Geen vertrouwen in je plug of het water is funest voor de vangsten. Andersom levert het vaak vis op. Mijn vertrouweling heet de Fatso. Hij heeft mij al zo’n 80 a 100 vissen opgeleverd (opgeteld het vorige seizoen en het huidige). Ik heb hem dubbel gekocht. Bij verlies valt het verdriet mee. Hij is inmiddels zo toegetakeld dat hij voor het oog (van de mens) wel een opknapbeurt kan gebruiken, maar voor de snoek maakt het allemaal niet uit. Die blijft bijten in dit magische stukje kunstaas. Vandaag mocht hij weer zwemmen achter de boot. Ik betrap mezelf erop dat ik met een bepaalde emotie kijk hoe hij flankt. Ik voel de aantrekkingskracht en dat laatste is misschien wel die magie.

Vandaag zijn wij niet al te vroeg vertrokken. Mijn werkrooster had aardig wat van mijn energie gevergd. Rond 9 uur werd het ruime sop gekozen. Op het grote meer, was het binnen het half uur al 2 x raak. Mooie 70ers gaven behoorlijk partij. 1 op de Fatso en 1 op de Creator van Singing Lures. Deze laatste begint ook aardig te slijten. Zijn staat van dienst is nog niet te vergelijken met mijn Fatso, maar het komt redelijk in de buurt.

Na het grote meer wilden wij een keer experimenteren op een nabijgelegen kanaal. De diepte etc, was ons onbekend. Door het gebruik van de fishfinder werd vandaag veel duidelijk. Diepte tot 4 meter en veel vis te zien. Aanbeten en of snoek bleven uit. Na een uur, ontbrak het aan vertrouwen en besloten wij om terug te varen naar onze vertrouwde hotspots.

Voor wij begonnen op de hotspot werd eerst de lunch gebruikt in onze jachthaven. Altijd lekker om even de motor uit te zetten en een moment van bezinning te hebben. Maar 2 snoeken was ik de laatste tijd niet gewend, dus werd in het café de tactiek besproken. Een route werd uitgezet die garant moet staan voor een paar snoeken. Achteraf zouden dat er 7 in 2 uur zijn. (opegeteld bij de eerdere 2, maakt 9 voor de dag)

Mooie score voor het middagprogramma. De middag die overigens sterk wisselvallig qua weer was. Zonneschijn gecombineerd met een temperatuur van dik 20 graden, afgewisseld met een enkele stevige bui (prima voor de verkoeling). Voor de 3de keer dit jaar was er een double strike. Jeffrey ving een snoek straks langs de rietkraag,die na onthaken een lange reanimatietijd nodig had. In die tijd wist ik al gooiend een snoek te haken. Missie geslaagd zou ik zeggen. Rond 15.00 uur, hielden wij het voor gezien en keken met tevredenheid terug op een geslaagde dag. Mooie vangsten een experiment rijker.

Met vol vertrouwen zie ik de rest van het seizoen tegemoet. 41 snoeken op het scorebord. (Waar eindigt het?)
Vandaag 9 snoeken. Grootste in de 70, misschien 80.

groet Jos