Terug kijken, soms is het leuk met mooie ervaringen en soms wil je gewoon niet terugkijken omdat je dit aan een vervelende tijd herrinerd. Het afgelopen seizoen was voor mij dan ook niet een tijd om met plezier aan terug te denken. Natuurlijk waren er wel mooie vis momenten maar met een zieke vrouw thuis bleef er vaak weinig tijd over om op het water te zijn. Ook mijn visreis naar Zweden moest ik afgelopen mei annuleren en moesten mijn vismaten noodgedwongen met één boot en drie personen op pad. Ze hebben dit gelukkig op kunnen lossen doordat één van hen graag vanuit de bellyboot vist. Het was voor mij dus een seizoen waar op ik terug kijk met gemengde gevoelens.
Juni, de tweede week na de opening van het seizoen kon ik dan eindelijk na vijf maanden niet gevist te hebben een weekend het water op. Het begon op zaterdag met KJ de rivier op om te proberen een aantal mooie snoekbaarzen te vangen. De snoekbaars was aanvankelijk maar moeilijk te vangen maar door te gaan trollen met diepduikende pluggen konden we dan toch nog een paar mooie vissen vangen. De roofblei die we zochten vonden we niet en dit zal het seizoen door nog een hele opgave worden om die aan de schubben te komen.
Op Zondag ging ik met Rick op pad naar dezelfde stekken en we begonnen s'morgens vroeg met het vissen op roofblei. Hoewel we op sommige stekken de roofblei onder de boot door zagen jagen konden we ze niet tot aanbeten in ons kunstaas verleiden. De rest van de dag werdt ook weer aan snoekbaars besteed en mocht Rick zijn allereerste snoekbaars vangen. Verder kon ik de maand juni nog een keer met Gijsbert en Rick op pad en werden aan het eind van deze maand de eerste snoeken ook weer gevangen.
Juli, de roofblei liet me toch niet los en ik wist nog een aantal leuke stekken op de rivier om deze rovende witvis te gaan belagen. Het lukte me dan ook eindelijk om mijn eerste roofblei gericht vissend te vangen. Bij toeval tijdens het trollen had ik namelijk wel al eerder roofblei gevangen. Tijdens deze visdag werd ik meerdere malen door een politieboot gecontroleerd en dat zo vroeg in het seizoen, voorgaande jaren was van controle namelijk geen sprake. Verder wordt er deze maand steeds meer op snoek gevist hoewel de vangsten soms mager waren. Het waren ook de weken dat het steeds warmer werdt en de vis leek dan soms volkomen verdwenen. Ook mijn vrouw voelt zich weer goed om een dag het water op te gaan en weet een paar leuke vissen te vangen. Zo kunnen we de vakantie door heerlijke dagen op het water doorbrengen want het waren tropische dagen kan ik me nog herrineren in juli.
Augustus, deze maand gaan we een aantal malen het grote water op en Gijsbert weet het hem weer te flikken door een prachtige mooie snoek te vangen van 109cm. Met Rick weten we op één dag de drie vissoorten snoek, snoekbaars en baars te vangen op een klein riviertje, een prachtige dag werdt het. Alleen die roofblei maakte ons weer gek want hoewel we ze wel zagen jagen konden we ze ook deze keer niet vangen. KJ organiseert een snoeken.net bootvisdag maar uiteindelijk gaan we maar met twee boten op pad. Ik heb het vissende echtpaar Alfred en Grietje aan boord. Het grote water wordt ons doel en uiteinelijk is het Rick die met een 116cm snoek helemaal uit zijn dak gaat.
Toch straks in het nieuwe seizoen maar weer eens zulke dagen proberen te organizeren want ze zijn altijd bere gezellig.
September, ik ga weer eens met Wouter Nijlant op pad en dit keer wordt de IJssel ons doel. Een onbekend stuk voor mij gaan we bevissen maar toch weten we een paar sterke riviersnoeken te vangen en ook de snoekbaars laat zich van zijn gewilige kant zien. Later doen we het nog eens over op een riviertje in het oosten van het land maar deze dag hebben we met twee snoekjes minder geluk. Ik reis af naar Ter Idzard in Friesland en ga met Alfred en Grietje een riviertje bij hun in de buurt bevissen. Hangen moeten ze!!! was de titel van het verslag van Alfred over deze dag en hij vatte hiermee de koe bij de horens want bijna alle vissen rolden er net zo snel weer af als ze eraan hingen. Maar gezelligheid boven alles en dit houd Alfred dan ook hoog. Met Gijsbert ga ik nog een aantal malen het groote water op en eindelijk weet ik dan ook weer over de meter te gaan. Een prachtige vis van 105cm maakt mijn dagen zoeken op dat grote water weer goed.
