Zondagochtend half zes uur gaat de wekker en zoals altijd weer veel te kort geslapen. Maar voor deze keer geeft het niet want er staat een visdag gepland in de Biesbosch met de Belgiche mannen, Fons, Youri en Ronald. Het trio waar ik in Mei mee naar Zweden afreis komt dan voor het eerst bijéén. Ronald zal bij mij in de boot plaats nemen en zal ook mijn vismaat voor Zweden zijn. Het is al even over zessen als ik in de auto stap, de boot hangt er al achter deze keer, en de navigatie vertelt me dat ik 138 km voor de boeg heb. Verwachte aankomst tijd acht uur, precies de tijd die afgesproken was in Werkendam en ik arriveer er dan ook op tijd.

Ronald komt gelijk met me aan en samen wachten we op de andere mannen want de jachthaven waar we traileren gaan zit nog dicht. Als ook even later de andere mannen arriveren besluiten we maar even te bellen naar de jachthaven beheerder en even later doet hij dan ook het hek voor ons open. De boten liggen daarna snel te water en na alles op orde te hebben gebracht in de boot kan het vissen beginnen. Ik raak al snel met Ronald in gesprek want we hebben natuurlijk nu de tijd om elkaar een beetje te leren kennen. Het gespek gaat uiteraard ook over onze Zwedenreis want voor Ronald is dit de eerste keer dat hij een buitenlandse visreis gaat maken en wil er dan ook alles over weten.

Zo varen we langzaam de Biesbosch in en Ronald wijst me op een paar interesante stekken om te gaan bevissen. Wij gaan een kant langs met overhangende bomen en de andere mannen gaan de andere kant een inham in. Ze zijn nog maar net de inham binnen als Youri een aanbeet krijgt en even later hebben ze een hele mooie snoekdame van 104 cm in de boot liggen. Als wij ook even later bij deze inham langs komen liggen de mannen er nog steeds en hebben een aantal mooie snoekbaarsen dicht uit het riet weten te vangen.

Wij varen door naar een ondiepe inham even verder en ook ik krijg een aanbeet op mijn steunhengel als we deze inham binnen varen. Maar voor ik goed en wel de hengel te pakken heb verspeel ik de vis. Opnieuw varen we er binnen en deze keer krijg Ronald een aanbeet en even later kan hij een leuke snoekbaars uit het water pakken. We besluiten om deze inham uit te gaan werpen en bij zijn tweede worp hoor ik Ronald roepen, ja hangen. Zijn hengel staat zo krom als een hoepel en het is duidelijk dat hij een serieuze vis gehaakt heeft. Een paar keer zien we een schim voor de boot langs komen en is het ons nog niet duidelijk wat en hoe groot de vis is. Maar dan komt hij voor de eerste keer boven en blijkt het toch een mooie dikke snoek te zijn. Ronald vraagt aan me of zij de meter zal halen en ik zeg hem dat die kans zeer redelijk is waarop Ronald antwoord dat dit dan zijn eerste metersnoek is. Maar als Ronald haar in de kieuwdeksel wil pakken gebeurd het dat een loshangde dreg zijn jasmouw haakt, de snoekdame geeft nog een paar kopschudden en onthaakt zich zelf en zwemt rustig weer weg. Ronald ziet zijn droomvangst letterlijk in het water verdwijnen en is er echt kapot van wat natuurlijk begrijpelijk is, ik probeer hem te steunen door te antwoorden dat zulke dingen nu eenmaal gebeuren en juist bij zulke vissen.

We werpen de inham nog een tijdje uit maar krijgen verder geen aanbeten meer en we besluiten verder te gaan. Uiteindelijk komen we bij een smalle doorgang naar een ander plassengedeelte maar ook hier doorheen trollen levert verder niets op. Op het andere gedeelte van het plassenstelsel proberen we ook nog een aantal stekken maar ook hier verder geen teken van leven en we besluiten weer terug te gaan. Als we weer door de smalle doorgang terug komen zien we de andere mannen weer. En die komen even doodleuk vertellen dat zij 26 snoekbaarzen van nog eens een flink formaat uit de rietkant van de inham gevist hebben, ja soms zit het wel héél erg mee.

De middag loopt al aardig op zijn eind als wij ook maar eens besluiten om de eerste inhammen van vanmorgen nog eens te bevissen. En bij de laatste inham is het dan raak want als we strak langs het riet langs trollen krijg ik op zowel mijn handhengel en steunhengel tegelijk een aanbeet. Ik vraag Ronald de steunhengel te pakken maar voor hij deze heeft blijkt de vis er al af te zijn. Aan de dreg van het kunstaas rest alleen een schub als bewijs voor een aanbeet. Ondertussen sta ik natuurlijk ook nog een vis te drillen en even later komt er een kogelronde snoek bij de boot boven water. Deze vis is gewoon lelijk van dikheid maar zit natuurlijk vol met kuit rond deze tijd van het jaar. We meten haar nog even na en met 78 cm was het toch een leuke vis. We besluiten deze kant nog een keer langs te trollen en weer is het raak op mijn steunhengel. Na een mooie dril komt er dan een hele mooie snoekbaars boven. Eenmaal in de boot blijkt hoe masief deze vis is en met 72 cm een pracht van een snoekbaars. Het is niet voor mogelijk te houden maar als we weer verder gaan heeft mijn plug maar net diepte te pakken als weer mijn hengel dubbel klapt. Ook deze keer komt er weer een snoekbaars boven en met een lengte van 64 cm weer een hele leuke. De dag loopt ondertussen op zijn eind en doorweekt van de vele regenbuien van deze middag proberen we het nog even langs deze kant maar als verdere aanbeten uitblijven besluiten we terug te gaan naar de helling. De andere mannen komen ook terug met het zelfde idee van er een eind aan te breien. Terug bij de helling gaat alles weer in een rap tempo op de trailers en niet veel later zitten we in het café na te genieten van een mooie visdag samen. Natuurlijk gaat het gesprek weer over onze aanstaande visreis naar Zweden en ik wil dan ook zeggen tot dan mannen............................

Pieter Nederlof.