Het tentje waar we 's avonds lekker warm konden zitten bij de kachel.

Het is vrijdagmorgen 17 juni. Een dag waar ik al heel lang naar uit keek. Vandaag begon het gedonder! Met 8 visgekken naar een camping om een weekend lang te gaan vissen.
Robin zou dit weekend bij mij in de boot stappen en we hadden om 09.00 uur afgesproken. Er moest natuurlijk nog even bier en vlees gehaald worden, maar aangezien de rest pas ’s middags zou arriveren hadden we hier tijd zat voor. Om 09.05 gaat de telefoon… Jah, met Robin, ik ben de weg kwijt! Dat was je toch al een hele tijd zei ik… maargoed, blijkbaar had hij een tom tom met alzheimer , want de vorige keer kwam hij feilloos bij mij thuis aan. Na een korte uitleg stond hij bij me voor de deur en konden we op pad. Nadat we de slijterij even een goed weekend hebben bezorgd en de lokale slager een mega impuls hebben gegeven zo kort voor het weekend koetsen we richting de camping waar we ons kampje zullen opzetten.
Er moest natuurlijk wel een partytentje komen, want als we ’s avonds lekker voor de kachel zitten, en er vallen een paar druppels mag dat natuurlijk niet het einde van een gezellige avond betekenen. We nemen overal rustig de tijd voor. Het is dan ook al een uur of 14.30 voordat we op het water liggen maar de rest zou pas tegen 16.00 arriveren.

Pieter met een mooie 94 cm snoek.

We varen de haven uit en na een kleine 10 minuten krijg ik een verschrikkelijke ram op mijn steunhengel. Ik grijp hem snel uit de steun en voel hevig weerstand. 2 seconden later valt de spanning van de lijn en is mijn eerste kans verkeken. De moed stijgt, maar wat we ook proberen, we krijgen geen tikje meer. We genieten van het weer nu het nog kan, want de berichten zijn nou niet echt rooskleurig te noemen. ’s Avonds staat er een bbq op de planning, maar aangezien we nog maar weinig gegeten hebben besluiten we even snel een patatje te doen om de maag vast op gang te brengen. En natuurlijk kun je ook niet geconcentreerd vissen met een lege maag. Opweg naar de snacktent komen we Pieter en Jacco tegen. Wij jerken nog even wat plantenbedden samen uit en zetten vervolgens verder koers richting de snackbar, ook Marco en Wouter zijn ondertussen op het water en na een patatje varen we snel terug om samen verder te vissen. We zien hoe Pieter een mooie snoek uit de planten trekt die 94 cm is. Dan word het donker, heeeeel donker en uit het niets zien we een giga bui over het water recht op ons af stuiven! Opeens word het water woest terwijl het 2 minuten geleden nog lekker rustig was en een onvoorstelbare plensbui valt recht uit de hemel. Aangezien het toch tijd was om de bbq een keer aan te steken gaan we richting de haven en verankeren onze bootjes aan de steigers.

's avonds lekker ouwehoeren!

De terraskachel word met de nodige moeite in de brand gestoken en het feest kan beginnen. De kleine wegwerp grilletjes worden in de fik gestoken en de eerste spare ribs, worstjes, biefstukjes, speklappen, sate stokjes, hamburgertjes, frikadelletjes, grill kippetjes, spekstaafjes, filetlapjes enzovoort worden er op gelegd. Dat deze kleine bbq-tjes niet echt geschikt waren voor dit soort grillfeesten blijkt al snel, en we moeten even creatief denken. Pieter had wel een gewone bbq mee, maar die was de kolen vergeten, en om half 12 ofzo zit de campingwinkel al dicht! Maar gelukkig kijken ook mijn grillvrienden regelmatig naar discovery, en ik ben dus niet de enige die de survivalprogramma’s nog wel eens volgt! Ondertussen is de kachel zo heet dat we besluiten hier een wegwerp bbqtje boven op de pijp te zetten. Aan de lopende band kan er nu gebakken worden, en we laten het ons dan ook goed smaken onder het genot van het rijkvloeiende gele sap!
Het is beregezellig en voor we het weten is het al over de klok van 3en en een gedeelte ligt al in bed, ik denk dat het rond de klok van 4 uur was toen de laatste erin lag. Ulbe nam nog even 3 flesjes mee onder de dekens, ‘je weet maar nooit of je ’s nachts opeens dorst krijgt’!

Marco met een mooie volle 90cm snoek

Zaterdagmorgen worden we natuurlijk allemaal topfit wakker en we stuiven het water op! Golven als wolkenkrabbers, maar we laten ons niet stoppen. Tegen de wind in leek het warempel wel wat op deadliest catch! Alleen wij hadden wat andere ‘kratten’ aan boord!
Marco was de eerste die een snoek in de boot trok! Was wel even spectakel, want natuurlijk is het lastig drillen als je nog niet eens de haven uit bent, maar al wel de wind op je net iets te kale voorhoofd hebt staan. Terwijl Wouter de boot in bedwang probeert te houden en Marco een mooie 90 cm snoek staat te drillen is het niet te voorkomen dat de boot toch even tegen een steigertje aantikt, en helaas sneuvelt hierdoor een hengelsteun. De snoek mocht wel op de foto, en dat maakte gelukkig al een hoop goed!

Wouter met met zijn meter.

