Maandag5 Juni, vandaag ga ik met vismaatje Fred op pad want we hebben elkaar na Zweden niet meer gezien, dus wordt het weer tijd om met elkaar de vissen de schrik op het lijf te jagen. Stipt zeven uur komen we allebei op de afgesproken plek aanrijden en zelfs de radiozenders in onze auto’s stonden gelijk afgestemd. Wat dat betreft zijn we aan elkaar gewaagd en zit het snoekvissen ook ons allebei in ons bloed. Fred zijn visspullen worden in mijn auto overgeladen en een half uurtje later kunnen we de boot traileren in een thuiswater van mij. Alles gebeurd in dezelfde vertrouwde volgorde en binnen notime liggen we te vissen, natuurlijk hebben we ook nog veel na te praten over onze Zwedentrip en al gauw wordt het lekker gezellig aan boord.

De eerste stek die we aftrollen en daarna nog afwerpen levert niets op en we besluiten hetzelfde aan de andere kant van het water te proberen. Ook hier gaan we trollend langs en daarna dezelfde weg terug afwerpen. Na een flink aantal worpen haal ik mijn jerkbait uit het water en zie ik een snoek naast de boot opduiken, hij was ter vergeefs op zoek naar het iets wat zojuist nog zoveel kabaal in het water maakte. Uiteraard was dat mijn jerkbait die ondertussen al weer door de lucht vloog om zijn gangetje naar de snoek te maken maar deze was alweer omgekeerd en liet zich niet meer zien. We werpen de hele kant nog af maar er gebeurd verder niets meer.

We besluiten om verder te gaan trollen en zo tegen snoek aan te lopen. Maar een aantal kilometer verder hebben we nog geen teken van snoek gezien. Ik zeg tegen Fred dat we het verderop maar eens op snoekbaars moeten proberen, want daar ken ik nog een paar stekken waar we in het verleden altijd wel een paar snoekbaarzen vingen op diepduikende pluggen. Als we op de eerste stek beginnen heb ik gelijk al een aanbeet op mijn plug die ik net af laat zakken, maar ik verspeel deze vis ook gelijk weer. Verder trollen levert dan ook geen vis meer op en we besluiten om weer terug te gaan naar de stekken van vanmorgen om die weer af te werpen. We trollen op de terug weg ook nog wat stekken af maar aanbeten blijven nog steeds uit. Het zonnetje komt nu wel ondertussen door de wolken heen breken en we genieten volop van de natuur om ons heen. Overal zien we watervogels met jongen zwemmen en een aantal futen hebben het flink met elkaar aan de stok. De natuur is in deze tijd van het jaar op z’n best!

Maar we willen ook nog wel vis vangen en ik zeg tegen Fred dat dit wel een hele slechte start van ons roofvis seizoen wordt. Aangekomen op de stek van vanmorgen beginnen we weer met werpen en na een aantal worpen krijg ik dan eindelijk weer een aanbeet. We zien een leuke snoek boven komen maar op dat zelfde moment verspeel ik hem ook gelijk weer. Dat meen je niet zegt Fred en ik zeg tegen hem dat het nog wat wordt vandaag om vis in de boot te krijgen. Dan een aantal worpen verder krijg ik weer een aanbeet en deze vis voelt gelijk goed aan. Eerder dan verwacht komt de snoek langszij en we zien een bak van een vis naast de boot liggen. Nog twee keer probeert zij om de diepte in te duiken maar dan vindt ik het tijd om haar binnen boord te halen. Het is een zware massieve vis en na een aantal foto’s gemaakt te hebben wordt het tijd om haar te meten. 112cm geeft het meetlint aan en na haar naast de boot even op adem te laten komen hebben zwemt ze weer rustig weg. Zo kan een visdag snel omslaan want dat het optimisme weer toe slaat op zo’n moment hoef ik niemand te vertellen natuurlijk.

We werpen deze kant nog verder af en even later is het weer raak, deze keer is het een snoekje van rond de zestig cm die zich in mijn Jack 18 vergist heeft. We besluiten om weer langs deze kant te gaan trollen en dan weer terug te gaan werpen. Het levert verder niets meer op en we besluiten om de andere kant nog een keer te proberen. Maar ook hier levert trollen en werpen niets meer op en om vier uur wordt het tijd om weer terug te gaan naar de trailerhelling. Als we een half uurtje later weer bij de auto van Fred arriveren nemen we weer afscheid van elkaar en besluiten we om binnenkort weer ergens af te spreken om ook Fred nog een mooie snoek te laten vangen. Voor mij is de toon weer gezet en ligt de lat weer hoog, want 112cm is de grens om weer overheen te gaan dit seizoen. En of dat nog een hele opgaaf wordt...................?

Pieter Nederlof