Inderdaad, mijn 3de verslag in ruim een week. Waarom? Omdat deze dag anders was dan alle andere. Vroeg opgestaan en in het donker naar de haven gereden. Razim zou om 09.00 uur komen. Ik wilde alvast de aker vullen met wat aasvis. Het 1ste uur viste ik dan ook met de lichte spinhengel met daaraan een heel klein spinnertje. Na een klein half uurtje dacht ik mijn zoveelste baars te vangen. Bij het landen van de vis zag ik dat ik een kleine snoekbaars te pakken had. Mijn 1ste snoekbaars en dat tijdens het baarzen. Lachen geblazen. De lengte was een kleine 20 cm. Dat PR moet gemakkelijk te breken zijn.

Mijn laatste 2 vis sessies waren goed bevallen. Roeien en naar de dobber turen is een heerlijke bezigheid. Groot verschil met de 2 eerdere keren was de harde wind. Het was moeilijk om de boot op koers te houden. Met de wind in de rug haalde de boot een veel te hoge snelheid. Helaas lagen alle hotspots volop in de wind. Het 1ste rondje met de aasvis was bijna succesvol. Op een hoekje met wat riet werd mijn aasvis gepakt. De baitrunner begon lijn te geven. Helaas had ik het begin (onder gaan van de dobber ) niet gezien (Razim stond er voor met zijn imposante lichaam). Een misser dus. Ik sloeg aan, maar de dobber, met daaronder een lege dreg, belande bijna in de boot.

Door de harde wind, was het bijna ondoenlijk om al roeiend rond de eilanden te gaan. Wij besloten dan ook om een vaste ligplaats te nemen. Een plek die vol met aasvis zat. Vriend snoek moest hier zeker huizen. Helaas na 1 ½ uur, geen enkel teken, geen enkele actie. De vaste ligplaats werd verruild voor een rondje trollen. Na een stief kwartiertje was het al raak. Mijn Fatso werd gegrepen door een mooie 80er. Midden op het meer, net naast de wierbedden, vergiste deze mooie vis zich. Ik niet, want na een heerlijke drill kon ik hem landen en vereeuwigen. Een 20tal minuten hierna was het wederom raak op mijn fatso. Een vergelijkbare vis kon geland worden. Tig baarzen, 1 snoekbaarsje en 2 mooie snoeken waren de tussenstand. Op zich een resultaat waar je mee thuis mag komen.

De tijd was inmiddels gaan dringen voor Razim. Hij moest zijn dochter van school halen. Daar hij nagenoeg visloos was, besloot hij om na deze klus terug te komen. Op mijn verzoek zou hij Jeffrey meenemen voor de namiddag en vroege avond. Kort na 3en waren beide terug. Ik had in de tussentijd, zonder resultaat. met een aasvis gedobberd. Nadat beide waren ingestapt, besloot ik om terug te varen naar de eilanden. De wind was enigszins gaan liggen. Een nieuw rondje met de aasvissen kon resultaat brengen. Ook bij dit rondje was de wind voor het mooie te hard. Ik roeide mezelf suf en moest telkens corrigeren. Met de wind in de rug ging het op de hotspot ook veel te hard. Ik besloot om de beugel open te gooien en mijn dobber een moment voor een mooie pluk riet te laten hangen. Gelijk na het openen verdween de dobber. Ik sloot de beugel en haalde de molen van de vrijloop af. Iets opdraaien, contact zoeken met de vis en na 5 tellen sloeg ik aan. Hangen. De vis kon na een prettige drill (in de volle wind) geland worden. De dreg zat netjes in het verhemelte. Na onthaken valt er overigens nauwelijks iets te zien. Ik gebruik heel kleine dreggen op mijn takel. Dit bevalt mij overigens prima.

Snoek 3 was een feit. Wederom dacht ik, “dat is een prima resultaat, zo vroeg in het seizoen”. Dat de dag nog mooier kon worden, kon ik nauwelijks vermoeden. Het roeien werd verruild voor een stuk trollen. Na nog geen 20 minuten kreeg ik bijna het schaamrood op de kaken. Wederom werd mijn fatso gepakt door een grote sterke vis, die gelijk de diepte indook. Wel raar overigens, ook Razim vist met een zelfde type Fatso, alleen is zijn kleur iets anders. Voor mij overigens het zoveelste bewijs dat kleur er zeker toe doet. De drill begon heftig. Voordat ik de vis aan het oppervlak te zien kreeg was er al een behoorlijke tijd verstreken. Toen hij aan het oppervlak verscheen, zag ik gelijk dat het een grote jongen was. Met trage kop-schud bewegingen probeerde hij zich te ontdoen van de plug. Gelukkig lukte dat niet. Na een heerlijke drill kon ook deze snoek geland worden. Meten en een foto nemen dacht ik . Waar is toch de meetlat?, vroeg ik aan Jeffrey. Helaas deze was verdwenen in de puinhoop die bij ons aan het einde van een visdag altijd het geval is. Ik kwam op het idee om een touwtje van kop tot staart naast de vis te leggen en deze vervolgens af te knippen. De lengte wisten wij niet, maar konden wij eenvoudig thuis nameten. Zo bedacht, zo gedaan. Het vervolg van de vis sessie was dan ook gevuld met het raden naar de juiste lengte. Razim: Dat is zeker een meter, Jeffrey: 98 cm. Ik: ach wat maakt het uit, het was een mooie vis.

Wij gingen met vervolg. Ik had 4 snoeken, 1 snoekbaars en tig barzen te pakken, Jeffrey en Razim op de hatelijke 0. Althans, beide hadden wel wat baarzen gevangen. Dus kon er geen sprake zijn van een visloze dag, riep ik, om beiden enigszins te troosten. De middag liep al aardig op zijn eind, of was de avond al begonnen? In ieder geval hadden wij niet al teveel tijd meer. Net voor het sluiten van de markt, wist Razim nog een snoek te haken. Gelukkig voor hem, want de visdagen zijn behoorlijk taai voor hem geweest, de laatste tijd. Het was genoeg geweest voor vandaag. Jef een heleboel baarzen, waar hij overigens heerlijk van geniet. Razim een mooie snoek en ik, 4 snoeken, waarvan de grootste thuis, net een meter bleek te zijn. Volgens Jeffrey 1 meter en 0,5 cm (net aan dus). Een bijzondere dag. Ik denk nu, “wat als ik de hele dag had getrold op het grote water?. Jullie denken nu, Nooit tevreden Jos? Hahahaah. Ja hoor, Jos is zeer tevreden.

De snoek van Razim links
Groet Jos

De avond valt