Oudejaarsdag was geen visdag gepland maar op uitnodiging van broer Bert om ook met mijn boot naar het Noordzeekanaal te komen toch gegaan.Het is nou niet de natuurlijkste omgeving om te vissen met al zijn industrieén maar het is een goed snoekbaarswater Het zou een kleine competitie worden tussen ons, allebei alleen in de boot. Bert gaat liever voor het slepen met shads terwijl ik het verticalen een mooiere visserij vind. Het slepend vissen leverd in het algemeen wat mooiere vissen op terwijl het verticalen bekend staat om wat kleinere vissen op het Noordzeekanaal. Het zou tenslotte in mijn voordeel uitpakken dat alleen de kleinere vis bereid was om te bijten.

Als ik om half negen bij de helling aankom ligt Bert al te water en staan er nog drie boten voor mij om te traileren. Dit water is nou eenmaal favoriet bij de snoekbaarsvissers en dat is dan ook alle dagen te merken. Rustig tuig ik de boot op en kan hem dan ook te water laten. Het is lekker rustig weer met af en toe een bui. Bert gaat meteen op pad al slepend en ik zoek een mooi talud op en begin dit af te vissen. Een uurtje vissen leverd mij één snoekbaarsje van 40 cm op en ik besluit om verder te gaan naar een andere stek.

De volgende stek geeft geen aanbeten en ik besluit om het shadje te verwisselen voor een andere kleur. Het shadje heeft nog geen bodem te pakken of het wordt al gegrepen. Vervolgens vang ik op deze stek 4 snoekbaarsjes van rond de 40 cm op een diepte van 7,5 meter. Het wisselen van kleur bleek te werken maar ook krijg ik nog eens zoveel aanbeten die ik niet weet te verzilveren, terwijl de vissen die ik ving toch het shadje vol in de bek hadden. Ik besluit om gewoon door te vissen langs het talud op dezelfde diepte maar het valt ineens weer volkomen stil met de aanbeten.

Rond twaalf uur bel ik even met Bert hoe de zaken er daar voor staan. Hij weet te vertellen dat hij wel een paar aanbeten heeft gehad maar nog geen vis heeft weten te vangen. Zijn aanbeten kwamen van 9 meter diepte. Een uurtje later komen we bij elkaar langs en Bert vertelt dat zijn motor geen koelwater meer doorgeeft. Even later hebben we het heuvel verholpen en gaan we weer ieder onze kant op. Ik krijg vervolgens nog een aantal aanbeten maar de vis lijkt zeer voorzichtig te zijn want ik weet ze niet te verzilveren. Nou is het verticalen een echt concentratie spelletje en als je ook maar even verslapt ga je automatisch vis missen. En met al die grote schepen die er de hele dag langs je varen ben je wel eens afgeleid.

Rond drie uur bel Bert dat hij richting helling gaat, ik besluit nog een half uurtje door te vissen. Uiteindelijk leverd dit mij nog twee vissen op waarvan één mooie snoekbaars van 57 cm. Ik ga dan ook richting de helling na deze mooie maar uiters taaie dag waarin je in opperste concentratie moest zijn om je visjes te vangen. Het leverde mij toch nog 7 snoekbaarzen op terwijl Bert het met één vis moest doen. Dit waren de laatste vissen van 2007 en dus op naar een nieuw jaar met hopelijk weer veel visdagen.
Dan wil ik langs deze weg nog even iedereen een voorspoedig 2008 wensen met veel strakke lijnen.

Pieter Nederlof.