Het was lang geleden dat ik met Henri had gevist. Een week geleden spraken we elkaar op een verjaardag toen ik de volgende mededeling kreeg: “Rick, pak je agenda!” Ik haal mijn telefoon voor de dag en start mijn agenda op. “volgende week zaterdag, kun je dan?” Euh, wat?? “Kun je of niet?” Er staat in ieder geval nog niets in zeg ik hem… “mooi, dan gaan WIJ vissen met de boot” Ik krijg een glimlach op mijn kop en geef hem een ‘boks’! Deal, doen we!
Een week later komt er om exact half 8 een polo voor rijden. Met een grote grijns op zijn kop staat hij bij me voor de deur, die heeft er duidelijk zin in… en ik ook! Aangezien wij eerst even een bakje koffie deden, én Henri werkzaam is bij een sportschool moest ik volgens hem even een filmpje bekijken. Volgens hem een schitterende work out die nu ook in zijn sportschool werd gegeven. Het filmpje genaamd “euro training” was op zijn minst indrukwekkend te noemen. Om jullie een idee te geven, en om de rest van het verhaal te snappen het ik het filmpje er maar even bij gezet.
[youtube=oNf606dfCb0]
Dat was leuk, nu snel naar het water. Rond kwart over 9 lagen we erin en begonnen vol goede moed een stuk af te trollen. Op de verhalen van vismaten afgaande kon het nog wel eens een taai dagje worden, maar aangezien wij gezelligheid hoog in het vaandel hebben staan waren we met 1 of 2 visjes al blij geweest. Het duurde ongeveer 2,5 uur voordat de eerste aanbeet kwam. Gelukkig bleef deze direct hangen en waren we van de 0 af. Een akelig klein visje dat niet eens op de foto mocht. Volgens Henri was dat nergens voor nodig, omdat we er nog veel meer gingen vangen, én veel groter natuurlijk! Blijkbaar barstte hij van het zelfvertrouwen, en dat kan ook niet anders als je “euro training” geeft op je eigen sportschool. Hij kreeg overigens al snel gelijk, want niet veel later knalt er een mooie snoek op mijn ‘bumble bee’ plug die de laatste tijd al wel vaker goed was voor leuke vangsten! Ditmaal mocht de vis wél even op de gevoelige plaat, en na al die inspanning waren we wel even toe aan een knakworstje en een broodje.
Dan gaat het opeens lekker, al snel haak ik er nog een 3 tal vissen bij en de term ‘euro fishing’ is geboren. Het is natuurlijk ook niet niets dat vissen drillen. Het enige vreemde deze dag is dat mijn teller op 5 snoeken staat terwijl Henri nog steeds visloos is! Dat is overigens niets voor hem, want Henri staat er bekend om dat hij eigenlijk altijd wel een visje weet te vangen. Als we op een gegeven moment het gas er aardig op hebben staan krijg ik een snoeiharde aanbeet op mijn steunhengel en wederom is de ‘bumbel bee’ gegrepen. Dit maal blijft de vis diep knokken en het duurt dan ook even voordat we een glimp van hem op kunnen vangen. Als hij eenmaal met zijn rug door het wateroppervlak komt zie ik gelijk wel dat dit een beste bak is. Dan zie ik hoe de haak zit en dat stelt mij niet bepaald gerust! De vis is gehaakt aan een velletje aan de buitenkant van zijn bek en terwijl Henri staat te schreeuwen “EURO FISHING, EURO FISHING” druk ik mijn hengel in zijn handen en weet ik op acrobatische wijze de snoek in het kieuwdeksel te grijpen. Hebben roep ik en maak gelijk 10 biceps oefeningen met deze moddervette dame! Snel even een paar foto’s schieten, en de haak eruit. We leggen er nog snel even een meetlint langs en die geeft aan dat deze vis nog net 5 cm te kort kwam tot de magische metergrens. Jammer maar helaas, maar het mocht de pret niet drukken. Ik was dolblij met deze puntgave vis en zet hem rustig terug…. Nouja, rustig, bij de eerste druppel water die de vis voelde gaf hij me een volwaardige douche en weg was ze!
Dan vind Henri zelf ook wel tijd om eens een visje te vangen, maar wat hij ook doet, de vis blijft in mijn aasjes bijten. Op een getrolde slider weet ik nog 3 snoekjes te haken en zet de teller voor mij op 9 snoeken. Dit was voor mij overigens het grootste aantal vissen dat ik op 1 dag had gevangen (in NL) en ik zat dus al op rozen! Dan plotseling op ongeveer 30 cm water is het raak voor Henri, en ook hij weet zijn visje te landen. “EURO FISHING, EURO FISHING” klinkt het weer, want nu kon het helemaal niet meer stuk. We vieren nog even de dubbele cijfersnoek met een biertje en vissen verder. Toch loopt de dag al op het eind en moeten we zo langzamerhand maar eens koers zetten richting de trailerhelling, want dit was ook nog een behoorlijk stukje varen. Maar nog net voordat we van de heilige grond af willen varen weet mijn maat er warempel nog een te haken! Dat was nummer 11, eigenlijk vond hij hem te min om mee op de foto te gaan, maar na enig aandringen werd hij toch maar even vastgelegd!
We besluiten dat het mooi is geweest en varen terug richting de helling, onderweg pakken we nog een paar interessante stukjes mee, maar dat mag niet meer baten. Natuurlijk vonden wij dat niet erg, want wij hadden onze verwachtingen al ruimschoots overtroffen en hadden een topdag achter de rug! Henri… bedankt voor de supergezellige dag!! En nooit vergeten…. ‘EURO FISHING’!
Groet Rix