Het idee was onstaan tijdens onze visvakantie in Zweden, met de bellyboot de rivier afdalen. Vismaat Luc woonde vlak bij een prachtige rivier de grensmaas aan het plaatsje Maasmechelen in Belgie. Volgens hem een rivier die bij uitstek geschikt is om met de belly te bevissen omdat er geen scheepvaart op voorkomt. De rivier is namelijk een paar keer afgedamd met kiezeldammen. Dit geeft prachige stekken om af te vissen doordat er een soort keerstromen onstaan rond deze dammen. Roofblei, snoek en snoekbaars moest er volop aanwezig zijn en ook barbeel was geen uitzondering om te vangen. Genoeg redenen om de afspraak na te komen dus was een datum snel geprikt en op één van onze vismaten na konden allemaal komen.

Zaterdag morgen om vijf uur ga ik op pad richting de Belgische grens, een afstand van 256 km voor mij die ik in krap drie uur wist af te leggen. Bij de afgesproken plaats stonden Youri en Kurt al te wachten maar na een telefoontje met Luc bleken we 500 meter te ver te zijn gereden. Na wat aanwijzingen bleek dit snel opgelost en konden we de twee andere mannen waaronder mijn bootmaat van de Zwedentrip Ronald ook begroeten. De rivier stroomde op dit stuk wel wat hard naar onze mening maar volgens Luc zou dit het snelst stromende gedeelte zijn en zouden we op het eerste stuk hier weinig last van hebben. Drie auto's bleven op deze plek achter en met de andere auto's gingen we enkele km verder stroomopwaarts om hier te beginnen.

De belly's gingen te water en met z'n vijfen daalden we zo op de stroom de rivier af. Al snel kreeg ik een harde tik op mijn hengel toen ik op een meter of vier diep aan het verticalen was maar ik mis de aanbeet. Tijd om de stek verder uit te vissen was er niet want de stroom was net even te hard om tegen in te flipperen. Je moest de belly gewoon laten gaan op de stroom en deze leek toch wel steeds harder te gaan. Bij de eerste afdamming die nog een dikke meter onder water lag was het al een heel spectakel om door de stroomversnelling te gaan. Het zou echter nog gekker worden deze dag met hindernissen in de vorm van stroomversnellingen.

Het volgende traject bleef het rustig maar ook de aanbeten bleven uit en niemand van ons had dan ook nog vangst. We kwamen aan bij een grote kiezeldam die aan beide zijden van de rivier een opening had. De rechterzijde was niet te nemen want hier kolkte het water met grote kracht doorheen en gaf enorme terug slag golven. De linkerzijde was een stuk rustiger maar had wel een verval van een meter. Ik begon me nu toch wel een beetje ongerust te maken hoe dit ging aflopen. Ronald ging als eerste door het stuk en leek weinig hinder te ondervinden. Luc lukte het ook nog maar Kurt had minder geluk en kreeg flink wat wat water te verwerken. Youri en ik gingen echter door de stroom gepakt recht op de dam af en konden niets anders dan de dam op stappen en aan de andere kant weer te water. We misten zo wel een stukje spectakel maar aan de andere kant was ik hier nou ook weer niet echt rouwig om.

Op naar het volgende stuk maar ook hier bleven vangsten uit en niemand van ons kreeg dan ook maar een aanbeet. Youri en ik was door het voorval bij de dam wat achter gebleven maar het duurde ook niet lang of wij kwamen ook bij de volgende stroomversnelling aan. Dit waren twee dammen die haaks en door de breedte op de rivier lagen. Aan één kant konden we er door en er stond niet al te veel stoming in. Maar als ik erdoor drift blijkt het bijna mis te gaan want er stond op dit stuk niet meer dan een halve meter water. Met mijn benen vooruit bleef ik met mijn flippers vast steken en doordat het water bij de bellyboot aan de achterkant opklom voelde ik mijn rug nat worden. Met moeite wist ik de belly te keren en kon ik verder door de versnelling. Zo dat was even schrikken en ook Luc bleek even eerder het zelfde overkomen te zijn. Na deze versnelling konden we prachtig in de keerstroom blijven liggen en ving Ronald de eerste vis. Een snoekbaars van mooi formaat maar als hij de vis wil pakken verspeeld hij hem alsnog op lijnbreuk. Sommigen van ons gingen hier vanuit de keerstroom de hoofdstroom werpend afvissen op roofblei maar ook hier verder geen vangsten.

Half in de dag gaan we een grindgat op maar doordat de rivier ondertussen al heel hard stroomde stond er op dit grindgat al zelfs stroming en vanuit een belly is dit heel hard werken kan ik je vertellen. We zijn ondertussen weer terug bij de auto's en in de middag gaan we op dezelfde manier een ander stuk rivier afvissen. De stroming was echter nu zo sterk dat het daadwerkelijk bellyraften werdt en van vissen was nu nog weinig sprake. Alleen Luc had nog een volger van een snoek gehad en voor de rest moesten we met niets genoegen nemen. Om vijf uur een uur eerder dan gepland zijn we terug bij de auto's en gaan we met Luc mee naar zijn huis. Hij had een heerlijk bbq voor ons geregeld en deze gastheer liet het ons aan niets ontbreken. De stroomstanden werden even bekeken op internet en waar de rivier een gemiddelde had van 40 kub per seconde bleek de piek deze dag op 210 kub per seconde te liggen. Volgens Luc kwam dit twee keer per jaar voor en hadden we het niet dus niet getroffen deze dag, we waren het er echter allemaal over eens om dit hier nog eens over te doen. Rond half tien neem ik afscheid van mijn Belgische vrienden en het is al middernacht geweest als ik de auto voor de deur parkeer. Wat een dag en wat een belevenis, ik was gesloopt............

Pieter Nederlof.