ff snacken om het gezellig te houden

Vorige week hebben we een water bevist die wat tijd nodig heeft om het te leren kennen. Gelukkig ligt het water op een steenworp afstand van mijn huis zodat ik hier regelmatig kan vertoeven om me het water een beetje ‘eigen’ te maken. En dat is nodig ook, want we hebben de hele dag hard gewerkt, maar meer dan een losser bij de boot voor Marco, en een snoek die bij mij even 1x uit het water sprong en daarna ook de haak loste, zat er vandaag niet in! Alhoewel, we hebben natuurlijk nog wel even rond het middaguur een snackbar opgezocht, want onze hongerige buikjes moesten natuurlijk wel even gevoed worden. Dit keer was het ook nog eens echt nodig, want ik was mijn krentenbollen voor de verandering een keer vergeten.

Eigenlijk was het spannendste van deze dag het traileren, We hadden een mooie openbare helling willen gebruiken, maar daar bleek opeens een slagboom voor te staan. Toen hebben we hem maar via de op/afrit van de pond getrailerd, en vooral toen we de boot weer op de trailer stonden te lieren leverde dat wel wat verbaasde koppies op! Gezellige bijkomstigheid van deze dag was dat Friso en Wouter ook op het water waren die op hun manier probeerden nog wat visjes te haken.

vol overgave gegrepen!

Ondertussen is het een week later, en Marco en ik hebben allebei ’s middags wat verplichtingen. Daarom zijn we redelijk op tijd begonnen, om 5.00 treffen we elkaar bij de helling. Om 5.15 zijn we aan het vissen. Als we een interessant stuk water aftrollen met mooie diepteverschillen krijg ik een knal op een grote bulldawg, maar helaas blijft de vis niet hangen. De stille getuigen zijn een stel hele grote scheuren in het stuk rubber wat me doet vermoeden dat ik een mooie vis had gemist. Ik baal er stevig van, maar niet veel later is het toch weer raak! Net als we over een talud varen dat van 4.5 meter diepte naar 1.5 meter loopt wacht ik op het moment dat mijn aas de bodem aantikt, na de eerte tik op de bodem volgt er direct een harde aanbeet en de vis hangt. Als de vis langs de boot komt zien we dat deze jongen aardig gretig is geweest en besluiten dan ook gelijk beide dreggen te knippen en via de kieuwboog te verwijderen. Gelukkig is dit snel gepiept en de vis sprint er weer als een dolle vandoor.

Gelukkig is de kop eraf en dapper vissen we door. Ik opper het idee om even een stuk te bekijken waar we nog niet eerder waren geweest. We hoopten op hier en daar een mooie diepe geul, maar helaas bleek het een vlakke bak water die niet dieper was dan 1.40! We trollen op hoge snelheid terug omdat we hier geen vertrouwen in hebben maar opeens word mijn aasje bruut gestopt en gelijk komt er een snoek helemaal uit het water. Ook niet zo gek, want ik viste mijn condoom nog op geen 2 meter achter de boot. Dit keer was het een klein snoekje die ook even snel als hij kwam weer terug mocht het sop in. We hopen eigenlijk op meer, vooral voor Marco die ondertussen aardig droevig begon te kijken, want de laatste 3 a 4 vissessies bij mij in de boot is Marco al visloos gebleven. Dat is natuurlijk niet de bedoeling! Toch heb ik wel een klein vermoeden dat het te maken heeft met het vrouwelijk schoon dat er met deze mooie temperaturen op het water te vinden is, want ook vandaag heb ik hem weer betrapt op het stiekem foto’s maken van zeilende meisjes. Gelukkig heb ik hier een foto van weten te onderscheppen zodat ik mijn vermoeden kan toelichten middels een fotografische afbeelding!

zeilende meisjes...... Marcooooooooo!!!

De plannen voor de volgende visdag zijn al weer gemaakt, en waarschijnlijk word het volgende water wat ik met Marco ga bevissen een water die hij zelf op zijn verlanglijstje heeft staan, hopend dat hij dan meer geluk heeft. We hebben in ieder geval wederom machtig genoten, en gelukkig hadden we de regenpakken voor jan *** in de boot gegooid! Volgende keer nieuwe ronden, nieuwe kansen.
Rix

--- tweet ontvangen bij nieuw verslag?? Voeg @snoekennet toe! ---