Na wat mail contact te hebben gehad met Pieter kreeg ik de volgende dag een bellertje. Na wat koffie praat en natuurlijk serieuze dingen, kwam de vraag of ik samen is wou vliegvissen. Hier hoefde ik niet lang over na te denken. Nou kreeg ik tegen alle verwachtingen in direct een datum te horen. En daar waren we nog maar 1,5 dag van verwijderd. Na wat plannen te hebben gemaakt, besloot ik mijn streamer box maar is te bekijken. Hij was aardig licht geworden nadat ik vorig seizoen ergens een box aan de waterkant heb laten slingeren. En waar zeer waarschijnlijk iemand dol gelukkig mee heb gemaakt.

Donderdag, het begon mij al helemaal te jeuken en de uren kon ik wel weg denken. Ik ging voor het eerst vanuit een boot vliegvissen, en dan ook nog is met een gentlemen die een tijdje terug een bak van een snoek wist te vangen. Nou werd ik daar helemaal zenuwachtig van, eerste keer vliegvissen vanuit de boot en dan ook nog is met iemand waar je tegen op kijkt. Ik werd zelf zo ongeduldig dat ik niet kon slapen, en dus rond een uur of 11 maar weer het bed uit ben gegaan om nog wat streamers te knopen. Als je eenmaal bezig bent, dan knoop je er ook zo weer aardig wat weg, dus voordat ik het wist was het alweer 3 uur snachts. Toch maar is tijd om naar bed te gaan. Ben me uurtjes slaap hard nodig.

Vrijdag ochtend liep de wekker om 12 uur uur af. Al kijkend naar buiten zag ik dat de zon scheen, hmm volgens de voorspellingen zou het gaan regenen in de ochtend maar het tegendeel bewijst het wel weer. Weermannen?? Ik ga daar niet meer van uit. Dus de dag begon al met een glimlach. Nog 2 uurtjes en dan is het zover. Direct een stevig bord brinta genuttigd, en daarna weer wat streamers gaan binden om de tijd een beetje te doden. De auto ingepakt, en rond 14.45 reed ik richting de plek waar we hadden afgesproken. Even de spullen in orde gemaakt. Ik draai me om en zie iemand met een boot de bocht door komen rijden. En daar was ie, onze Pieter. We hebben snel de boot het water in geplonsd, de auto’s netjes geparkeerd. En het feest kon beginnen. We hoefden eigenlijk alleen het kanaal over te steken of daar was het eerste mooie stekje al gevonden. De hele oever begroeid met een groot lelie veld, hier moest het gebeuren. Nou was het inmiddels wel wat harder gaan waaien, waardoor het driften wat vlotter ging dan de bedoeling was. Na ongeveer een uur begon het wat harder te waaien en ook nog is te regenen.. Wat de weerman had voorspeld klopte dus voor geen biet. Het was precies het tegenover gestelde, in de ochtend zon en in de middag regen. Hij is fijn. Werd ik nog jaloers gemaakt ook, omdat iemand plotseling een regenpak aan het aantrekken was. Omdat het tijdens de bui nog iets harder ging waaien zijn we naar de overkant gevaren om daar een beetje in de luwte te liggen, om vervolgens niet zo hard het kanaal over te worden geblazen. Eenmaal aan de overkant wou ik strak langs een geparkeerde boot vissen. Me streamer bungelde naast de boot in het water. Tijd om die vlieg weer is door de lucht te zwiepen, en net op het moment dat ik die vlieg naast de boot uit het water trek klapt er een snoek achter langs. Gemist! Dat is balen, snel die roze streamer langs die boot strippen om hem vervolgens nog een keer langs onze eigen boot te vissen. Deze groene rakker zag het uiteindelijk niet zitten om nog een keer toe te happen. De eerste gemist, maar we hebben nog even om die schade weer in te halen.

Ongeveer een uur later begint Pieter wat te mompelen. Ik draai me om, ik kijk, en ik bewonder iets wat ik nog nooit had gezien! Er lag een groene pruik in de boot, je weet wel zo’n één waar ze ook nog is een permanentje in hadden gezet. Pieter kampte eerder deze vis trip al met een vliegenlijn die steeds in de knoop ging. Alleen dit keer was het eigenlijk geen knoop meer maar een complete pruik. Ik zat eerst is te twijfelen omdat ik toch echt dacht dat Pieter zijn huisdier had mee genomen, een langharige cavia. Na een half uur staan te stuntelen met zijn tweeën was het probleem niet verminderd maar verergerd. Normaal gesproken trek je ergens een keer aan, en vervolgens valt de hele knoop uit elkaar. Alleen dit keer was het een ander verhaaltje. Na opdracht te hebben gekregen van de kapitein ben ik weer verder gaan vissen. En na ongeveer een half uur, sprong er wat klein speld aas een meter of 20 verder op. Ik strip me lijn als een idioot binnen om hem vervolgens richting die plek te smijten. De streamer komt neer in de omgeving waar de vis sprong. Ik had nog niet eens de kans om hem binnen te strippen of de snoek had mijn knal groene geval al te pakken. Vervolgens kon er een rustige en beheerste dril plaats vinden. Het was een snoekje van een centimeter of 60. Deze wist me prima te entertainen met een prachtige en agressieve dril. Een maal bij de boot had ik hem snel te pakken. Hup, even op de foto, onthaken, en weer terug je habitat in.

Pieter had intussen nog geen voorruit gang geboekt, dus besloot ik om hem even te hulp te schieten. Qua weer en Pieter zijn ervaring was het een prachtige uitkomst, namelijk een grote sombere boel! Al met al zijn we ongeveer een 1,5 uur bezig geweest met een poging te doen het hele zaakje weer uit de knoop te krijgen, alleen het was ons niet gegund vandaag. Het regende nog steeds en gingen dus rechtsom, terug kerend richting de boothelling. Toch besloten we om nog even te proberen te vissen, alleen het gooit echt niet lekker met een halve marmot in/aan je lijn. Uiteindelijk de lijn toch nog één keer geïnspecteerd. Wat bleek nou, de hele mantel van de vliegenlijn, over al kleine haar scheurtjes, helemaal vol ermee. Samen hebben we er nog even een keer grondig naar gekeken, en hadden we samen maar besloten dat dat de oorzaak was, teveel schanier punten in de lijn waardoor het te flexibel werd en teveel ging krullen dat het uiteindelijk in de war raakte. Kortom een hopeloos zooitje. Tijd voor een nieuwe lijn!

Eenmaal bij de helling konden we het hele spul weer op de trailer laden om vervolgens weer richting huis te gaan, voor een stevige avond maal. Ik had er meer van verwacht, zeker toen ik de lelies en alle geparkeerde boten zag. Maar tevergeefs hebben we er één gemist en één mogen vangen. Nou ja, eigenlijk mag je dan ook niet klagen. Het was al bij al een prachtige dag! Op de man met de krullen na, wat het denk ik een zure dag.

Jacco Heldoorn