Onze jaarlijkse visreis naar Zweden zit er weer op. Waar we in het verleden de scherenkust in het oosten bezochten hadden we er nu voor gekozen om de grotere meren te gaan bevissen ten westen van Stockholm. Het doel was om wellicht minder maar grotere snoek te vangen daar de gemiddelde maat in de scheren vaak klein was. Het doel leek in eerste instantie te mislukken maar na enkele dagen werden toch de goede stekken gevonden met vangsten die onze stoutste dromen te boven gingen. Ook de reis die we deze keer maakten was net even anders dan voorgaande jaren want we hadden er voor gekozen om minder kilometers te gaan rijden door grotere stukken met de veerboot te overbruggen. Het was een reis die qua tijd wat langer duurde maar wel weer een belevenis op zich was.

Op vrijdag morgen vertrok ik samen met vismaat Ronald vanuit mijn woonplaats om later in de morgen de rest van het gezelschap in Duitsland op te pikken. Met twee auto's en de boot erachter en één auto gevuld met twee bellyboten ging het zestal verder op stap richting Frederikshavn in Denemarken om daar de boot richting Gotenborg in Zweden te nemen die ons in vier uur over zou zetten. Rond vijf uur zatermorgen kwamen we aan bij ons huisje in Zweden maar tot onze verbazing was er geen sleutel te vinden op de afgesproken plaats. We besloten om de omgeving te verkennen op zoek naar een geschikte plaats om de boten te traileren. Na wat zoek en speur werk vonden we een helling waar we dachten te kunnen traileren en de boot werd te water gelaten. Maar bij het oprijden van de helling had de auto geen grip op de onverharde ondergrond en groef zich tot aan de as in. Met vereende krachten hebben we de auto los gekregen maar zeker was wel dat we op zoek moesten naar betere hellingen.

We gingen op zoek naar ondiepe baaitjes om te kijken of er wat snoek te vinden was maar het bleek dat de meesten visloos waren. De temperatuur van deze baaitjes was ook verbazend laag en scheelde zelfs weinig met het open water. Het was moeilijk om vis te vangen en zo ging deze eerste visdag op aan het verkennen en af en toe vangen van wat kleine snoekjes. Rond vier uur kwamen we terug aan de helling en was het nog een hele toer om de boot weer op het droge te krijgen. Met een touw tussen trailer en auto zodat deze op de vlakke ondergrond kon blijven staan werd de boot getrailerd. De rest van ons gezelschap had het zelfde probleem ondervonden, koud water en weinig vis te vinden in de ondiepe baaitjes. De sleutel van ons huisje was ondertussen gebracht en na het uitladen van de auto's heeft Ronald een heerlijke maaltijd voor ons klaar gemaakt en gingen we allemaal vroeg in bed, we hadden tenslotte een nacht in te halen.

De volgende morgen konden we na een stevig ontbijt weer op pad. Eerst maar eens op zoek naar een geschikte plaats om te traileren en deze vonden in de vorm van een laag kantje langs het water. We gingen verder dit grote meren gebied in op zoek naar stekken in de vorm van baaitjes met lange rietkragen en rotspartijen in en onder water. Maar druk werd het niet met de vangsten en her en der werden wat snoekjes gevangen maar de meeste stekken waren echt waardeloos. Het weer was goed met wat zon en af en toe een stevige windvlaag om daarna weer windstil te zijn, rond de baaitjes en eilanden met rotspartijen draaide de wind vaak rond wat het driftend vissen wat moeilijk maakte. De tweede visdag liep ten einde en het werd tijd om terug te keren naar het huisje. De rest van de mannen hadden hetzelfde probleem ondervonden en ook de mannen in de bellyboten konden maar moeilijk uit de voeten. Weinig stekken die echt goed vis opleverden en de enkele stek waar gevangen werdt kwam maar kleine snoek uit. De vis moest gewoon erg diep zitten en op onze visvinders hadden we ook al ondervonden dat op open water op dieptes tussen de acht en twaalf meter vaak grote vissignalen zichtbaar waren. Één ding was zeker, als we hier zouden blijven vissen zou het taai blijven en we moesten wel op zoek naar ander water. Youri en Kurt zouden op zoek naar stekken op een ander meer dertig km verderop. Wij zouden het nog één keer hier proberen om trollend met dieplopend kunstaas op open water tot beter resultaat te komen. Ook de mannen in de belly's gingen op zoek naar andere meertjes.

