Het is weer voorbij, een jaar met schitterende dagen, dagen dat alles leek te lukken, maar ook met dagen van bikkelen door weer en wind zonder maar een teken van leven te zien. Het hoort er allemaal bij. Toch was er altijd het genieten, van het buiten zijn en van de natuur. Van de vissen en van elkaar.
De start van het seizoen was weer bijzonder gezellig, op de camping met je vismaten, drinken, eten en vissen…. Naja, vissen… dat was natuurlijk bijzaak! De vangsten waren moeilijk door het idioot slechte weer, maar met pijn en moeite wisten ik mijn weekend de laatste dag nog enigszins goed te maken door in de haven van de camping nog een aantal snoekjes te vangen waaronder een 110, misschien wel de meest bijzondere vis die ik ook heb gevangen, en waarschijnlijk kijkt zij nu terug op een schitterend jachtleven vanuit de snoekenhemel.
In het begin proberen we een aantal keer verschillende nieuwe wateren uit. Maar op een of andere manier was het ons nog niet gegund om daar mooie snoeken te gaan vangen. Meestal kwamen we tot de conclusie dat er geen vis zwom… maar als we dan weer even later iemand aan de telefoon hadden die melde dat hij er die week ervoor nog 14 af getrokken had zakte ons de moed toch soms wel in de schoenen. Dat nieuwe water ontdekken had ook zijn voordelen. We leerde tal van nieuwe plekken kennen waar we de meest vette gehaktballen konden scoren… en zoals velen van jullie al weten hebben de plekken met snackmogelijkheden toch wel een lichte voorkeur bij mij in de boot!
Toch kruipt de tijd verder, en als Marco een dag niet beschikbaar is stapt Michel een keer bij me in de boot. Michel was ook al wel een tijdje op het forum actief, en het was wel leuk om elkaar zo eens even wat beter te leren kennen. Nou, dat is goed gelukt, tegenwoordig spreken we elkaar regelmatig en zo hebben we dan ook al weer een aantal beregezellige visdagen meegemaakt waar de vangsten er ook nog eens niet om logen. Zo ontdekten we op een dagje per toeval dat de snoeken alle kunstaas ongeveer negeerden, tot dat we de gaskraan open draaiden naar een andere stek. Uit gekkigheid laat ik een plug achter de boot aan racen met als gevolg dat er met een gigantische knal een snoek op duikt! Het speedtrollen was geboren, en op deze dag weten we met deze methode in de dubbele cijfers te komen!
Oktober, november en december werd er van alles gedaan. Ik ging een aantal keer met Sybren op pad en zoals altijd was ook dit weer dolle pret. We wisten schitterende snoeken te landen en hadden weer een hoop lol.
Noordoost Duitsland werd ook nog bezocht door Marco en mij om daar wat brakwater snoeken te vangen. Vooral Marco was de kanjer die de ene bak na de andere aan boord sleepte! (zie foto!) Vooral mijn Duitse spraak werd goed op de proef gesteld dit weekend en er werden vele woordjes werden bijgeleerd waaronder ‘scheisse kalt en gummiköder en dreiundzwanzig zentimeter rozen gay shad…’ Zo zie je maar dat ook het vissen in meerdere opzichten altijd bijzonder leerzaam kan zijn!
Natuurlijk volg ik ook nog wel eens Marco’s voorbeeld en zo struin ik ook nog wel eens een kantje af, zo ook op een avondje bij mij achter het huis. Ik besloot even de polder in te duiken om met een dood voorntje een snoek te vangen. Ik beleefde een mooi moment toen tijdens de zonsondergang mijn dobber weg schoot en een een schitterende snoek van 94 daarvan de oorzaak was.
De weken die daarop volgden vist Marco zijn pr naar de knoppen en smst me dat hij zojuist een hele dikke metersnoek terug had gezet, en die was hem gegund! Zelf ga ik nog een keer met Michel op pad naar een moeilijk water om daar eens wat te expirimenteren met dood aas en backtrollen met groot kunstaas. Dit resulteert voor mij in een schitterende 1.04 snoek. Dit was echt zo’n euforisch gevoel van loon na hard werken.
Dan zitten we alweer in 2012 en na een een periode van schaatsen in de weeribben pakken we na een snelle dooiperiode het vissen weer op. Op hetzelfde water in de weeribben, we proberen met behulp van de elektromotor de snoeken met dood aas te vangen. In de voorbereiding waren we het erover eens, dit kon niet fout gaan… maar zoals altijd liep het anders. We vingen niets! Het was ademend mooi in deze omgeving, maar we wisten geen vis te vangen.
Dan ga ik samen met Michel en Hilco op pad, Hilco had ik ontertussen ook redelijk goed leren kennen en hij had Michel en mij uitgenodigd om eens bij hem aan boord te stappen voor een avontuurtje met dood aas. En aangezien Hilco er toch wel om bekend staat op deze manier mooie en vele vissen te vangen hadden wij hier wel oren naar! Het werd een schitterende dag waar een aantal schitterende vissen werden gevangen, maar belangrijkste van alles was eigenlijk de goede tips die we van Hilco kregen.
Blijkbaar had ik veel aan de tips gehad, want de weken laatste weken van het seizoen schoten de vangsten omhoog. Zo wist ik Marco op een forumdag van snoeken.net langs 10 mooie snoeken te loodsen, en ook ik zelf wist een week later 9 vissen te landen op een visdag samen met een goede maat van me. Sterker nog, als we onze bakuurtjes wat korter hadden gehouden ben ik ervan overtuigd dat ik er ook 10 had kunnen vangen!
Vervolgens ging ik de laatste dag van het seizoen op pad met Bob. Die had zich een tijd terug aangemeld op ons forum en daar vroeg hij om iemand die hem eens mee wou nemen. De afspraak werd gemaakt en we hebben er een gezellige dag van gemaakt. Ook Bob is een gezellige gozer die we zeker nog wel eens weer gaan zien hier op het forum, we wisten 3 snoeken te vangen, niet heel wild, maar dat was ook wel een beetje te verwachten gezien ik een moeilijk water had gekozen waar ik het nog even wou gaan proberen.
Dan zit het seizoen er al weer op en kunnen we ons op gaan maken voor een volgend seizoen. En man wat heb ik daar al weer zin in! Voor nu moeten we de dagen nog even met andere dingen zien te vullen, maar daar heb ik net zoals de meeste van ons niet echt heel veel moeite mee!
Iedereen veel sterkte in deze tijd en tot volgend seizoen!
Rix