Afgelopen weekend één visdag kunnen maken want de zondag stond in het teken van de verjaardag van mijn vrouw. Ik was er eigenlijk ook niet uit of ik wel een verslag zou schrijven. Kon de inspiratie niet vinden na een moeilijke visdag en had ook maar enkele foto’s. Nu liep ik toevallig tegen een discussie aan op een forum en hier ging het dus over schrijvers van bepaalde sites die alleen maar blijken te schrijven als ze een topdag hadden beleefd en vervolgens een tijdje niet meer verschenen. Ik haalde uit deze discussie dat velen het toch meer waardeerden als er uit een beleving wordt geschreven ook al zijn de vangsten dan maar mager dan andersom.
Dat zette mij toch wel aan het denken en gaf me motivatie om toch na deze magere visdag maar weer in de pen te klimmen.

Gelijk hebben ze natuurlijk dat het erg makkelijk is om alleen maar met mooie vangsten te gaan pronken. Ook lijkt het op deze manier dat ze altijd maar prachtige visdagen meemaken en nooit eens blanken want daar wordt niet over geschreven natuurlijk. Vaak wordt er ook nog tegen zulke mensen opgekeken omdat ze altijd met dikke snoeken op de foto staan. Geloof me ik draai al heel lang mee in het wereldje en ook de vissers waar heel hoog tegenop gekeken wordt omdat ze vaak met de dikste snoeken op de foto staan hebben heel veel magere visdagen. Natuurlijk wil ik ook niet te negatief overkomen en zijn er daadwerkelijk bij die iedere keer weer hun vissen weten te vangen!

Maar goed terug naar mijn eigen magere visdag van afgelopen zaterdag. Jacco ging me weer een dagje vergezellen op het grote water. We zouden deze dag het kunstaasvissen combineren met het vliegvissen. Natuurlijk neem je op zo’n dag het risico om veel stekken aan te doen en dus veel vistijd te verliezen met varen. Voor het vliegvissen op dit water was het voor mij nou ook eenmaal zoeken naar de juiste stekken. Op de diepere stekken die dit water heeft had het geen nut om hoog met een streamer te vissen. Al helemaal niet omdat we met kunstaas de snoek al een tijdje van de bodem af moeten trekken zo lijkt het. De eerste vis was trouwens al snel binnen want de behr shadclone wist op een diepte van 4 meter weer een prachtige snoek te verleiden.

Het blijft apart om te zien dat ze op dit enorme brok kunstaas er toch iedere keer weer volledig overheen schuiven. Toch geeft het onthaken maar weinig problemen wat ook weer een voordeel blijkt van dit kunstaas. Na deze snelle vangst is het overigens een hele tijd rustig. We gaan op zoek naar geschikte stekken om te vliegvissen en denken er een paar gevonden te hebben. Jacco krijgt nog wel een flinke ruk op de hengel maar hier blijft het verder dan ook bij. Na een aantal uren vliegvissen houden we het voor gezien en gaan we nog wat stekken aftrollen. Het is al laat in de middag als Jacco dan eindelijk een aanbeet krijgt maar lost deze snoek helaas bij de boot. Onze visdag loopt ten einde en het is altijd maar moeilijk om te stoppen op zo’n moment. Je wilt zo graag maar ze werken gewoon niet mee op zo’n dag. Tja geloof me, het overkomt niet alleen jou of mij maar ook de vissers die altijd maar lijken te vangen…..

Pieter Nederlof