Het is ondertussen maandag morgen en na het traileren maakten we het plan om te gaan trollen. Het leverd Ronald dan al snel zijn eerste mooie snoek op van dik tachtig cm. Deze morgen trollen we zo veel water af en vangen af en toe wat mooiere vis. Maar echt los loopt het nog niet dus besluiten we om ook nog wat ondieper water met jerkbaits af te vissen. In een grote baai leverd dit Ronald dan nog een mooie vis van exact een meter op en ook ik vang af en toe een leuke vis. De resultaten zijn deze dag wat beter voor ons maar het zou later deze dag blijken dat de mannen op het ander meer goed huis hadden gehouden en veel grote snoek van over de meter gevangen hadden. Ze hadden stekken gevonden aan diep water en hier was de vis wel bereid goed te bijten. Deze stekken zouden we dan de volgende dag met z'n allen gaan bevissen en toen wisten we nog niet wat ons allemaal te wachten stond. Na drie slechte dagen van veel water af vissen met weinig vangst zou het totaal omslaan voor ons met vangsten waar ik alleen maar van durfde te dromen. De avond werd weer afgesloten in stijl met een heerlijke maaltijd door onze eigen prive kok Ronald bereid en na een biertje werden de bedden weer opgezocht.

De volgende morgen moesten we eerst een dikke twintig km rijden waarna we de boten aan een prachtige helling in een jachthaven konden traileren. Youri had ons verteld waar zij gisteren goed hadden gevangen en al snel vang ik een eerste mooie snoek op mijn vertrouwde Jack van Salmo. Deze vis kwam van een open rietkraag aan diep water en deze kant leverde ons enkele leuke vissen op. De absolute topstekken bevonden zich langs rotswanden aan zeer diep water tot wel 25 meter diep. Hier hield zich zeer veel grote vis op en door deze met shads te bevissen konden we veel mooie vissen vangen die zefs de metergrens af en toe overschrijden. Niet zelden konden we zelfs een dubbelstrike verzilveren. Het leek onwaarschijnlijk hoeveel grote snoek zo dicht bij elkaar lag want we vingen ze zelfs niet onder de tachtig cm. Dat we een topstek op dit zeer grote meer hadden gevonden was ons nu wel duidelijk geworden. Echt schitterend waren ook de visarenden die vooral tegen de avond boven ons rondt cirkelden. De avond in het huisje werden de resultaten door gesproken en iedereen had wel één of meerdere vissen over de meter gevangen. Dat beloofde wat voor morgen............

Het is woensdag morgen als we weer op weg zijn naar ons viswater en ook nu zijn we weer vlot op onze stek hoewel we een aardig stukje moeten rijden en varen. Ook nu komen er weer mooie vissen uit maar het blijkt een stuk drukker op dit gedeeldte van het meer want we komen nog drie boten met Nederlanders tegen die ook niet ver uit de buurt in huisjes verblijven. Dit meer schijnt nu ik begrijp zeer bekend te staan als goed viswater en wordt meerdere weken per jaar bezocht door vissers uit eigen land. Doordat het drukker was op deze stekken besluiten Ronald en ik om de gok te wagen en het meer verder op te gaan op zoek naar andere stekken. We vergissen ons in eerste instantie in het baaitje wat we eerst bezoeken zouden en komen een baaitje verder uit. We beginnen dit uit te vissen met jerkbaits en al snel zien we de eerste snoek volgen maar tot een aanbeet komt het niet. Als we de baai verder invissen wordt het weer wat dieper en terwijl ik een Busterjerk rustig terug vis voel ik een tik en en zie een grote kolk achter de jerkbait. Een aanbeet zeg ik tegen Ronald terwijl ik de jerkbait rustig verder vis. Dan explodeerd het water en wordt de jerkbait voor de tweede maal aangevallen en deze keer hangt de vis wel. Het blijkt een beste te zijn en als de snoek eenmaal langs de boot komt zien we allebei dat ik een zeer grote snoek gehaakt heb. Nog een rondtje om de boot verder kan ik de vis landen en ben ik zeker dat ik hier een nieuw pr in handen heb. Wat heet want met 1,23m heb ik mijn grootste vangst ooit in handen en kan mijn visweek al niet meer stuk. We vissen nog wat verschillende baaitjes uit maar verder dan wat volgers en nog een enkele snoek voor Ronald komt het niet. Later in de middag keren we terug naar de eerdere stekken en hier hebben de andere mannen ook weer goede vangsten gehad met zelfs een dubbel strike voor Luc en Kurt van resp. 1,20m en 1,17m, niet normaal meer deze stek. Ook wij vangen er nog een aantal leuke vissen met zelfs twee boven de meter voor Ronald.

