De afspraak was zo gemaakt om een keer weer de thuiswateren van Sybren onveilig te maken. De afspraak over hoelaat we zouden vertrekken was echter wat lastiger!
Ik weet het, ik kan bloedfanatiek zijn met het vissen, en het kan mij dan ook vaak niet vroeg genoeg!
Maar ik wist dat Sybren zweedse visite had, en dat ze misschien de zaterdagavond nog wouden gaan stappen. En als dat door zou gaan, dan zouden we niet zo vroeg beginnen.
Nou... het ging door! Sybren belde me en zei dat ik om 10 uur welkom was bij hem thuis. Ulbe zou deze dag ook mee gaan, want die was immers de avond ervoor met Sybren en zweedse Wouter op stap geweest.

Toen ik rond tienen bij Sybren binnenstapte hoefde ik niet te vragen of het gezellig was geweest! Dat zag je zo wel, gelukkig wist hij ook gelijk te vertellen dat ik het ook gezellig had gehad. Jullie kunnen je voorstellen hoe we eruit zagen! Juist, als zombies! Het was zelfs zo erg... m'n kater had koppijn!
Toen we na 2 bakken koffie besloten om zo heel voorzichtig eens richting viswater te gaan, moesten we eerst even bellen of Ulbe de avond ook had overleefd, dit bleek zo te zijn.
Sybren vroeg hem telefonisch: 'Nou, Hest d'r least van??'
en het antwoord luidde: 'nejoh! Topfit!'
Toen ik hem even later zag arriveren besefte ik me dat in Friesland topfit waarschijnlijk wat anders betekend als bij ons!

Hoe dan ook, ik denk dat het een uur of half 12 is geworden voordat de boot in het sop lag. Het weer was nog aangenaam en vol goede moed gingen we op pad!
De wildste verhalen moest ik aanhoren over hoe de avond ervoor was geweest. van borrels tot goedbezette toiletten, volgens mij gaan er in dit stukje Nederland echt álle remmen af in het weekend.
Maar er werd ook gevist, EN gevangen! Heeel veel gevangen.
Riet, takken planten en nog meer rotzooi!
Maar geen teken van een vissie. Toen ik besloot om mijn nieuwste ringtone even te laten horen die aardig bij de stemming van dat moment paste klapte de hengel van Ulbe dubbel en breekt er direct een mooie snoek door het wateroppervlak.
Helaas lost deze gelijk de plug en laat 3 balende mafketels achter!
de rintone klonk trouwens alsvolgt: [url=http://www.youtube.com/watch?v=8Mbm0mogV2k]fragment[/url]

Eigenlijk waren we op weg na de shoarmatent, maar toen die dicht bleek te zitten zijn we maar verder gevaren richting een snackbar! Geweldig dat Friesland, alles zit aan het water, en zo zijn dus al mijn hobby's te combineren! Eten en vissen! Als we de boot in het riet willen leggen voor de snackbar veert er gelijk zo'n doorgestudeerde professor op van z'n stoel en zet z'n handen aan z'n mond:
'Daar mag je de boot niet in het riet leggen hoor!!!!'
Wij: 'oh? en waarom dan niet??'
Hij: 'Daar broeden vogels!!' .... euh, in oktober? Nouja, laat die kerel maar in zijn fantasiewereld, wij leggen hem wel een kilometer verderop!
De patat hebben we ons heerlijk laten smaken, en na 3 keer bijbesteld te hebben verlaten we bankroet de snackbar en vissen verder.

Binnen een minuut is het raak! Mijn mooie lieve redhead Zalt plugje word onbenullig tegengehouden en de andere kant op gesleurd.
Héhé, eindelijk vis! Want stiekem begon ik hem al wel te knijpen, een dag Friesland zonder vis moet toch hetzelfde voelen als zonder geld naar de h....... Afijn, je snapt het.
Een leuke snoek kwam langszij, en geprobeerd werd een normale foto te schieten wat hopeloos mislukte!
Dit was de fotograaf niet kwalijk te nemen, want als er geen normale mensen aanwezig zijn kun je ze ook niet fotograferen!

Maar... hoe dan ook, er was weer wat vertrouwen aan boord!
Het niveau daarentegen was weg!
Soms is het hoog, soms gemiddeld, heel soms laag, maar hier was het weg, dat zegt wel genoeg denk ik.
Toch kregen we opeens wel wat tikken en we werden iets serieuzer.
Dan opeens in een wel heel smal grachtje krijgt Sybren de genadeklap!
Een diepzwemmer!! Dit lijkt goed! De vis bleef tegen de bodem knokken voor wat hij waard was, maar moest het afleggen tegen de drilkunsten van Syb! Ik stroop m'n mouwen op en land de vis voor hem! Een schitterende bak die aardig zwaar voelt. Gauw het meetlint erlangs.... mmmm... 3 keer met de deegroller er overheen en de meetband stopt bij 93cm! Dit zijn de vissen. Na een korte reanimatie schiet zij de diepte weer in en klinken er wat vreugdekreten. Toch een hele mooie vis!
Vol goede hoop visten we verder, maar behalve een hoop motorpech hebben we geen resultaten meer weten te halen in dit schitterende stukje Friesland!

jongens, ontzettend bedankt voor deze super gezellige dag!!
Dit doen we zeker nog een keer over!

Rix