Dit keer stond ere en dagje met Michel op de planning. Van tevoren hadden we een duidelijk plan gemaakt, klein beetje kunstaas mee, maar vooral de fireball moes het dit keer gaan doen. Als we bij de helling aankomen is het nog pikkedonker! Maar aangezien bij ons op zondagmorgen wel vaker het licht nog uit is maken we ons daar niet zo druk om. Rustig gooien we de rotzooi in de boot en laten even later het hele zooitje van de trailer af glijden het ondertussen al best wel koude water in.
Als we wegvaren is het nog steeds donker, en zo kunnen we al varend richting de eerste stek alvast een paar bevroren voorntjes uit de koeltas bikken. De eerste stek is niet zo heel lang varen, en als we daar aankomen en onze voorns hebben voorzien van een fireball en 1 dreg is het nog niet echt veel lichter. Ach ja, wie doet ons wat, en misschien zijn de snoeken al wel wakker, je weet het immers nooit. We zouden wel zien… al heel snel, eigenlijk nog voor we zelf goed en wel wakker waren krijg ik een tik op mijn handhengel… schnok… ik voel dat de voorn gepakt word en direct laat ik de lijn los zodat de snoek geen weerstand voelt. Michel die nu toch wel wakker geschrokken was draait als een bezetene de andere hengels binnen en ik sluit de beugel. Ik sla hard aan en de vis hangt! En hoe! Direct een grote kolk, en 2 dikke grijnzende koppen in de boot, dat snappen jullie nog wel!Als de vis langs de boot komt zeggen we ongeveer in koor: “Da’s een echt’n!” (90+) Na de landing bleek het dat we gelijk kregen, want als we de vis op de plank leggen geeft deze 184 halve centimeters aan!
Zo, de kop was eraf… spreekwoordelijk dan hé….. want de snoeken zetten we natuurlijk altijd netjes weer terug! Ondertussen was het nu dan ook al echt 8.00 uur geweest en we besluiten de eerste 90+ vis maar te vieren met een biertje! Blijkbaar vonden de snoeken dat ook wel grappig, want niet veel later, zeg maar op ongeveer een kwart van mijn biertjes loopt er opeens lijn van mijn steunhengel…. Zelfde ritueel, hengeltjes binnen, RAMMM!!! Hanguh! Dat is nummer 2, dit keer precies 90 cm op de plank, dit gaat lekker. Dan varen we onder een bruggetje door als michel een aanbeet krijgt. Maar aangezien de wind nogal hard zijn best doet moet ik toch echt even 1 hand aan de stuurknuppel blijven houden en moet michel eerst even zijn eigen hengel binnen draaien, maar dat lukt niet want daar hangt ook een snoek aan, door de chaos vergeet hij deze aan te slaan, en als hij de haak wil zetten bij de andere vis die aan de andere hengel loopt te trekken weet hij ook bij deze vis de voor vakkundig uit de bek te tikken.
Dat was ff dubbel pech, maar het was wel spannend laten we maar zeggen! Als we nog een keer over dezelfde plek tokkelen krijg ik weer een aanbeet, dit keer verloopt het wel weer volgens plan en hoppa, vis nummer 3 is een feit en niet veel daarna krijg ik wederom het geluk aan mijn kant… want tsja… geluk is met de dommen… en weet ik mijn 4e vis van de dag in de boot te trekken. Opmerkelijk is dat de kleinste vis van deze 4 net onder de 90cm grens zat!
Dan word het even rustig en besluiten we een stuk te trollen richting een andere stek, Dit levert mij eerst een mooie 80er op die ik ving op een aasje die ik met iemand geruild had die zou zweren dat het ding geen vis ving! Dit was de 2e keer dat ik hem aan de speld hing, en ook gelijk de 2e keer dat ik er vis op pakte… ik zeg bedankt, leuke ruil!
