Tjonge jonge jonge waar moet ik in vredesnaam beginnen om deze dag te gaan beschrijven! Voor mij een visdag die je niet vaak meemaakt! Een dag waarop het doorzetten eindelijk eens word beloond! Een dag die ik waarschijnlijk niet snel zal gaan vergeten.
Mijn vismaat voor vandaag was Michel, voor de 2e keer! Maar gek genoeg voelde het nu al vertrouwd! Eerst zei hij niet te kunnen, maar een uur later had hij zich bedacht, en ik denk dat hij zichzelf daar aardig dankbaar voor mag zijn! Michel zou om 8 uur bij de helling arriveren. Zelf was ik om 5 uur al uit bed gevallen en daarbij viel ik precies met mijn kleine teen op het on/off knopje van het koffiezet apparaat, ik kon dus niet meer terug. Om half 7 gleed mijn bootje van de trailer. Gelijk maar even het regenpak aangetrokken, want de weersverwachtingen waren nou niet bepaald rooskleurig. Ik trol gelijk even een paar hotspotjes af en het duurt niet lang of ik krijg een aanbeet. Een mooie baars had zich vergrepen aan een klein salmo hornet plugje. Op deze zelfde stek krijg ik nog een paar aanbeten en even later blijft er weer een hele mooie baars hangen! Dat gaat mooi, mijn vismaat is nog niet eens gearriveerd en ik heb al 2 vissen genoteerd!
De tijd tikt door en iets voor 8 knal ik richting de trailerhelling om te kijken of Michel al gearriveerd was. Dat was het geval en niet veel later stapt hij bij me in de boot en we kunnen op pad! Wonder boven wonder is hij dit keer niets vergeten en alles verloopt op rolletjes. Eerst maar even de baarsstek uitgooien. Helaas laat zich hier geen baars meer foppen en we gaan verder. We zetten de boot in trolstand zodat we lekker rustig even een broodje kunnen happen en wat cafeïne houdende middelen naar binnen kunnen gieten. Het duurt niet lang of er kleunt een mooie vis op een kleine getrolde salmo hornet. Hoe de vis het voor elkaar weet te krijgen weet ik nog steeds niet, maar als de vis langszij komt heeft deze ook nog even mijn bulldawg in de bek hangen! Hilarisch moment natuurlijk, maar het landen zou er niet makkelijker op worden. Ik besluit de vis met de gripper uit het water te halen en gelijk word er maar even een plaatje geschoten van dit bijzondere tafereel!
Dat begint leuk! Het is 9.20 en ik heb al 3 vissen geland! Ik meld Michel dat het nou zijn beurt was. Dit liet hij zich geen 2 keer zeggen want 10 minuten later lag ook voor Michel de 1e vis van de dag in de boot. De stemming zat er lekker in, want de vorige keer dat ik op dit water viste was ook met Michel, en toen was het belachelijk taai, we kwamen toen niet verder als 1 snoekje! We vissen vrolijk verder en praten over kutjes en kalfjes. Tegen 10 over half 11 buigt opnieuw Michels hengel mooi door! Een leuke snoek vecht voor wat hij waard is maar moet zich uiteindelijk gewonnen geven.
We varen door naar een stek waar ook nog wel eens leuke vangsten te boeken zijn, maar wat we ook proberen, de snoek lijkt niet meer thuis te geven. 1x krijg ik een goede aanbeet en hangt er een best gewicht aan de lijn maar helaas valt opeens de spanning van de lijn en is de baalfactor enorm! Ondertussen is het al tien over 2! De laatste 3,5 uur hebben we eigenlijk alle snoektechnieken toegepast, maar niets lijkt te werken. Bijna was ons de moed in de schoenen gezakt, maar toen werd er opeens een lampje zichtbaar boven mijn hoofd! Ik zeg tegen Michel dat we terug gaan, maar niet zoals anders. Ik stel gewoon met plugjes te gaan vissen die 100% recht lopen en dan met een rotgang terug te varen naar de plek waar we de laatste snoeken gevangen hadden…speedtrollend. Dit is dik 4 kilometer varen, en als je dat op normaal troltempo doet ben je zo 1,5 uur onderweg! Het lijkt een belachelijk idee, maar wie niet waagt wie niet wint! De Pluggen gaan achter de boot en het gas word aardig opengedraaid. Eigenlijk verwachten we er niet veel van, maar wie niet waagt wie niet wint dachten we zo! We waren denk ik ongeveer 150 meter op weg als mij handhengel een bloedverziekende rotbeuk krijgt! In een reflex gooi ik de motor in de vrij en sta een snoek te drillen. Onvoorstelbaar! We liggen helemaal in een deuk en tegelijkertijd snappen we er niets van. Ik heb wel eens iets gelezen over speedtrollen, maar dat het zo hard kon had ik er nog niet helemaal van begrepen. Hoe dan ook, de snoek word geland, want de haak zat er wel in laten we maar zeggen! Gelukkig hadden we uit voorzorg de slip wel zo afgesteld dat de 1e klap enigszins opgevangen kon worden.
