Oktober. Met afstand de mooiste snoekmaand van het jaar. Dit jaar gaat echter alles anders. Mijn verbouwing verloopt volgens planning en we gaan gelukkig glasdicht de wintermaanden in. En dan het snoeken... Tja, daarvoor blijft niet zoveel tijd over. Voor zondagmiddag 11 oktober en op donderdag 15 oktober stond er nog niets in mijn agenda gepland.

Met Ralf's rug gaat het ook weer iets beter en aldus zitten wij na lange tijd weer eens bij elkaar in de boot. Aangezien we slechts een middag hebben, wagen we een poging op een lokaal riviertje. Qua weersomstandigheden troffen we het niet helemaal, want er werden pittige buien voorspeld met plaatselijk kans op onweer. Desondanks toch genietend van een lekker najaarszonnetje, maken we ons op voor een mooie dag. De natuur is nu op haar mooist. Na 2 minuten varen stoppen we even bij een plantenrijke T-splitsing om even te jerken. Dit levert niets op. Terwijl we verder varen wordt mijn shad in de rebound gegrepen door een kleine 80-er. Er lag er dus wel degelijk eentje. Tijdens het landen braakt de snoek nog een soortgenoot uit.

10 minuten daarna slaat Ralf's hengel krom en veert gelijk weer terug. Dat was nummer twee. Aangekomen op een waterkruising, maken we even een praatje met 2 andere bootvissers. Ze vingen nog niets, maar dat zal wel los lopen. Leuke gasten. Ik krijg ook weer een aanbeet, maar faal in de afwerking. Midden op de kruising laat Ralf even zien hoe je snoek vangt en haalt daarbij tegelijkertijd z'n hand lelijk open aan de bootrand of iets dergelijks. Gelukkig heb ik een EHBO-setje bij me. Ik ontferm me over een mooie 80-er en zie nog een staaldraadje zitten. Jammer dat er nog steeds mensen zijn die nylon boven een gevlochten lijn prefereren. Tijd voor een foto was er niet, aangezien het bloeden van Ralf's hand niet lijkt te stoppen.

Terwijl we onze weg vervolgen, worden we bijna verrast door een wolkbreuk. Bakken water. Nu dus ook in de boot. Na een kwartier is het voorbij, zonnetje prikt weer door de wolken en de snoeken beginnen aan het desert. Ik mis een mooie aanbeet en vang een kleintje op een plugje.

We kletsen ronduit en de tijd vliegt voorbij. Een half uurtje later was het de beurt aan deze sterke snoek. 89 cm en wederom gevangen op de baarskleurige shad. We besluiten deze middag met 5 snoeken in krap 4 uur. Met Ralf komt er altijd wel snoek boven. Op de trailerhelling is het nog even haasten geblazen, want moeder natuur heeft nog een fikse bui in petto. Terwijl de hemelsluizen genadeloos opengaan, rijden wij droog en warm richting Oldenzaal.

Op 15 oktober ben ik met Marco Vogelzang naar een groot randmeer geweest. Over deze dag kunnen we kort zijn; het was koud en we vingen slechts 1 snoek van om en nabij de 75 cm. Het mooiste moment van de dag - voor mij zeker zo speciaal als het vangen van een metersnoek - was het zien van een heuse Nederlandse zeearend! Europa's grootste roofvogel werd hier even belaagd door een boze havik. Een staaltje luchtacrobatiek van de bovenste plank. Kippenvel!!

Als je daarnaast ook nog een jagende visarend mag beleven, heb je gewoon een topdag achter de rug. Die snoeken komen een andere keer wel. Groeten uit Oldenzaal.
good goan,
Wouter