Dit weekend weer van alles gebeurd en toch weer weinig. Vrijdagmiddag met Gijsbert met een spinhengeltje op baars gevist. Gaf mooie sport en de baarzen werkten prettig mee in de haven rond het IJsselmeer. Rond deze tijd zijn de havens namelijk vergeven van de baarzen en ze pakken echt alles wat voor hun bek komt. Deze rovers hebben namelijk een enorme voedselnijd en wat hij niet pakt is voor zijn soortgenoot is het motto. Moet wel toegeven dat het nieuwe ASP spinnertje van Spro een toppertje is want ik kreeg hier beduidend meer aanbeten op dan de vertrouwde twister. Dit spinnertje schijnt ook supper te zijn voor roofblei maar dat gaan we binnenkort nog maar eens proberen. Aan het einde van de middag de boot weer op de trailer maar er bleef deze keer wel erg lang water onder de boot weg komen. Bij inspectie bleek er een gaatje in de boot te zitten en de dubbele bodem was vol water gelopen. Veertien dagen geleden zijn we een keer flink aan de bodem gelopen en hier zal het gaatje wel door ontstaan zijn. Dus werdt mijn vrije Zaterdag (Visdag) opgeofferd om de boot te repareren en de boot is dan ondertussen ook weer helemaal waterdicht.

Zondagmiddag gaan we opnieuw op stap, deze keer weer eens het grote water op. Het is bladstil en het water is behoorlijk helder met een doorzicht van een dikke meter. We besluiten om eerst maar eens te gaan trollen met wat natuurlijk gekleurde pluggen en shads. Maar een dik uur verder is er nog weinig gebeurd, sterker nog er is helemaal niets gebeurd. Ja het is dan wel heerlijk en lekker rustig op het water maar als die rust al eens een dik uur duurt begint dat ook te vervelen. Dus besluiten we om wat stekken uit te werpen, ik ga met jerkbaits in de weer en Gijsbert probeert het met een bucktailspinner. Maar na een uur de stekken bestookt te hebben en ons kunstaas verleidelijke hun kunstjes zien doen in het heldere water was er nog steeds geen teken van een geintreseerde snoek of andere rover. Dan maar weer onze rondjes gaan trollen langs diverse intresante plekken. We beginnen op een gegeven moment dan ook steeds meer ons aas te verwisselen en zelfs spinnerbaits en grote lepels moeten er nu aan geloven.

Nadat we zo’n beetje de kunstaas koffers doorgespit hadden en na vier vissen nog niets van vis gezien hadden besloot Gijsbert om een beproefde tactiek in te zetten. Een Rapala magnum met een stalen schoep een stuk af laten zinken achter de boot. En dan al trollend regelmatig tegen de bodem laten stuiteren. Een riskante vismethode maar in het verleden hebben we op de rivier op deze manier goed snoekbaars gevangen. Vooral de grotere snoekbaarzen knalden er dan vol op. En ook deze keer werdt de inzet beloond want na een rondje trollen werdt de stuiterende plug gegrepen door iets onder water dat het er niet erg mee eens was. Een mooie dril volgt en deze snoek bleek een echte zwemmer te zijn. Gijsbert dacht namelijk toen de lijn slap viel dat hij de vis verspeelt was maar deze bleek in volle vaart op de boot af te zwemmen. Onder de boot komt het contact weer terug met de vis en zonder weerhaken vissen was dit waarschijnlijk weer een verspeelde vis geweest. Maar met de weerhaken nog in tact bleef de vis netjes gehaakt, maar dit is weer een andere discusie. Even later kan de vis geland en onthaakt worden en bleek de lengte na enig schatten onderling op 65 cm uit te komen. De tijd vliegt voorbij in zo’n middag en na nog één rondje trollen stoppen we ermee en gaan richting trailerhelling. Het was een moelijke middag en we kunnen van alles en nog wat de schuld geven van de slechte vangsten. Maar dat is wel erg makkelijk natuurlijk en we moeten het dan ook eerst maar eens bij ons zelf zoeken. Want deze middag bleek het weer eens te meer dat het creatieve in ons toch weer een vis boven brengt, zelfs in moeilijke tijden.......

Pieter Nederlof