Het winnen van de fotowedstrijd op zich was al een hele eer. Maar de prijs, een volledig verzorgde vistrip naar Eksjö in Zweden, is in zekere zin de wens van iedere sportvisser. Ik voelde me zeer vereerd en had de laatste drie nachten bijna geen oog dichtgedaan van de spanning.

We hebben er drie volledige dagen gevist. Alleen zaterdag was een gesplitste dag, waarvan we het eerste gedeelte hebben benut door in één van de vele vijvers van het schitterende park Bergets Sportfiske te gaan vissen op forel. Dit gebeurde met de vliegvishengel. Maar het tweede geleelte van die dag gingen we weer met de boot richting de vele hotspots in het veelzijdige water. In het komende verslag zal ik een zo duidelijk mogelijk beeld proberen te scheppen over de omgeving, het viswater, de vissen en natuurlijk ook Gary en zijn gezin, waar wij de afgelopen dagen een knap staaltje Zweeds/Nederlandse gastvrijheid mochten beproeven.

Bij aankomst (met enige vertraging veroorzaakt door Eva)reden we eigenlijk meteen onder leiding van Gary verder naar de lokale hengelsportzaak, want Mats(eigenaar) hield speciaal voor het gezelschap de winkel open, zodat we een indruk zouden krijgen van dit leuke winkeltje met zijn vele soorten en maten kunstaas en andere sportvisserijbenodigdheden.

Op de eerste dag genoten we rond half zeven een lekker ontbijtje. De voorgaande avond hadden we heerlijk zitten bijpraten en bijkomen van de reis onder het genot van wat biertjes en de nodige haps en snaps. Een hele lekkere Zweedse maaltijd , Pytt i Panna genaamd werd intussen bereid door Gary, ex kok van zijn voormalige restaurant in Eksjö zelf. Daarna zaten we nog even gezellig na te tafelen en de avond liep als snel ten einde. De nacht was koud en helder en het leek de vooruitzichten op een mooie dag leken uitstekend.

Na het ontbijt pakten we onze spullen bij elkaar en namen de auto om naar de plekken des onheil te gaan om de snoeken te belagen.

Een aantal bootjes lagen aangemeerd aan een stuk water waar meteen bij aankomst Wout meteen al zijn eerste stuk kunstaas te water liet. De rest van het gezelschap ging rustig de auto leegruimen en wat voorbereidingen treffen zodat de bootjes vaarklaar zouden worden. Na wat heen en weer gesjouw van auto naar boot lieten we stuk voor stuk onszelf te water. Deze ochtend zat Dennis met mij in de boot, Gary met Markjan en Sander met Wout. Het weer was grandioos met weinig wind. Kraakhelder water en de buitentemperatuur was aangenaam. Dennis had, en dat heeft ie gewoonlijk ook vaak, als snel de neiging om vele malen van kunstaas te wisselen. En ook ik kreeg de impuls om dit te doen, we hadden al lange tijd gevist zonder resultaat. Maar in de verte zag ik een beeld van de boot waarin Wout en Sander duidelijk zichtbaar met een vis bezig waren. Even later hield de trotste Wout, rond koffietijd, zijn eerste snoek omhoog. Dit betekende voor hem dat ie de komende avond de heerlijke Friese turfgerookte worst van slagerij Sixma uit Reduzum mocht uit gaan delen. Ik had bijna anderhalve kilo meegenomen, dus die zou er wel even mee bezig zijn.

De snoek was niet al te groot, maar snoek is snoek. De kop was eraf. We lagen met de boot op prachtig pittoreske plekjes met grote houten blokhutten in blauwe of rode tinten geschilderd, te vissen in kraakhelder water. Dit uitzicht op de wouden in mooie herfsttinten, het water waarin je op drie meter diepte nog steeds de waterplanten kon zien staan en alles bij elkaar maakte mijn dag al goed. We struinden met de boot de plekken af en gingen vervolgens voornamelijk met jerkbaits onze kansen beproeven. Met de drift mee kon je op deze manier heel rustig een aardig traject afleggen langs de zandgele rietkragen of over de lange slierten waterplanten, die dreigend van onder je vandaan steeds zichtbaar waren. Jagende scholen met baars zagen we regelmatig opduiken en nadat ik een keer of drie een nieuwe spinner, gekocht bij Fiske Stig, er doorheen had laten zwemmen, was mijn eerste vis ook binnen. Trots liet ik mijn vangst zien aan de mannen die nog in de buurt waren. Omdat ze graag met een dobbertje en levend aas wilden vissen hield ik deze mooie baars van tegen de twintig cm nog even in de boot, zodat Wout, bezweet van het roeien, zijn aas in ontvangst kon nemen.

