De laatste visdag stond in teken van lukken of mislukken.

Een aantal weken terug zijn Ronald, voor enkelingen bekend van SVR, en ik op ontdekkingstocht geweest op een water in de buurt. De bedoeling was het water te gaan verkennen en plekken zoeken waar mogelijk vis zou zitten. We besloten dat trollend te doen zodat we gedwongen waren om langzaam te gaan varen. Hier en daar kwamen we potentiële stekken tegen en op 1 aanbeet na vertrokken we die dag zonder visgeur aan de handen. We hebben het water op ons in laten werken en zo stond er vorige week weer een visdag gepland op hetzelfde water. Ronald haalde ik op bij huis en hij zou zorgen voor aasvissen van zowel het zoete water als wel de zoute varianten. Ook werden er shad's, jerkbaits en wat pluggen meegenomen. Ook heb ik mijn nieuwe frontroller geïnstalleerd voor die dag en de accu is vol wanneer die in de boot geplaatst word. Op de trailerhelling gaat alles aan boord en de boot glijd het water in. Kort bespreken we de tactiek nog even door die we de dagen ervoor al besproken hadden en we gaan op pad. We besluiten trollend de huizen op te zoeken maar de kleur van het water en de dieptes lieten de vissen besluiten daar niet te gaan liggen. Een eiland werd secuur afgevist maar wederom geen vis. Rond de middag besluiten we om onze laatste troef in te gaan zetten en vertrekken we naar een gat die we de vorige keer ontdekt hadden. Ik vraag Ronald de fronttroller te water te laten en de Yamaha mag uit. Ik vaar langzaam op de afstandbediening het talud af en zie de meter zakken naar een meter of 5 en dan stroomt het scherm vol met vis. een stel dode vissen gaan het water in en ik tik de bodem af met een shadje. Ronald laat een ratelaartje wat onrust veroorzaken welke je prima kan horen in alle stilte. Dan slaat Ronald zijn hengel dubbel en heeft hij een zeer grote baars aan de haak die vlak bij de boot besluit om ervandoor te gaan en ons met beteuterde gezichten achter te laten. Een PR Baars laat onze emoties schieten van balen naar bevestiging dat er vis zit en het plan lijkt te werken.

Dan krijg ik een knal op de hengel en zit er vis aan de andere kant van de lijn. Ik dril een snoek af merk ik en eenmaal bij de boot laat ze zich gewillig over aan Ronald die de vis voor me uit het water haalt. Snel een plaatje en we schudden de handen. We zijn dolblij met de vis want het is wederom een bevestiging dat de vis er zit. Dan is het Ronald die weer een aanbeet krijgt en een serieuze vis aan de lijn voelt maar ook deze schiet los. Jammer maar ze doen het wel vandaag. Ik krijg weer een aanbeet op de shad en ook deze besluit de haak professioneel te verwijderen uit haar bek en schiet weer de diepte in. Dan gaat de dobber van mij er vandoor en heeft een snoek mijn voorn gepakt. Ik sla na enkele seconden de enkele haak in het scharnier en een mooie tachtiger word verwelkomd in de boot. Na de bekende foto's mag ze ervandoor.

We gaan naar de kant want we worden kouder en hongeriger. Ik pak de coleman en een pannetje en Ronald heeft gezorgd voor hamburgers, broodjes, uitjes en ketchup. Heerlijk, de broodjes gaan er goed in en we worden weer warmer.
We gaan het water weer op voor een laatste uurtje. Het lijkt of de snoeken een bijtuurtje gehad hebben want we voelen niets meer... Tot ik de school vis net uit de lowrance zie vertrekken en de dobber van Ronald ervandoor gaat. Na enkele seconden is het dan eindelijk raak en is ook Ronald van de 0 af. Deze vis is ook 80 centimeter en kerngezond.

De mist trekt weer aan en we besluiten het voor gezien te houden voordat we verdwaald raken en het donker gaat worden. Ik zie geen hand voor ogen en we varen een stukje verkeerd maar na de kade kant weer gevonden te hebben varen we terug.
Ik heb inmiddels wel geleerd van deze les en heb een hand GPS gekocht zodat ik de weg weer terug kan vinden en ik het water nu helemaal in kaart kan brengen. De volgende keer gaat die ook mee en zal ik de punten dus digitaal gaan vastleggen.

De boot ligt snel op de trailer en de spullen gaan weer in de auto.
Een half uur later is Ronald thuis en ik ben 5 minuten later ook thuis en ruim alles weer op.

We hebben weer enorm genoten en ons plan was geslaagd. We hebben een nieuw water erbij en daar komen we zeker nog terug.


Allen veel plezier in de mooiste snoekmaanden van het jaar en laten we hopen dat de vorst nog even laat wachten tot de gesloten tijd.

Groeten,

Derkbait