De rest van de dag gebeurde er niet zoveel, lekker een beetje ‘relaxed’ getrold met minimaal windkracht 6. Golfjes van rond de meter hoog kabbelen rustig tegen de zijkant van de boot. Wij vangen niets, als we elkaar later even weer treffen blijkt dat eigenlijk alleen Pieter en Jacco een paar snoeken in boot hebben gehad. En Wouter…. Tsja… die had ook een snoek. Precies een meter. Zou je blij mee moeten zijn, maar Wouter was even op zijn plek gezet door Marco. Blijkbaar (heeft hij toegegeven) had hij al de héééle dag zitten klagen over de wind, de regen en de slechte vangsten. Niets, maar dan ook helemaal niets deugde er, en het liefst ging hij onder het partytentje een glaasje water drinken. Terwijl hij aan het klagen was had hij niet door dat onze bloedfanatieke en eigenlijk nooit klagende Marco zich helemaal op zat te vreten door hem! En op het moment dat ze de metersnoek hadden gemeten was het enige wat Marco zei: ‘Die heb je NIET verdiend!’ Toch was het een mooie afsluiter van de dag, want we moesten nog een tijdje varen terug richting camping, en last but nog least… er moest natuurlijk wel weer even gebarbiekjoewd worden!

Sybren die een lezing geeft over de fijne kneepjes van het snoekvissen!

Dit keer was het beter voor elkaar, Pieter had even kolen geregeld, en Robin ontpopte zich als een waardig opvolger van Herman de Blijker. Kilo’s vlees en liters bier gingen er weer door de hongerig en dorstige keeltjes en weer werd het oergezellig! Om een uur of half 12 gaven de eerste 4 het op. Buiten bleef het gezellig, er kwamen zelfs nog even een paar duitsers bij ons aan tafel zitten die er ook nog even een paar hebben meegedronken. Dat die Duitser vervolgens naar het verkeerde huisje was gelopen werd ons de volgende dag wel duidelijk. Ik citeer Wouter: , ’s Nachts werd onze nachtrust nog even ruw verstoord door een dronken Duitser (in onderbroek), die kennelijk dacht het juiste huisje te hebben gevonden. In eerste instantie maakt hij aanstalten om bij Jacco in bed te kruipen. Al schreeuwend hebben wij hem van dat idee afgehouden (best jammer eigenlijk). 70 jaar geleden waren ze ook al zo brutaal, zei ik.’
Om half 4 kruip ik in bed, en de rest is er volgens mij tegen half 5 ingekropen. Was wel gezellig, want ’s morgens komt Wouter met een vieze iphone binnen wandelen, het bleek de splinternieuwe iphone van van Sybren te zijn die de hele nacht in een plas modder had gelegen. Hoe die daar in was gekomen wist hij niet meer precies te vertellen. De jongens moeten op tijd naar huis in verband met vaderdag dus die zijn al op tijd richting water gegaan, terwijl wij ons nog even omdraaien.

een magere snoek van 1.10m die aan het eind van zijn latijn was!

Als we uiteindelijk wel uit bed gaan en om 11 uur ongeveer de haven binnenwandelen zijn Marco en wouter net gestopt. Ze hadden in de haven 1 snoekje weten te verleiden en hadden er een paar gemist. Sybren en Ulbe besluiten in de haven te blijven en ik ook. Ik was vandaag alleen omdat Robin deze middag nog een andere afspraak had staan en ik besluit dan ook in de haven te blijven. Het duurt maar even of ik krijg een aanbeet en even later is het raak en blijft er een vis hangen. Het lijkt een zware vis, maar zwemmen doet hij haast niet. Dan zien we het al, vals gehaakt in de rug, en een hele grote snoek die er niet echt gezond meer uitziet! Grote zweren en zo te zien aan beide ogen blind. Als we hem met veel moeite uit het water krijgen maken we toch maar even snel een foto en hangen het meetlint erlangs. 1.10m!!! Normaal zou je dolblij zijn met zo’n vis, maar gezien de conditie van het beest had ik er een heel dubbel gevoel bij. Bij het terugleggen in het water zakte hij eigenlijk gewoon naar beneden, en het leek niet meer goed te gaan komen! Zonde, maar zo gaat het!

Snoekje die erop klapte bij het draaien van de boot.

We vissen door en wonder boven wonder weet ik er nog 3 snoeken bij te vangen. Dit keer wel mooie en vooral supersterke vissen. Bij een snoek van rond de 80 moet ik werkelijk alle moeite doen om hem onder controle te houden, dan dook hij weer in het riet, dan weer onder de steiger, dan weer onder een boot. Wat is dit een geweldige sport en na de 2 taaie dagen sta ik hier ook echt van te genieten. Pieter komt van het grote water af varen en zegt ook te stoppen ze hadden het gehad, en met 11 snoeken in dit weekend hadden zei dan ook niet zo veel te klagen! Sybren, Ulbe en ik houden nog even vol en vissen nog even door. Sybren weet nog een snoekje te vangen en ik verpeel er nog 1. Dan krijgt Ulbe nog een turboknal op zijn hengel en een zware vis hangt aan de andere kant te bonken. De strijd duurt niet heel erg lang, want opeens valt de spanning van de lijn. Niet erg vriendelijke woorden schallen over de haven, en bij inspectie van het aas blijkt 1 van de haken finaal rechtgebogen! Dit was een monster, dan kan niet anders…. Helaas is de vis niet nog een keer te verleiden en tegen een uur of half 5 gooien ook wij de boot op de trailer. We ruimen de rotzooi bij de huisjes op en breken het kamp af. Dan eten we bij de snackbar nog snel even een gezamenlijk patatje en schudden elkaar de hand!
Bedankt jongens, het was weer een geweldig weekend!

Rix