Soms valt alles op zijn plek. Zon, weinig wind, de boot, je kinderen en een paar hengels. Meer heb je niet nodig voor een geslaagd weekeinde. Zaterdagmorgen om 9 uur werd de boot gepakt. Thuis hadden wij besloten om alleen maar de aashengels mee te nemen. Geen plug mocht mee. Dat scheelt op zich een hoop ruimte in je boot en dat is natuurlijk al het 1ste winpunt.

Al snel werden de 1ste aasvissen gevangen en mochten onder de dobber. Binnen het halve uur kwam er beweging in mijn dobber. Tellen, contact zoeken en aanslaan. Heel even mocht ik voelen en kon ik zien (dikke witte buik) dat er een vette dame aan de haak hing. Helaas kwam zij na luttele seconde los. Balen, maar in ieder geval geruststellend dat er zo snel actie te bespeuren was. Niet veel later was het de beurt aan Jeffrey. Eigenlijk was hij gericht op grote baars aan het vissen (zeer kleine aasvis), maar zoals wel vaker bij Jeffrey is het geluk vaak aan zijn zijde. Een mooie 80er hing aan zijn haak en mocht op de foto. Na het onthaken doen wij altijd een bekinspectie. Te vaak hebben wij al gezien dat er onderlijnen, dreggen etc in een bek achtergebleven zijn na een eerdere vangst. Zo ook deze keer. Duidelijk was een onderlijn te zien die uit de slokdarm naar buiten stak. Kennelijk had een andere visser teveel tijd genomen en had deze snoek de aasvis geslikt. Helaas voor deze snoek, was de onderlijn niet te verwijderen. Maar collega vissers, a.u.b. bij elke snoekvangst het beest een bekinspectie geven. Al diverse malen hebben wij onderlijnen, dreggen etc, uit de bek, kieuwbogen kunnen verwijderen.

Maar goed verder naar de visdag. Na deze mooie snoek besloten wij om bij een andere brug ons geluk te beproeven. Geluk werd het!, Na krap 5 minuten was de dobber van Jeffrey verdwenen. Tijdens de drill bemerkte hij iets vreemds dat snel duidelijk werd. Aan zijn haak hing een mooie snoekbaars die na meting 74 cm bleek te zijn. Een nieuw PR voor Jeffrey (altijd leuk).

Wat een begin van de dag voor Jeffrey. Een mooie snoekbaars en een prima formaat snoek(80er). Ik kon alleen maar dromen van een vangst. Dat dromen werd bijna waarheid toen ik ergens rond het middaguur wederom een snoek aan de haak had. Maar zoals geschreven, “bijna waarheid”. Na luttele seconde was ook deze snoek los en begon ik echt aan mijn kunnen te twijfelen. Gelukkig wist ik hierna de volgende 2 aanbeten wel te verzilveren en kon ik met 2 snoeken naar huis. Een 70er en een mooie ???. Toch overheerste het gevoel van de 2 missers. Vooral de 1ste was jammer. De kracht waarmee zij de aasvis greep en het 1ste gevoel na het aanslaan, waren goed en deden vermoeden dat………
Het einde van de visdag was een feit. Met 4 vissen en een PR snoekbaars iets om tevreden te zijn.

Einde visweekeinde. Althans dat was de bedoeling. De zondag zou doorgebracht worden met huishoudelijke perikelen en een boswandeling in de namiddag. Maar goed aan het begin van de middag begon het vissersbloed te kruipen waar het hahahahaha en al snel werden de hengels gepakt. Rond 15.30 uur stond ik op een brug aasvissen te vangen die niet veel later onder mijn snoekdobber hingen.

De kinderen waren ook mee, maar die hadden meer aandacht voor elkaar. Na een uur ging voor de eerste keer een snoekdobber onder en kon ik na een mooie drill een 90er op de foto zetten. Eigenlijk was het voor mij al goed. Niet gepland en toch wat vangen is altijd leuk. Maar niet veel later kon ik de teller op 3 zetten. Drie mooie snoeken kwamen in het laatste anderhalf uur in mijn handen en konden vereeuwigd worden. Niet gepland en supergeslaagd. Dat in schril contrast met de dag ervoor, toen alles mis leek te gaan wat mis kon gaan.

Een heerlijk weekeinde. Een mooi einde van de week, waarin ik voor het eerst dit seizoen hoofdzakelijk de dobber liet zwemmen. Een week waarin wij aardig wisten te vangen. Ik kan niet wachten tot het echt winter wordt.

Groet Jos