Oktober, deze maand niet echt veel gevist want een weekje vakantie zat er tussendoor. Op de Oosterschelde heb ik toen een paar maal op zeebaars gevist maar op een paar kleintjes na was het een taaie visserij. Met Alfred en Grietje hingen we de eerste doodaas vissen onder de dobber en visten we een aantal stekken op het grote water af. Dit leverde niet veel op maar wel voor Alfred een dikke vis van over de meter. De maand erop zou ik weer getuige mogen zijn van de doodaaskunsten van dit vissende echtpaar want ook dan zou er weer een grote vis onder de dobber weg komen. Ook een visdag met mijn Belgische visvrienden was taai met een tweetal snoeken maar het was leuk om weer eens met hun te kunnen vissen na zo'n lange tijd. De plannen waren weer gemaakt voor een week Zweden straks in het voorjaar.
November en December kan ik samen voegen want deze laatste maanden van het jaar kon er door het slechte weer vaak niet gevist worden. Met Alfred en Grietje ben ik een aantal malen mee geweest naar hun superstek zoals dat ondertussen genoemd werdt. Vaak was het hier uren maken maar er werden dan ook vaak mooie vissen gevangen. Een dag doodaasvissen onder de dobber vanuit mijn boot leverde Grietje een beresterke snoek van 116cm op. Waarschijnlijk voelt ze de dril nog in haar armen want het beest wist van geen ophouden. Als ik het goed heb is deze visdag nooit vertaald in een verslag en dat is best jammer want het was een hele belevenis die vangst. De snoeken.net forumdag werdt vervist onder erbarmelijke omstandigheden met sneeuwstormen en hagelbuien maar was boven alles toch een zeer geslaagde dag. Aan het eind van de dag hebben we heerlijk gegeten met deurmatten van schintsels. Er waren leuke prijzen voor de deelnemers in het verschiet alleen de man die de prijzen zou leveren was niet opkomen dagen.
Januari was een maand dat de schaatsen uit het vet gehaald konden worden en Nederland ging masaal het ijs op. Voor ons betekend dit afzien omdat we niet kunnen vissen.
Februari, was het ijs weer verdwenen en konden we weer vissen hoewel sommige wateren wel erg lang dicht bleven. Het Noordzeekanaal bracht uitkomst en hier hebben we leuke snoekbaars vangsten gedaan. Opnieuw controle met een uitgebreide zoektocht naar snoekbaars aan boord door een agent. Het is helaas heel erg jammer dat voor deze vissoort grof geld gegeven wordt en dan ook maak al te vaak massaal meegenomen wordt. Opnieuw trok ik naar Ter Idzard om het riviertje bij Alfred en Grietje te bevissen. Maar ook deze keer was het zoeken naar vis en met enkele vissen voor mij sloten we deze dag af. Alfred in de spagaat tussen wal en schip en zijn truc door de bodem uit een bierflesje te slaan maakten deze dag hilarisch en daar doen we het toch allemaal voor. Het statisch doodaas vissen leverde mij nog een leuke dag op maar het bleef met deze visserij bij deze ene dag.
Maart, de laatste maand voor het gesloten seizoen gaan we nog op pad om te proberen grote snoekbaars te vangen. Met grote ratelpluggen vissen leverd mij dan een bak van een snoekbaars op. We sluiten deze maand af met een bezoek aan de visma, hier ontmoet ik Bas en de afspraak voor een dag roofblei vissen staat al weer vast. Bas blijkt te weten hoe je deze vis moet zoeken en bevissen. Ik kijk dan ook al weer uit naar het nieuwe seizoen. Maar eerst gaan we straks voor een week naar Zweden om zo de gesloten tijd te overbruggen. Een ander gebied dan voorgaande jaren gaan we bevissen en ik kijk er dan ook enorm naar uit. Hoe dat verder afloopt.............
Natuurlijk lezen jullie dat straks weer op de enige en echte snoeken site.
Pieter Nederlof.