Terwijl ik begin met dit verslag ben ik een beetje in dubio. Ik worstel een beetje met de vraag wat maakt nu een visdag tot een geslaagde dag. Ik weet wel dat de scheidslijn tussen een visloze en een topdag flinterdun is. De vangst van een paar mooie vissen, geen aanbeet krijgen, vissen verspelen, het hoort er allemaal bij en maakt het vissen juist zo intresant. Een geslaagde visdag voor mij is een dag waarbij mijn vismaat en ik allebei een paar leuke vangsten doen. Toch komt het voor dat jij de vangsten wel doet en je vismaat niet en toch geeft die vismaat aan een hele leuke dag te hebben gehad. Afgelopen zaterdag met Markjan op stap geweest, het was taai maar toch wist ik een paar leuke vissen te vangen en heb een aantal mooie snoeken bij de boot verspeelt. Veel spectakel dus die dag voor mij.
Markjan moest het daarbij met één enkele aanbeet doen en verspeelde die toch uiteindelijk nog bij de boot. Toch gaf hij aan een perfecte dag gehad te hebben. We hadden prachtig mooi weer en het vissen op een groot meer was al een hele belevenis voor hem. Daarbij had hij de vangst van een paar grote vissen meegemaakt en het spectakel van de geloste vissen bij de boot. Toch keek ik met gemengde gevoelens terug op deze dag, raar toch want waarom zou ik als mijn vismaat tevreden is.

Maar eerst wil ik nog even terug naar een middagje vissen eerder deze week. Door de vangsten eerder op een stek met dieplopende shads deden Hilda en mij besluiten om het er nog eens een middag op te wagen. Woensdagmiddag rond twee uur zijn we op het water en trollen we richting de stek die we bevissen willen. Het trollen levert ons niets op en ook op de stek die we sicuur uitvissen blijft het angstvallend stil met de aanbeten. De situatie is compleet anders dan de zaterdag ervoor maar toch blijven we volharden in onze tactiek. Het resulteerd uiteindelijk in de vangst van een hele mooie snoekbaars van 83cm die vol op de steunhengel van Hilda klapt. Op de terug weg later op de avond blijft het bij het trollen met pluggen tot een enkele aanbeet op mijn steunhengel die niet tot een vangst leidt

Zaterdag was de visdag met Markjan die al een tijdje gepland stond. Ik ken Markjan nu zo'n vijf jaar maar nog nooit hadden we samen gevist. Wel hebben we elkaar enkele keren ontmoet tijdens een visdag of op een beurs. Hoogste tijd dus om hem eens uit te nodigen voor een visdag bij mij aan boord. Het plan was om het grote water op te gaan en zo verschillende stekken aan te doen. Het weer werkte perfect mee maar op het open water bleek de wind toch even spelbreker te worden.

Om even voor zeven s'morgens staat Markjan bij mij voor de deur, zijn visspullen worden overgeladen in mijn auto en na een bak koffie gaan we op weg naar het viswater. Bij de helling is het nog even druk met visboten maar toch liggen we vlot in het water. Op weg naar de eerste stek worden de hengels in orde gebracht. We gaan hier eerst trollen en het duurt niet lang of ik krijg een geweldige beuk op mijn steunhengel waar een fatso aan hangt. De vis komt direct aan het oppervlak en geeft een paar woeste schudden met de kop en lost het kunstaas.

We gaan weer verder en niet veel later als ik mijn handhengel voorzie van een grote witte twister op een veertig grams loodkop krijg ik weer een beuk op de hengel. Deze keer hangt de vis wel goed want na twee keer volledig het water uit te zijn gekomen kan ik de vis landen. We twijfelen even of het een meter is en met 99cm zit deze dame er net tegen aan. Ondanks de inspanningen tijdens de dril zwemt de vis gelukkig toch weer snel weg als ik haar terug leg ik het water. We trollen nog even door op deze stek maar als de aanbeten verder uitblijven besluiten we verder het meer op te gaan.

Ik ga op zoek naar een plantenbed midden op het meer maar het valt niet mee om deze te bevissen. De wind die N3 moest zijn bleek toch even wat meer en had de golfslag aardig op gestuwd. We waaiden letterlijk over de stek heen en ook het vissen op zich ging niet lekker met de hoge golfslag. Ik besluit om naar een volgende stek te varen die wat meer uit de wind ligt. Ook hier beginnen we de stek uit te werpen om vervolgens een stukje te gaan trollen. Het levert ons niets op en al snel zijn we weer op weg naar de volgende stek. Als ook hier blijkt dat de vis erg vast ligt gaan we terug naar de laatste en tevens eerste stek van vanmorgen.

Deze stek trollen we weer rond maar de snoek blijkt maar moeilijk in beweging te krijgen. Als dan vervolgens mijn steunhengel bijna dubbel klapt blijk ik een hele mooie vis te drillen. De vis komt in het zicht van de boot en beiden zien we hoe de vis onder water te keer gaat. En weer lost de snoek het kunstaas vlak bij de boot, we zien hoe hij de bek wijd open spert en het kunstaas gewoon lijkt uit te spuwen. Een heel raar gezicht want de driedelige pikefighter is toch echt wel voorzien van twee super scherpe dreggen! Markjan had tijdens een eerdere lossing van een vis al eens een beetje spottend opgemerkt waarom ik de punten van de dreggen af geknipt had.
Het roer moest om en dit deed ik door strak tegen de bodem te gaan vissen met shads. We doen dit aan de hand van een achteruit varende boot en dit blijkt voor even de oplossing. Drie aanbeten weten we zo in het laatste uur af te dwingen. De eerste is voor mij en verspeel ik jammer genoeg net voor de boot. Nog geen tien minunten later de tweede en dit leverd mij een prachtige vis van 1.04m op. De laatste aanbeet is dan eindelijk voor Markjan, een vis die we dik in de tachtig schatten. Waarom schatten? Juist, want vlak bij de boot wordt hij verspeeld. Het mocht niet zo zijn deze dag voor mijn vismaat en daar baalde ik een beetje van. Toch was het al met al een prachtige dag gaf mijn vismaat aan, dus ik ben eruit en weet nu wat een visdag tot een geslaagde dag maakt...........
Samen met een goede vismaat een dag op het water, gezelligheid en alles erom heen. Vangst hoor erbij maar moet niet de hoofdzaak zijn want de scheidslijn tussen vangst en visloos is o zo dun. Markjan bedankt voor deze gezellige dag..........

Pieter Nederlof.