Het is donderdag en we keren terug naar de stekken aan dieper water omdat hier de vangsten gewoon veel beter zijn. Het is er wel druk met jongens uit eigen land die het presteren om de hele dag domweg te gaan trollen terwijl deze stekken veel beter resultaat geven door werpend uit vissen met shads. Ze vangen dan wel af en toe hun vissen maar onze en anderen hun vangsten waren werpend vissen gewoon veel beter. Terwijl we een soort platau onder water op een diepte tussen de acht en negen meter uitwerpen vlak tegen een steile rotswand krijg ik een geweldige knal op mijn hengel. Een fire-tiger Spro shad van 15cm is vol gegrepen en de vis trekt mijn hengel krom tot in het handvat. Volgens mij heeft deze hengel nog nooit in zo'n curve gestaan maar de vis kan goed knokken met zoveel diepte onder zich. Ook deze keer wordt het weer een rondtje boot lopen en ik besef op dat moment dat ik weer een zeer grote vis sta te drillen. Eenmaal bij de boot heb ik het vermoeden dat ik mijn tweede ééntwintig plus vis kan gaan landen en met 1,21m is dat een feit. Wat een vangsten ik kan het zelf bijna niet geloven en dat in twee dagen tijd. Ook Ronald weet nog twee vissen boven de meter van resp. 1,03m en 1,06m te vangen. Ook deze dag komen er weer dubbelstrikes uit van mooie vissen rond de tachtig cm. We doen later in de dag nog wat vangsten met jerkbaits langs diep water gelegen rietkragen en hier komt weer een fantastische dag ten einde.

Vrijdag wordt onze laatste volle dag vissen want Zaterdag zal er alleen in de morgen nog een paar uurtjes gevist kunnen worden omdat we in de middag vertrekken moeten. Deze laatste twee dagen merk je dat het minder wordt op de stekken en dat is ook niet zo verwonderlijk. Weer zijn er boten uit Nederland gearriveerd en alles vist zo'n beetje bij elkaar in de buurt wat de vangsten een stuk minder maakt. We proberen nog wat andere stekken op te doen maar het is net als op het meer waar we eerder gevist hadden de eerste dagen. Veel mooie baaien, eilanden en rotspartijen maar weinig vangst en waar gevangen werdt was het een enkele kleine snoek. Op een gegeven moment probeer ik wat te verticalen met een shad tijdens een bakje koffie en net als ik de shad een talud op voel lopen krijg ik een aanbeet. Ik weet niet wat ik sta te drillen want het doet verder weinig. Onze verbazing is groot als er een kwabaal boven komt, nog nooit eerder had ik deze vis gevangen.Ronald vangt nog een snoekje en die kleine snoek geeft trouwens vaak de meeste problemen tijdens het onthaken zo moest ook Ronald pijnlijk ondervinden. Tijdens het onthaken van een snoekje van 50cm gleed deze door zijn hand en boorden zicht twee dregpunten diep in de palm van zijn hand. Met een kniptang hebben we de dregpunten af geknipt zodat ze door ze weer door te drukken uit zijn hand konden worden gehaald. Verder was het weer zoeken naar vis deze laatste twee dagen.
De watertemperatuur was waarschijnlijk de laatste weken gezakt wat de vis weer naar dieper water water terug bracht. Konden deze stekken gevonden worden zoals wij eerder in de week ondervonden dan konden er fantastische vangsten gedaan worden.

Hiermee kwam er een eind aan onze visweek en moesten we de terug reis aanvangen. Zaterdagmiddag hebben we alles weer klaar voor vertrek en gaan we via Noorwegen terug om in Oslo de nachtboot naar Denemarken te nemen. Tijdens de afvaart gaat de boot door het Oslo fjort en dit is een fantastisch mooi fjort waar je zo'n twee uur door vaart. Op de boot gaan we met z'n allen lekker eten, wat inkopen voor thuis doen om daarna de nacht in een hut door te brengen. De volgende morgen zijn we weer lekker fit en kan de laatste rit van 1000 km naar huis beginnen. Deze reis neemt zo'n anderhalve dag in beslag en is best lang maar het maakt de visreis wel compleet want het is een avontuur op zich. Al met al hebben we een prachtige visweek achter de rug met later in de week zeer goede vangsten. Er moest hard voor gewerkt worden want weet wel dat vis niet vanzelf in de boot springt, ook niet in Zweden!

Pieter Nederlof