Op naar de stekken...

Het waren weer twee dagen groot water afgelopen weekend. Het grote water heeft op mij net als veel roofvissers denk ik, een magische aantrekkingskracht. Je kunt er al je takken van visserij in kwijt zonder dat je op een gegeven moment uitgevist bent. Het grote water betekent “groot” en dan niet in de laatste plaats het formaat van de vis en dat heeft op iedere visser een aantrekkingskracht natuurlijk. Maar je kunt er ook hopeloos de mist in gaan, het is na mijn jarenlange ervaring op zulk water niet de eerste keer dat ik zonder maar ook één aanbeet het water af ga. Vaak wil het helpen om stekvast te blijven en zo de vangsten af te dwingen. Dan moet je wel heel zeker van je stek zijn natuurlijk. Ga je zoeken op groot water kun je vaak vertwijfeld raken en dat heeft tot resultaat dat stekken niet de kans krijgen. Sterk in je schoenen staan is een must op groot water en dat is voor mij ook nogal eens moeilijk.

Eerste vangst voor Jacco....

Het is zaterdag morgen nog donker als ik met vismaat Jacco het water opga. Het is windstil en het meer ligt er als een biljartlaken bij. We proberen het eerst eens trollend vanaf de helling richting een brug, een stek waar altijd wel wat vis hangt. Een doodaas visser dobbert er ook rond met de boot. Het levert ons niets op en we gaan verder het meer op. Het duurt niet lang als ik op de volgend stek de eerste aanbeet krijgt. De vis rolt er net voor de boot af. Even later is het weer raak en komt er nog eens leuke snoek langs de boot. Echter ook deze rolt er weer af voor ik hem te pakken heb. Zo dat gaat lekker zeg ik tegen Jacco.

Maar ook voor mij nog...

Als ik dan even later weer een zware beuk op mijn handhengel krijg en deze ook gelijk weer los blijkt het mij niet echt mee te zitten. Jacco heeft meer geluk en vangt zijn eerst vis op de pas aangeschafte Salmo Worrior in oranje kleur. Het is een kleur die hem de laatste tijd met de Multi Bass van ITT ook al flink wat vis opgeleverd heeft. Denk dat het niet lang zal duren voor al zijn kunstaas oranje is, maar toegeven het is een kleur die vangt en dat telt!

1.03m Fatso kraker...

Ook voor mij blijven de aanbeten nu komen later op de dag en blijft er ook nog eens één hangen. Maar het is Jacco die alweer met een nieuw aangeschafte Fatso even lekker te keer gaat. In de middag vissen we een stek nog eens goed af. De Fatso levert hem hier twee prachtige vissen op die zich al goed op de komende winter aan het voorbereiden zijn. De eerste is zware vis en met een lengte van 96cm een prachtige snoek. Even later is het weer raak voor hem met een goed aanbeet. Een prachtige dril volgt en deze vis geeft zich niet zo gauw gewonnen. Maar het is Jacco die uiteindelijk de strijd wint en een prachtige snoek van 1.03m aan boord hijst. De zon zakt nu snel achter de horizon en we gaan terug naar de helling. Ons opmaken voor een volgende visdag op groot water.

en weer op de Salmo Worrior.

Zondagmorgen half zeven liggen we op het water. De wintertijd is afgelopen nacht ingegaan dus kunnen we een uurtje eerder starten met de visdag. We gaan aan de slag op een water waar ik al een tijd niet geweest ben, maar wel een water waar ik in het verleden heel veel gevist heb. We komen aan op de eerste stek maar het duurt heel lang, te lang op deze stek naar mijn smaak voor de eerste aanbeet los komt. Het is Jacco die weer scoort met zijn Fatso en een mooie snoek dik in de negentig vangt. We proberen nog wat met diepgeviste shads maar besluiten dan verder het meer op te gaan.

Zware vis en weer een Fatso kraker...

Het wordt zoeken de dag door en veel verschillende stekken worden aangedaan zonder resultaat. Wat we ook doen nu we krijgen beiden geen aanbeten meer en gaan later in de middag terug naar de eerste stek. Maar ook hier kunnen we doen wat we willen zonder ook maar een tik te krijgen. De keus voor dit water bleek nu geen goede optie. We vragen ons hardop af of we niet beter op het water van gister hadden kunnen blijven. Toch was het weer een uitdaging vandaag en dat maakt het ook wel weer waard. Door de verveling de dag door bij het ontbreken aan vangsten, hebben we achteraf ook weer veel lol gehad en ontzettend om elkaar moeten lachen. En kijk, dat maakt het iedere visdag weer waard hoe taai het ook kan zijn. Twee vismaten die elkaar er iedere visdag weer doorheen trekken…..

Pieter Nederlof