Vrijdagavond, na lekker wat ballen te hebben weggeslagen was Cantor thuis aanbeland met een goede kennis. Even nog een paar biertjes pakken na de tennisavond. Tussen de halve liters door werd ook nog een kilootje kipkluifjes geserveerd. Gefrituurd en wel. Hmmmmm…

Al gauw is het na twaalven en de hengels moesten nog in orde gemaakt worden omdat de volgende dag (lees de komende dag) de eerste visdag zou gaan plaatsvinden. Al met al werd het hiermee half twee en een kort napje volgde en tegen drie uur stapte Cantor uit zijn bed. Om kwart voor vier ontmoetten Dennis en Cantor elkaar op de parkeerplaats.

De werkplaats bij Dennis’ werk fungeert meestal de nacht voorafgaand aan een visdag als stalling en omdat de trailerhelling op een steenworp afstand ligt van zijn werk is dat natuurlijk erg makkelijk. Tijdens het inladen van de boot met alle attributen kregen de heren een bezoekje. De politie kwam polshoogte nemen wegens een inbraakmelding op het bedrijventerrein. In volle overtuiging dat de dame en heer Hermandad de inbrekers op heterdaad zouden betrappen stapten ze met enig machtsvertoon op de twee vissers af. Hoewel de loods waar de boot stond volledig verlicht was, vond de dame in het blauw het toch even noodzaak met zo’n vervelende schijnwerper de tot nog toe onbekende identiteit van de heren vast te stellen. Daar moesten Dennis en Cantor nadien nog even smakelijk om lachen.

Bij de helling aangekomen blijken beide mannen niet de eerste te zijn. Tegen kwart over vier in de ochtend maakte een ander gezelschap ook aanstalten om te gaan vissen. Wederzijds werd succes gewenst en ieder ging zijn eigen weg. Al snel vonden ze hun eerste stek en hingen meerdere rubberen kunstvisjes in het water te bungelen. Niet lang duurde het voordat de eerste aanbeten werden gevoeld. Maar helaas bleef het op deze stek bij een paar aanbeten en een losser van formaat. Dennis had korte tijd op een red head shadje een flinke knaap hangen en ondanks het zetten van de haak wist deze vis te ontglippen. Wel heerlijk te weten dat er vanaf de bodem de nodige response is.

Na enkele uren vertikaalaas tegen de bodem te hebben aangeboden werd het tijd voor wat duikend kunstaas. Met name de klein tot middelgrote diepduikertjes werden ondergebonden en ook hier volgde aanbeten, maar het bleef relatief rustig. De vermoeidheid sloeg flink toe bij Cantor die zijn ogen soms nauwelijks kon open houden. Uiteindelijk was trollend daar voor Dennis het eerste succes. Een mooie snoekbaars beet zich vast in de dreggen aan zijn plugje. Het bleek om een mooi exemplaar te gaan en hij mat precies 57 centimeter. Een moeizaam begin rond de klok van acht uur.

Snel hierna volgde een klapper voor Cantor die net een beetje indommelde op het geronk van de motor. Een flinke knal en een hoop schokkend gebeuk aan de andere kant van de lijn deed Cantor vermoeden dat het om een flinke vis ging. Maar het snelle kopschuddende karakter van de dril gaf duidelijk aan dat het niet een snoekbaars was. En na enkele minuten kwam dan ook een mooie snoek langszij die zich had vergist in de shad rap van rapala. Een teken dat er voldoende vraatzucht heerste op dat moment bij de groene rovers.

Vijf kwartier later was Dennis in de veronderstelling van een snoekbaarsje dat zich het kunstaas had toegeëigend. Na de agressieve dril die niet heel lang duurde, bleek het om een mooi formaatje baars te gaan. Het meetlint bleef hangen op 28 centimeter en daarmee werd een respectabele lengte bereikt. Een nog agressiever dril volgde al na enkele minuten. En ook hier bleek het niet om een snoekbaars te gaan. Ditmaal was het een brasem die zich in zijn flank liet haken. Een hoop tumult makend zorgde deze vis voor een hoop aktie terwijl deze het water in paniek zijdelings doorkliefde. Zonder dit dier uit het water te halen werd deze van de vervelende dreggen ontdaan en zwom snel weg.

Verscheidene keren werd trollend en vertikalend het geluk beproefd, maar het mocht niet baten. De weersomstandigheden waren nagenoeg uitstekend en af en toe werd de grijze bewolking met een blauwe streep afgewisseld die aardig wat licht toeliet, zodat je zou denken dat er wel vis zou moeten bijten en dus gingen de mannen door met vissen. Onderweg vond nog de controle plaats op de vispapieren. Deze werden in orde bevonden. Maar door wat gestuntel voordat de politie langszij kon komen verspeelde Cantor een chubby van salmo doordat de lijn in de schroef kwam. Hmmmzzzz…

Het laatste uur van de ochtend besloot men terug te gaan naar de plekken waar in alle vroegte was begonnen. En het was Cantor die zijn shadje inwierp en meteen een aanbeet incasseerde van een vis. Even later kwam een fraaie snoekbaars boven water en na meten bleek deze 47 centimeter te zijn. Tegen twaalf uur hielden de heren het voor gezien. Een geslaagde eerste visdag waarbij toch een grote veelzijdigheid aan vis is gevangen kan worden toegevoegd aan de viservaringen van beide visvrienden. Met als thema lijkt me de missie van Ed en Marco van vis-tv me een leuke titel voor dit verslag.