Het gaat niet echt van een leien dakje de laatste tijd. Maar ik moet bekennen dat ik het me zelf ook niet echt gemakkelijk maak. De laatste tijd veel in het vliegvissen gestoken en dit is momenteel toch een beetje pionneren voor me. Zo ook de laatste zaterdag van september. We gaan op uitnodiging terug naar het water waar we eerder niet echt tot resultaat konden komen. Tegen beter weten in gaan Jacco en ik weer aan de slag met de streamer in het kader van een gezellig dagje vissen met een aantal boten. Door sommigen betiteld als een dressuur water maar hier geloof ik zelf niet zo in. Er is meer aan de had met dit water. Dressuur kun je opheffen en bestaat in die zin eigenlijk niet. En als het in mijn ogen niet lukt om de dressuur te doorbreken kun je ervan uitgaan dat er meer factoren een rol spelen. Een trend die dit water in het verleden meer heeft laten zien. Uiteindelijk lukt het me nog om een snoekje op de streamer te vangen en natuurlijk vermaken Jacco en ik ons goed met de vliegenhengel.

Dan nog even terug naar het afgelopen weekend. Het begint op zaterdagmiddag als Hilda en ik besluiten om nog even een middagje op pad te gaan. Het weer is uitstekend om het grote water op te gaan en niets lijkt in de weg te staan voor wat vangsten. Dit wordt dan ook bevestigd door de snelle vangst van een snoek door Hilda. Na amper de lijnen uitgevaren te hebben en enkele minuten trollen staat ze alweer met een kromme hengel. De dril doet echter meer vermoeden dan wat er uiteindelijk bij de boot komt. Met de vangst van een snoekje van rond de 70cm is de kop er weer af en bleek het shadje met spinnerblaadje erachter net zoals zo vaak de laatste tijd een prima vanger. Straks trouwens weer volop te verkrijgen als de Pike cake.

Na deze snelle vangst bleek het toch weer niet makkelijk te worden en duurt het een tijdje voor er weer wat actie komt. Ik vis de shadclone aan de steunhengel als deze volledig dubbel klapt. Ik heb sinds kort een aantal nieuwe hengels waaronder de ITT One2cast van 2.70m. Een prachtige hengel om dit soort zware kunstaas aan te vissen waarbij de hengel niet door zijn rug zakt. Als de hengel dan zoals gezegd bijna dubbel klapt is het voor mij direct duidelijk dat het een zware vis is. Maar het noodlot slaat weer voor me toe als ik de hengel uit de steun grijp en ieder contact verloren blijkt. De shadclone is volledig verscheurt en maakt het des te pijnlijker wat ik hier verspeel hebt. Als Hilda dan later ook nog een mooie vis verspeelt en ik tijdens het backtrollen met shads een snoeiharde knal op de handhengel krijg maar ook deze vis niet haak lijkt het niet de middag te worden waarop we gehoopt hadden. Een mooie baars is de schrale troost voor mij deze middag.

De zondag staat in het teken van de bestuursvisdag van SNB. Sinds enige tijd ben ik als commissie jeugd aan het bestuur toegevoegd en ga ik proberen mij in te zetten voor het jeugd gebeuren binnen de SNB. Geen gemakkelijk taak en er staat dan ook nog veel te gebeuren. We komen samen aan de Gouden Ham te Maasbommel om op deze prachtige grindgaten te gaan vissen. Prachtig viswater met een doorzicht die de drie meter ruim overtreft. Toch wisten we met vier boten en twee kayaks maar tot de vangst van exact één snoek te komen! Natuurlijk wel een leuke opsteker dat die snoek bij mij in de boot werd gevangen door mijn vismaatje Bernd voor de middag. De avond hebben we nog gezellig doorgebracht met een etentje en een informele vergadering. Gezellige boel dus weer.

Tot slot in dit verslag nog even een prachtige vangst van broer Bert tijdens een dagje snoekbaarzen. Een monsterlijke snoek van 1.21 die door zijn enorme gewicht maar moeilijk te hanteren was. Een droomvangst die we toch allemaal wel zouden willen vangen.

Pieter Nederlof