De hele week zit ik al te tobben, nee niet of ik wel of niet moet gaan vissen maar waar naar toe. Het grote water lokt ontzettend maar bleek de laatste keer niet veel op te leveren. Maar dit water heeft in het verleden veel grote snoek opgeleverd en ik vis graag op groot water omdat daar veel meer uitdaging ligt. Wat dat betreft heb ik viswater zat wat altijd wel vis opleverd maar de uitdaging is daar een beetje uit. Niet dat ik ontevreden ben met kleinere snoek maar vis van het grote water halen geeft me nou eenmaal meer voldoening. Ik hak de knoop door en kies ondanks dat ik weet dat het zwaar zal worden toch weer voor het grote meer. Het was de bedoeling dat Gijsbert mee ging maar die koos op het eind om toch nog voor één van de laatste keren op karper te gaan vissen. Een telefoontje naar KJ leverde op dat hij half in de dag bij mij in de boot zou stappen omdat hij s'morgens nog iets anders te doen had.

Ik besluit toch om dan vroeg in de morgen weg te gaan en de morgen alleen te gaan vissen. Zo kom ik om 7 uur in de morgen bij de helling aan en tuig de boot rustig op. Ik vaar rustig naar de eerste stek toe en schenk ondertussen een bak koffie voor me in. Terwijl ik met wat kunstaas bezig ben val mijn kop koffie naast me van de bak af door de trilling van de boot, sh*t dat begint goed. Na een nieuwe bak koffie begin ik dan met trollen langs de bekende stekken. Ik zie in de verte al wat mist op komen en het is dan ook lekker rustig weer met weinig wind, ondanks probeerd de zon even later toch door de bewolking heen te prikken. Het lukt haar echter niet en voor ik het weet trekt het ineens pot dicht van de mist. Vanaf de punt van de boot zie ik dan ook niets meer en is de wereld wel ineens erg klein om me heen. Ik trol rustig door maar aanbeten blijven voorals nog uit.

Als de mist na een aantal uren weer begint op te trekken besluit ik om een aantal stekken uit te gaan werpen. Maar ook nu blijven de aanbeten uit is er nergens enig teken van aanwezigheid van snoek. Toch blijf ik positief over deze stekken want de vangsten waren hier voorgaande seizoenen rond deze tijd van het jaar zeer goed met veel vissen van over de meter. Ik besluit om weer verder te gaan trollen en krijg dan eindelijk een aanbeet op mijn steunhengel. Tot twee keer toe buigt hij diep door maar veert uiteindelijk ook weer terug en mis ik deze vis jammer genoeg. Niet veel later krijg ik rond half twaalf een telefoontje van KJ, met een half uurtje is hij bij me weet hij te melden. En zo pik ik hem dan ook een half uurtje later van de kant op.

We gaan nog even verder trollen en besluiten daarna een ondiepe plaat uit te gaan werpen. Het loopt al aardig in de middag als we weer aan het trollen zijn dat ik eindelijk weer een aanbeet krijg op mijn handhengel, hangen roep ik tegen KJ. Deze hengel heb ik net voorzien van een zeer grote shad en als de vis dichter bij de boot komt blijkt hij gehaakt op de enkele haak van de loodkop. Hier ben ik niet gerust op meld ik aan KJ en als de vis dan ook nog even wat kopschudden geeft knalt de shad uit zijn bek. Even verdwaasd blijft hij liggen om dan toch maar rap weg te zwemmen. Niet leuk om na zoveel uren vissen de snoek dan te verspelen maar het is niet anders.

We trollen toch ondanks de verspeelde vis vol goede moed verder want dit geeft toch weer hoop op verdere vangsten. Het is dan ook niet veel later als KJ een beuk op zijn handhengel krijgt. De vis gaat lekker door de slip en KJ moet flink in de hengel hangen maar weet de vis rustig naar de boot te dirigeren. Ook deze vis blijkt gehaakt op de enkele haak van de shad maar blijft toch goed hangen. KJ vist met een kleinere shad met lichte loodkop en deze blijft goed hangen ondanks dat de snoek nog even flink schud met de kop. Eénmaal in de boot blijkt de snoek met een lengte van 74 en een mooi rond buikje toch nog een prima vangst voor dit water.

We vissen weer verder en op exact de zelfde plek als waar ik eerder de snoek verspeelde krijg ik weer een aanbeet. Dit maal zwemt de snoek wel heel rustig op de boot aan en lijkt niet echt in de gaten te hebben wat er aan de hand is. Als ik wat druk op de hengel plaats om de vis bij de boot te krijgen zie ik dat hij ondanks dat er nog twee dreggen op de grote shad zitten, weer op de enkele haak vast zit. De snoek krijgt in de gaten wat er werkelijk aan de hand is en komt plots vol uit het water. Schud een keer flink met de kop en ik zie weer mijn shad uit de bek door de lucht vliegen. Dat ik op dat moment ontzettend baal hoef ik natuurlijk niet uit te leggen en niet minder om het feit dat het ook nog eens een forse vis was. We trollen nog een tijdje door maar verdere aanbeten blijven uit en rond een uur of vijf besluiten we dat het genoeg is geweest voor vandaag. Het grote water heeft weer gewonnen vandaag maar heeft me des te meer uitgedaagt om het gevecht de volgende keer weer vol aan te gaan.
Terwijl ik dit verslag zit te tiepen is het nog vijf dagen te gaan dat we afreizen naar Zweden om bij Bergets Sportfiske te gaan vissen. Ook daar wacht weer een geweldige uitdaging op me en wie weet..............

Pieter Nederlof.