15 minuten geen actie maar dan... BAMMMM.

Het is woensdag. De hele week al loop ik van de ene naar de andere klant en geef ik presentaties. Zo ook vandaag. Ik moet een klant zien te overtuigen tot het maken van een beslissing. Een beslissing waar een collega en de klant al een maand of twee over aan het stechelen zijn. Vandaag mag ik mee om een poging te doen de klant te overtuigen. Eerst strategie bepalen, voorbereiden, presentatie maken, actieplan inbouwen in de meeting, tegenwerpingen voorspellen en daar antwoorden op vinden.
Het blijkt allemaal amper nodig. Na de presentatie al geeft de klant aan ons voorstel te kiezen. Toch is het hoofd bepaald niet leeg en de volgende twee presentaties moeten morgen al weer worden gegeven. Daarom besluit ik mijn hoofd leeg te maken en even de hengel te hanteren. Vanavond zal ik dan de voorbereiding doen voor morgen.
Naar huis rijdend kies ik al een polderstelsel uit. De hengel wordt thuis gepakt met wat spullen en ik rijd naar de polder toe. Op het eerste stuk ligt nog ijs, maar ik vermoed dat het verderop wel ijsvrij zal zijn. En ik krijg gelijk. Waar ik wil beginnen is een doodlopend stuk. De stroming is hier minimaal ook al staat het gemaal te loeien. Maar om de zoveel meter komt een zijsloot uit op deze wetering die richting gemaal loopt. De stroming neemt daarom met elke stap toe. Toch kan ik al snel in het mild stromende stuk gaan vissen.
Gezien het koude en troebele water besluit ik voor een enorme ver uitslaande rammelkast te kiezen. Ik monteer een feloranje Big Spigg. De eerste 15 minuten gebeurt er helemaal niets. Ik houd de snelheid van het binnen draaien zo beperkt mogelijk echter kan ik de snelheid niet al te laag houden hier omdat ik vooral de Spigg ver wil laten uitslaan.
Ik bereid me voor op een taaie sessie want ik weet dat de stroming verderop alleen maar zal toenemen. Maar ik ben vol vertrouwen dat er uiteindelijk wel ergens een snoek van de bodem zal komen om mijn kunstaas te pakken.
Even verderop passeer ik wat brede zijsloten en inderdaad stroomt het een stuk harder na deze kruising. Ineens kan ik tegen de stroming in vissend de Spigg nog langzamer binnen vissen. Nog steeds zie ik de Spigg als een razende kattestaart door het water heen en weer zwiepen. Prachtige actie. En telkens hoor ik het gekke ding naar me toe komen. Wat een harde rammel! En dan hoor ik ineens de ratel hard aanslaan en een split second later voel ik een dreun op de hengel. Direct tijdens het aanslaan weet ik dat het een goede vis is. Direct ook neemt de vis een paar volle runs door de slip heen. Met de stroming mee. Dat wel, maar ik had het niet verwacht met dit koude water.
De snoek zit licht gehaakt, maar ik weet haar te landen. Als ik de vis uit het water til merk ik pas dat de vis zwaar is. Niet dat ze vet is, maar het is gewoon een massieve vis. Direct vind ik de sessie geslaagd. Zeker na dat eerste kwartier was deze vis veel meer dan dat ik op had gerekend.

Na die eerste is het ineens weer feest. 5 minuten na nr 1.

Er komt een bewoner naar buiten om te kijken en op mijn vraag of hij even een foto wil maken knikt hij bevestigend.
Na het terugzetten vis ik tevreden weer verder. Lang hoef ik niet verder te gaan. Goed 30 meter verder klatst een snoek knetter hard op de traag tegen de stroming binnen geviste Spigg. De Snoek gaat als een dolle te keer in het oppervlak, maar is verder kansloos.

Ook al een snoek met kracht. Het is genieten geblazen.

Ik kom weer uit bij een brede zijsloot. Op deze plek rust een vloek. Ik heb het voor elkaar gekregen hier 2 snoeken te verspelen in even zovele worpen. Later gebeurde mij dat nog eens. Ik besluit nu niet recht voor de zijsloot te gaan staan, maar voor de opening ervan langs te vissen via een lange worp. En precies in het midden voel ik een harde ruk aan mijn hengel. Direct hark ik aan en direct explodeert het water. De snoek schiet opzij en wil de zijsloot inzwemmen. Na een stevige dril kan ik haar pakken.

Even foto, tik met de tang, weg.

Ineens staat de teller al op 3. Maar mijn hoofd mag nog wat leger worden. En lang hoef ik niet te wachten op de volgende actie. Op de eerstvolgende worp al knalt een snoek vol op de Spigg. Knetter hard, maar hangen blijft ze niet. Helaas wil ze zich niet meer tonen en ik ga verder. Lang hoef ik niet te wachten, want al snel is het weer raak.

Genoeg te kiezen, maar mijn plug wordt het.

Ik ga weer verder met mijn kunstaas zwoegend tegen de stroming in. Veel zijsloten zijn er niet op dit stuk. De stroming neemt hier amper toe. Plotseling zit ik vol tussen het speldaas. Ik bedenk me dat hier toch snoek moet liggen. En dat blijkt ook. Al weer krijg ik een ram op de hengel.

