuivering. 2 weken geleden had ik hier al een flinke aanbeet gehad. En er was ook toen behoorlijk wat actie in het water.
Marcel stapt uit de auto en pakt zijn hengel. Ik roep hem nog na, zal ik het net alvast pakken!! Bij de tweede worp is het bingo. Geen harde aanbeet maar wel een bak gewicht aan de hengel. Na een korte dril brengt Marcel de snoek naar de wal. Ik schep hem en schrik van het gewicht. Wat een balk van een snoek, 92 centimeter. Even onthaken, meten en wat foto’s schieten. En gauw weer in het water met die balk. Wij willen hem immers volgend jaar nog eens vangen. Andre en ik beginnen nu ook vol goede moed met werpen. Stop maar! Roept Marcel, ik heb alweer een flinke balk. En vrolijk lachend staat hij zijn tweede polderbalk te drillen. Andre vraagt mij om de camera, hij wil wat foto’s maken van de dril. Maar als zovaak . Vlak voordat Andre de camera op scherp heeft springt de snoek uit het water op. Wat een feest. Hier gaat het om. Je hoeft ze niet eens zelf te vangen, als je er maar bij bent.
Ook deze snoek wordt na een korte dril geschept. Even wat foto’s en het meetlint erover.
Tot onze verbazing is deze snoek bijna net zo lang als de eerste. 89 centimeter geeft het lint aan. Hij ziet er veel minder compact uit. De vis wordt terug gezet en nu gaan ook Andre en ik aan de slag. Na wat worpen krijg ook ik een flinke aanbeet. Ik roep Balk!! En Marcel komt bij me om te scheppen.
Ik verbaas mij over het vreemde gedrag van de vis. Het lijkt wel een snoekbaars! Nee, kan haast niet, die hebben wij hier nog nooit gevangen. Maar het stoten op de hengel duidt toch echt op een snoekbaars. Als de vis eenmaal aan de oppervlakte is blijkt het toch wel degelijk om een snoekbaars te gaan. Even meten die vis. 73 centimeter lang en ook weer flink rond. Na ca. 10 minuten gooien, krijg ik weer een aanbeet. Alweer een snoekbaars! Maar vlak voor de kant schiet de vis los. Nu zal het toch echt wel afgelopen zijn in dit stukje water.
Marcel gooit zijn blinker op een stuk drijvend riet. Plots schiet er een snoek uit de rietkraag en mist net zijn blinker. Die moet te vangen zijn denken wij allemaal. Maar na 20 minuten gooien geven wij het op. De snoek laat zich niet vangen vandaag. Wij besluiten naar de volgende stek te gaan. De plek waar Marcel vorig jaar zijn record vis heeft gevangen. Vol goede moed gaan wij hier aan de slag. Maar er gebeurt helemaal niets. Op naar de volgende stek. In de auto worden diverse theorieën besproken. Waarom wil de snoek op de ene stek wel en op andere plaats niet bijten. Ook onze mentor heeft hiervoor geen eenduidige verklaring. Nog even een doodlopend stukje in een klein dorpje meenemen. Marcel vangt hier bij de eerste worp weer een snoekje.
Verder gebeurt ook hier niets. Op de terugweg pikken wij nog een spoorbruggetje mee. Zit vaak wel wat baars onder. Ik vang er een baarsje. Verder blijft het stil. Andre loopt naar de auto en roept ons om te vertrekken. Even wachten zegt Marcel ik heb er net een aan. De snoek was erg vreemd gehaakt, dat nam veel tijd in beslag om hem netjes te bevrijden. Als je nu niet zorgvuldig bent met de vis, zal hij nooit een meter worden. Andre zet de snoek snel terug. Ik schiet nog snel een plaatje, voor het verslag.
Wij rijden terug naar huis. Ik mag volgende week Marcel zijn pet lenen. Wellicht dat het geheim daar in verborgen zit.
Geert, Andre en Marcel