Dan een meter of 100 verder is het weer raak, en snotser van een snoek die even net zo stoer deed als een dikke 80er kwam ook nog even de bende in de boot bekijken. Ondertussen begint Michel wat te morren, want ondertussen staat hij nog op nul terwijl ik het al met 6 snoeken aan de stok had gehad! Op de 2e stek aangekomen trollen we ons 3 slagen in het rond, maar er gebeurt bar weinig. We kijken elkaar aan en denken het zelfde… als ze dan toch even niet bijten kunnen we net zo goed even een hamburgertje bakken! Nouja 1….. 4! Altijd lekker even in een windstil hoekje genieten van een vetbommetje. We evalueren even de laatste 2 uurtjes en komen tot hetzelfde inzicht… we gaan terug naar stek 1, want daar beten ze wel! En dan is het eindelijk zo ver, michel krijgt een tik, geeft lijn, hengeltjes binnen en ramt de haak vol in het scharnier! Dit was er weer 1 uit het boekje, even twijfelen we of het weer een echt’n is, maar de meetplank geeft weer eens pijnlijk duidelijk aan dat deze vis weer net even 2 cm te kort kwam!
Toch is het niet meer zo wild als vanochtend en duurt het weer een tijd voordat er wat gebeurd. Dan opeens…. schnok…. weer een aanbeet voor Michel.. en wederom gaat alles goed! En met de vis op de plank is dit wel weer een echt’n…. 92cm schoonheid!
Dan is het weer een tijd rustig en besluiten we het hamburger ritueel nog even te herhalen, wederom 4 burgertjes in de pan, want ach ja… die man van de supermarkt moet ook leven! Tijdens het burgertjes draaien had ik even mijn hengeltjes naar achteren gelegd met de voorntjes natuurlijk in het water, je weet het immers nooit! Nou, dat bleek, als we net de eerste hamburger smakkend en kwijlend naar binnen proberen te werken zie ik uit mijn ooghoek opeens mijn lijn bewegen. Met het broodje hamburger nog in mijn mond draai ik snel de andere hengel binnen die gevaarlijk kort naast de andere ligt en dat was maar net op tijd… als ik de ene hengel binnenboord heb loopt de lijn van de andere opeens een meter of 3 opzij, ik bedenk me niet, grijp de hengel en sla aan, hangen!!! Natuurlijk was het weer even chaos, want michel trekt maar net optijd de gaspit met daarop nog een pan met hamburgers achter me weg, want ik was de ruimte wel even nodig… Als de vis volledig door het wateroppervlak klapt zijn we het weer snel eens!! Da’s zeker een echt’n!!! Als we de vis landen zien we dat deze een enorm gezwel in de bek heeft, maar ogenschijnlijk heeft ze er niet veel last van dus we zetten de 93cm lange dame snel weer terug in haar element!
Snel eten we onze vette hap op, en michel vind het wel grappig om tijdens het eten de boot met de hand aan de kade steeds een meter of 2 naar voren te trekken, want stel je toch eens voor! Ja inderdaad, opeens buigt mijn hengel door terwijl de voorn toch duidelijk weer boven de bodem hing. Maar helaas buigt deze ook alweer terug voordat ik kan reageren. Als het eten op is draai ik de boot om nu een keer andersom over de vermeende snoek te varen zodat Michel kans maakte om hem te pakken. Op exact dezelfde plek…. schnok…. vis zegt Michel… even laten zwemmen, strakdraaien en baaaam! Hangen! Wat een dag, wederom een schitterende snoek van over de 90 cm komt de boot in en mag op de plaat!
Dan nemen we het besluit om nog 2 ‘nieuwe’ stekjes te proberen en globaal uit te vissen. Op de eerste krijgt michel een snoeiharde aanbeet op de fireball, maar weet deze helaas niet te verzilveren, op de 2e stek zien we veel vis op de dieptemeter, maar er word onder water geen antwoord meer gegeven. We vinden het mooi geweest, een dreigende bui komt gevaarlijk dicht bij en we knallen grijnzend terug naar de helling.. wat een dag!
Met 10 snoeken in de boot waarvan 1 kleintje, 4 x 85+ en 5x 90+ hadden we het ons niet beter kunnen wensen. Toch wel leuk dat fireballen!
Rix