Binnenkort met stoelverwarming

Niet alleen de politiek zit in kerstreces, de snoeken ook zo lijkt het wel de laatste tijd. Wellicht dat het komt doordat de temperaturen iets aan de hoge kant zijn en dat de winter intrede alleen nog maar heeft gedaan op de kalender.

Achter de wolken? juist, nog meer wolken

Of ligt het toch aan ons? Hoe dan ook, na mijn succesvolle zaterdag waarin ik 4 mooie vissen ving kon ik door omstandigheden 2 weekenden lang niet vissen. Brrr, dat valt niet mee, maar goed, ik had iets om op te teren. De eerste zaterdag dat ik weer kon zou ik dan ook weer het water op gaan. Met Rick wel te verstaan. En ditmaal zat ik niet bij hem in de boot, maar zat hij eindelijk eens een keer bij mij in das Boot. En het mooie is dat hier 2 man op een stoel kan zitten (geintje Rick). We zouden een nieuw water proberen in het midden van het land, verbonden aan een rivier nog wel. Ik had er goede verhalen over gehoord en was dus zoals gewoonlijk niet te houden, en ging weer uit van een topdag. Hoe anders zou het lopen.

Het geel / zwarte gevaar van Rick

Om een lang verhaal kort te maken, we vingen die dag geen ene drol. Wat we ook hebben geprobeerd, niets leek te werken. En dat terwijl de dieptemeter toch regelmatig vol liep met mooie signalen. We hebben getrold, geworpen, gedoodaasd, gebacktrold, geverticaald, maar nee hoor. Een water om snel te vergeten (voor even dan) zeg maar. De andere boten daarentegen hadden toch lekker gevangen, tot dubbele cijfers met snoekbaarzen. Maar daar kwamen wij niet voor, onze site heet niet voor niets snoeken.net! Later hoorden we dat de snoek er altijd moeilijk te vangen is, zeker in de winter maar dat er wel kneiters zitten.

Dikkerdje dap op een voornhap

En toch gingen we tevreden naar huis, temeer omdat Rick nog achter kado’s aanmoest en zelfs nog een gedicht moest maken. De meest ranzige dichtregels hadden we overigens al in de boot verzonnen, maar dat klinkt bekend, neem ik aan?

Doordeweekse snoek

De week erna gaan Ralf, Wouter en ik een dagje groot water doen vanaf de kant met doodaas. De bedoeling is om diverse stekken aan te doen en daar waar ze bijten te blijven hangen totdat we de boel hebben leeggevist aldaar. Rick staat inmiddels op de lange latten in die verrekte sneeuw. We beginnen zoals gewoonlijk vroeg en rijden om iets over 8 weg uit Oldenzaal, ahummm. Tegen het krieken van de dag (of was het de late ochtend) gaan onze dobbers te water. Toch nog wel een fris windje, maar verder is het heerlijk. We blijven een uur of wat op de stek, lopen een beetje heen en weer, filosoferen wat maar kunnen geen aanbeet uitlokken.

Potentiële beekkneiter

Vlak voor de middag zoeken we een andere plek op, maar ook daar gebeurt het niet, of we krijgen er de tijd niet voor. We worden namelijk netjes verzocht weg te gaan. Deze meneer legt het ons netjes uit en er valt geen scheef woord. We bedanken hem desalniettemin en vertrekken dan ook naar de volgende hotspot. Zo zie je maar, het wegsturen kan op meerdere manieren. Een beetje burgerlijke ongehoorzaamheid is ons vissers niet vreemd, maar de manier waarop je soms aangesproken wordt is buiten alle proporties.

Waar kijkt ie nou weer naar?

Op de laatste plek van de dag weten we in 5 minuten 2 aanbeten uit te lokken, de eerste is voor mij. Blijft een mooi gezicht om in helder water de dobber onder water te volgen. Ik haak de vis mooi, en dril hem ongeveer een minuut of 2-3. Tegen de tijd dat Wouter het net klaar heeft en over de steiger aan komt lopen los ik de vis alsnog. Jammer van een leuke 60-er maar het is niet anders. Op het moment dat ik terug kom lopen van de auto met een nieuwe voorn, gebaard Wouter driftig dat ie beet heeft en een later tillen we een dikke 70-er uit het water. Lekker!! Op een toch taaie dag.

Zonder die gekke mutsen van mij

Aangezien het al enige tijd geleden is dat mijn handen naar snoek roken, doe ik deze week na het werk telkens een korte poging op diverse beekjes in de buurt. En niet zonder succes, vandaag verpeelde ik nog een mooie vis, maar goed, die is morgen wel aan de beurt ;-). Begin deze week had ik echter geluk en ving ik in een beek waar ik al lange tijd niets had gevangen 2 leuke snoekjes. Gewapend met een licht hengeltje 1 plugje en een tang had ik ze binnen 10 minuten te pakken. Optimaal genieten, koude neus, snotterbel erbij en met je goede schoenen door de drek banjeren. Ha, geweldig is ook deze manier van vissen.

Verder wil ik aan eenieder een goed uiteinde en een gezond 2012 wensen. En dat de winter nog maar even weg mag blijven.

Groet’n
Marco Vogelzang