Na de foto liggen we nog even helemaal in een deuk om wat er eigenlijk zojuist gebeurt was, en we besluiten dit nog een stukkie te proberen, dat snappen jullie ook nog wel! We varen verder en hier en daar krijgen we harde tikken op het aas. Tot daar die ene megaknal komt voor Michel! Ongeveer een half oerwoud trekt hij mee het water in en 43,5 kilo zand. Blijkbaar had ik iets té kort langs het kantje gevaren. Als alles weer op orde is racen we verder en opeens knalt er weer een snoek loei en loeihard op mijn handhengel! Baaaaaaaaaam!!! Wat een kick dit! En de snelheid is dus niet te hoog.
Dit hadden we beiden niet helemaal verwacht, maar het was wel aan het gebeuren. We praten (lees schreeuwen ivm een harddraaiende motor) over waarom de snoek nu opeens wel snel getrolt kunstaas pakt en komen tot de conclusie dat het wel eens kan liggen aan het feit dat de snoek nu geen kans heeft het kunstaas te ‘bestuderen.’ Toch waren beide snoeken die we op deze manier vingen niet echt van een wauw formaat en misschien zou je hier alleen de kleinere snoek mee pakken! BAAAAAAAAAAAAAMMMM!!!!! De hengel van Michel trekt de steun recht naar achteren en met de groots mogelijke moeite grijpt hij de hengel uit de steun. Dikke vis, dikke vis kraait Michel van plezier!! Dus toch, ook de grotere snoeken worden op deze manier getriggerd! Deze vis laat zich duidelijk van zijn beste kant zien en alle zeilen worden bijgezet om deze vis onder controle te houden. Maar wederom zit deze vis door de schompesharde aanbeet muurvast en kunnen we ook deze vis veilig in de boot tillen! Het meetlint word voor de dag gehaald en laat ons zien dat deze vis op een paar millimeter na de 90cm niet haalt. We zetten de vis netjes terug terwijl in in de boot een ongelooflijk best sfeertje hangt, maar dat was nogal logisch! Marco en Hilco werden even opgebeld, en ze wisten niet wat ze hoorden! Hilco heeft al aangeboden om de volgende keer achter ons aan te gaan…. op waterskies!
We voelden ons alsof we het ei van columbus hadden ontdekt en we trolden in planee lekker verder. Toen we een bootje inhaalden (trollend) die met een 2,5 pk volgas richting moeders vaarde kwamen we helemaal niet meer bij van het lachen! Dit was totale waanzin! Tot nu toe hadden we erg veel geluk met het weer, want we zagen de buien links en rechts langs ons heen trekken, maar wonder boven wonder hielden wij het redelijk droog. Totdat we een onweersbui aan zien komen waardor we wel verplicht waren even de boot aan te leggen en ergens te gaan schuilen. Want onweer en vissen in nou niet echt de ideale combinatie. Gelukkig is de bui over en kunnen we onze gekkentocht vervolgen. Ondertussen hadden we de hengelopstelling even aangepast met de steunhengels recht naar achteren om schade te voorkomen. Het duurt niet lang als Michel weer meld dat er weer een slachtoffer is gevallen. Een lief snoekje laat zich naar de boot dirigeren en mag ook even op de foto.
We zitten nu op 9 vissen en dubbele cijfers was nou toch wel echt een reële doelstelling geworden. Ondertussen is het half 6 en bellen we de vrouwen des huizes even op om toestemming te vragen om door te gaan tot het bittere eind. Gelukkig stemden onze wederhelften er beide zonder mopperen mee in en wij gingen voor de 10e! Het duurde een uurtje maar toen ging toch echt Michels hengeltje weer ernstig dubbel. Weer een hele mooie vis die zich niet zomaar gewonnen gaf en na een schitterende dril word er een dikke 80er in de boot getild! We leken wel voetbalsupporters, want volmondig zaten we beide TIEN TIEN TIEN TIEN te schreeuwen!!
We trollen vol gas verder naar een stek die normaal ook altijd wel goed is voor een visje, maar behalve heel veel verbaasde gezichten over de idioot hoge snelheid waar we mee visten gebeurde er niets. We keken even op de klok en besloten nog even terug te gaan naar de plek waar toch de meeste vissen vandaan kwamen. Goede keus blijkbaar want na een paar harde dreunen zonder vis was daar opeens de loeiharde dreun van een vis die wel hing! De aanbeet was groter dan de vis, maar dat maakte de pret er niet minder om. De 11e vis van de dag stond op de plaat en we zaten werkelijk te jubelen van geluk in de boot. Het werd nou al wel flink schemerig en we trolden als een malle richting de helling. Misschien is de snoek bij deze techniek wel wat licht nodig want de lange troltocht richting de helling levert geen enkele aanbeet meer op! We vinden het niet erg, we hadden een topdag gehad! 9 snoeken en 2 mooie baarzen. Dat was lang geleden dat we dit soort aantallen hadden gehaald. In het pikkedonker gooien we de boot op de trailer en stappen beide met een voldaan gevoel in de auto!
Man, ik kan niet wachten tot de volgende visdag…. zou het dan weer????......
Groeten Rix