Een paar keer lieten Dennis en ik ons driftend over de waterplanten leiden en jerkten met van alles en nog wat het water af. Nadat we met de meest uiteenlopende soorten en merken kunstaas hebben getracht de snoek bij de lurven te pakken, was het de beurt aan Dennis. Hij ving zijn eerste vis van de dag met een Slider. Een felle kleine donder was het resultaat.

Met de wissel van mijn kunstaas (ik viste bijna uitsluitend met mijn eigen jerkbaits) waarbij ik de vette Slaughter aan mijn lijn hing, wierp ik ‘m de verte in en verzilverde meteen mijn eerste snoek.

Na de hele procedure; onthaken, meten, foto en terugzetten, wierp ik mijn bait weer een loei-eind de verte in en tijdens de drift draaide ik ‘m binnen. Terwijl ik mijn Slaughter dichterbij de boot zag komen wist een veel grotere snoek dit stuk kunstaas te localiseren en aan te vallen. Hij hing!!! Maar niet voor lang. Een korte dril met de zwaardere snoek werd niet gewonnen door mij. Maar wat een kans. Ik was helemaal in mijn nopjes. Het formaat van mijn eerste snoek was ergens in de vijftig. Deze dikkere dame was zeker de helft langer. Goed, voor mij is de kop er ook af. Het blijft een goed gevoel, met je eigen jerkbaits zulke goede vangsten te boeken.

We visten en genoten verder in dit waterrijke natuurgebied. Je kunt in dit landschap rustig grote visarenden over je heen zien vliegen, cirkelend op zoek naar een lekkere maaltijd. Je kunt van verscheidene roofvogels enorme nesten in de bomen zien. Je komt er herten, vossen, wasberen etc. tegen, maar zeker ook kan je elanden tegenkomen. En qua visliefhebberij kun je ook voldoende aan je trekken komen. Je kunt voor witvis terecht op verscheidene meren, je zult er de grootste brasems, zeelten etc vangen in grote getale. En de roofvisserij is ook zeker een geweldige vorm van visserij hier.

We hielden via walkie-talkie radiocontact en als we elkaar vanuit de verte konden zien, was dit ideaal. Een leuke manier om zo je vangsten en belevingen in alle enthousiastme aan elkaar door te geven. Zo zag ik vanuit de verte de boor van Markjan en Gary, waar duidelijk een dril bezig was. Na deze dril wist Markjan de snoek aan boort te krijgen. Wat formaat betreft ben ik niet volledig op de hoogte van de statistieken, maar de foto (mooie foto, proficiat) spreekt voor zich; de grote snoeken lieten nog niet veel van zich horen. Markjan heeft in ieder geval ook zijn eerste binnen.

Een redelijk aantal aanbeten welke we niet wisten te verzilveren maar ook de hoeveelheid lossers, zorgden ervoor dat we veel schitterende aanvallen, sprongen en kolken konden aanschouwen. Dit maakt de ochtend van vandaag al tot een succes. Het aantal snoeken dat in de ochtend gevangen is weet ik niet exact. Maar een uurtje voordat we aan de middagmaaltijd gingen wist ik mijn tweede snoek te verzilveren. Dit keer was het de 28 cm lange destroyer uit mijn eigen collectie welke de aanbeet moest opvangen. Met dit snoekje sloten we de ochtend af en gingen richting de bootplaats waar een picknickplekje ons de mogelijkheid bood om een paar heerlijke worstjes te gaan roosteren op meegebrachte bbq’s. Tot zover de ochtend van vrijdag 13 oktober.

To be continued...