Het was weer zover, een jaar ouder en hopelijk wijzer. Op het gebied van snoeken gaat die vlieger op. Een seizoen is zoveel ervaringen, kunstaas, doodaas een PR etc. Als je telkens kritisch naar jezelf kijkt en leert van anderen hun ervaringen kan het alleen maar beter gaan. Op dit moment heb ik geen klagen. De vangsten zijn goed, qua hoeveelheid. Lengte laat nog te wensen over, maar dat heeft alles te maken met de manier van vissen. Mijn ervaring leert mij dat kunstaas niet de grootste vissen oplevert. Voor de lengte en gewicht wacht ik met smart op de winter, als de dobber in combinatie met de aasvis zijn werk mag doen.

Maar goed terug naar vandaag. Rond 07.30 werd ik gewekt door mijn kinderen die alle drie 2 cadeautjes klaar hadden liggen, aangevuld met een prachtig boek waarvan ik veel hoop te leren. De cadeautjes zien jullie op de foto.

Krijgen is leuk, maar uitproberen nog leuker. Rond 08.30 uur kwam vismaat Marc mij ophalen en rond 9 uur, kozen wij het ruime sop. Anderhalf uur lang was er geen teken van onze groene rover, totdat ik een ferme aanbeet voelde op 1 van mijn aanwinsten. De whitefish van Salmo werd gegrepen. De dreg zat slecht/licht gehaakt en met het nodige kunst en vliegwerk kon hij uiteindelijk wel geland worden. Vis 1 van de dag mocht feestvieren op de boot en werd vereeuwigd. Na dit tafereel werd de motor weer in zijn vooruit gezet en de whitefish mocht zijn zwemtocht vervolgen. Dat duurde welgeteld 1 minuut. Vis 2 van de dag. Mij werd duidelijk dat er behalve de Fatso’s en Jack nog meer moois van Salmo te koop is.

Hierna bleef het een uur stil. Alles werd door ons uit de kast gehaald, maar het grote meer leek leeg. Dan maar aan het appelgebak met slagroom. Op zich niet verkeerd om een visdag halverwege te onderbreken met dit lekkers. Een half uurtje relaxen kan geen kwaad en onder het genot van, werd een ander water bedacht, waar meer, maar wel kleinere snoek wordt gevangen.

Na de lunch werd snel de boot gepakt en binnen een half uur, waren wij op de binnengracht die voor succes moest zorgen. Binnen 50 meter was het al raak voor Marc.
Drill, landen, foto en terug. Een mooi begin, maar nog geen 100 meter verder mocht ik aan de bak. Zo ging het 5 keer door.
Bij toerbeurt vingen wij een snoek, waarvan de laatste 2 een double strike opleverde. Mijn Fatso werd als eerste gegrepen en de motor werd in zijn neutraal gezet. Uit mijn ooghoek zag ik hoe de nagenoeg stilliggende plug van Marc werd gegrepen. Schitterend en een mooie afronding van mijn verjaardag sessie. 8 snoeken is een prima score.

Hierboven beschrijf ik alleen de vangsten en dat is wel zonde. Er was zoveel moois te beleven op en aan het water. Diverse vogels met als uitschieter een IJsvogel en niet te vergeten de kleine snoek die in glashelder water mijn grote Fatso volgde, met de punt van zijn bek, nagenoeg tegen de dreg. Schitterend en zeker voor herhaling vatbaar. Wat een hobby!