Als een mak lammetje.

Ik kom op een stuk waar ik amper snoek vang en telkens denk ik weer dat het morgen anders kan zijn. Vandaag blijkt het morgen. Vol ongeloof voel ik de aanbeet en ik zet de haak. De vis is verder kansloos. Daarbij verzet ze zich amper. Ze spert zelfs netjes de bek open bij de kant zodat ik netjes de kieuwgreep in kan zetten.

Ongelofelijk. Een tweede op een stuk waar ik nooit wat vang.

En ongelofelijk maar waar. Even verderop knalt een volgende snoek op mijn Spigg. De vis wordt volgens de foto, tang, los methode vrijgelaten.

Bere sterk en een bol buikje.

Ik vrees dat het voor de lezer een eentonig verhaal begint te worden, want nog steeds op het slechte stuk vang ik achter elkaar twee snoeken, waarvan de eerste enrom hard door de slip gaat.

Midden tussen de prooivissen.

Ik ben het slechte stuk voorbij en kom bij een plek waar het vol speldaas ligt. Hier heb ik regelmatig snoeken gevangen. Het verbaast me niets als ik ineens de school prooivissen uiteen zie spatten. Ik verbaas me ook niet als ik een ruk aan de hengel voel.

Foto's bedriegen soms. Dit was echt de grootste van vandaag.

Aangemoedigd door het slechte stuk van daarstraks begin ik onbaspiaans een tweede slecht stuk uit te gooien. Buiten een aanbeet van een minisnoekje gebeurt er niets. Het is niet altijd feest zal ik maar zeggen.
Ik weet dat er nog een mooi stuk komt en inderdaad is het er weer raak. Na een aanbeet wordt het aanslaan beantwoord door log kopschudden. De snoek komt vervolgens als een dolle naar me toe zwemmen. Direct zie ik dat deze vis heel licht gehaakt zit. Als ze langs me zwemt om door de slip te gaan zie ik pas dat het een behoorlijke vis is. De vis wordt na een felle dril naar de kant geloodst en even wacht ik tot ze rustig wordt.
Ik wil niet langer wachten gezien de inhaking. Ik grijp naar de kieuw, maar voor ik de greep kan inzetten schudt de snoek met de kop. De dreg buiten de bek haakt in de mouw van mijn jas. Weer schudt ze en dit veroorzaakt dat ze los schiet van de haak. Oei. Jammer. Echter zwemt de vis niet weg. En ach. Waarom niet. Ik buk me en direct steek ik mijn hand met de plug aan de mouw tussen haar kieuw. Zo mag deze vis toch op de foto.
Als ik later de vis op de foto zie ontdek ik pas hoe lelijk deze vis is. De foto suggereert anders, maar dit was echt de grootste vis van deze sessie. Ik maal er niet om.

Foto waardige vis, maar ik besluit voor lui te kiezen.

Ik nader weer een kruising. Hier komen twee brede weteringen op de wetering uit waar ik in vis. Ik weet dat na de kruising de stroming enorm zal toenemen.
Maar voor ik me daar zorgen over kan maken vang ik op de kruising nog een mooie snoek. Ik ben het maken van foto's via de zelfontspanner zat en besluit een foto met mijn mobile te nemen. En dat terwijl de vis echt foto waardig is.

De enige op het hard stromende stuk.

Voor ik verder kan gaan belt Jouke. Ik vertel hem dat de snoek los is en dat er voor polderbegrippen behoorlijke vissen uitkomen. Ook spreek ik bluffend over dubbele cijfers en dat terwijl ik al lang de tel kwijt ben. Later, de foto's tellend bleek ik niet te hebben gelogen. Niet dat het mij uitmaakt.
De stroming is rete hard hier en verderop zal het nog erger worden. Actie blijft hier uit. De snoeken lijken zich vast te hebben gelegd met ankers. Echter weet ik nog 1 snoek te verleiden. Ik gooide de Spigg waarschijnlijk op de kop, want direct na de landing klapte ze op de plug.

Het loont soms de moeite missers te onthouden.

Ik besluit te stoppen en loop terug naar de auto. Ik kom op het stuk waar ik 4 snoeken ving op dat slechte stuk. Ik had daar nog een volger gehad en ik beloot de vis nogmaals aan te werpen. Klangggg.
Normaal zou ik deze vis met de mobile op de foto hebben gezet. Althans, dat doe ik sinds een paar sessies. Handig voor het natellen. Echter nu besluit ik de vis uit het water te pakken. Waarom weet ik niet, maar acheraf blijkt het een goede keuzen. Tijdens het omhoog bewegen valt de plug zo uit de bek.

Zomaar tijdens een worp tussendoor.

Terugwandelend treedt de avond in. Ik loop nog een keer naar het water en doe er impulsief een worp. Zowaar vang ik er nog een snoek bij.

Aangemoedigd door dit succes doe ik op de zelfde plek een worp de andere kant op en warempel. Ook die kant op kleunt een laatste snoek op de bait.
Het kan eigenlijk niet gekker. Wat een dolle 2 en een half uur weer. Waar heb ik het toch aan verdiend? Maar het doel is bereikt. Mijn hoofd is leeg en daarbij is mijn camera aardig gevuld.