Zo kan ik doorgaan met het maken van vergelijkingen:
Jeffrey en Wout of Mark Jan en Jos?
Weerribben of Almere?
Jullie snappen er helemaal niets van. Aan mij de taak om dat enigszins te verhelderen.
2 a 3 weken geleden werd het plan gesmeed om o.a met Cantor naar de Weerribben te gaan. Daar ik geen trailerbare boot heb, heb ik in de omgeving Weerribben gezocht naar een betaalbare huur (vis)boot. Een prijs die te vergelijken is met de boten (prima boten) welke je bij Schwegler in Oude meer kunt huren. Voor 15 euro zonder benzine, zeg maar 20 euro compleet heb je daar een hele dag visplezier. Dat blijkt in de omgeving Weerribben wel anders te zijn. Dus wij besloten om de hand op de knip te houden en samen met Mark Jan en Wout (zij bootloos) een visdag in Almere te organiseren. Op zich kon dat niet al te moeilijk zijn. M.J en ik zijn beiden gek op de dobber en van Wout weten wij dat hij graag met de boot rondvaart (niet altijd even verstandig ). Ons vieren werd in 2 kampen ingedeeld. Wij (Mark Jan en Ik) waren daar heel gelukkig mee. Rust, conversatie, geen gekke dingen, een passie delen etc

Jeffrey dacht daar anders over. Hoe moest hij de dag doorkomen met Wout. Nu nog ligt hij met rustgevende middelen op de bank. Hij ijlt. Telkens hoor ik “Nee Nee Nee Nee Wout,” Nou dat Nee begrijp ik. De ochtend bleek voor dit duo geen gelukkige. Een aantal aanbeten en een (losser) vis naast de boot. Jeffrey die de kieuwgreep doet en Wout die ondertussen de vis verspeeld. Een uur lang moeten wij horen, dat zij hem zeker hadden gevangen als zij het net mee hadden gekregen. Sterker nog, het was de schuld van Jeffrey (11 jaar). Jeffrey had de kieuwgreep niet goed gedaan. Om aan al dit theater een einde te maken, stellen wij Wout gerust door te zeggen dat wij hem tellen. (alleen jammer van de foto hahahaha).

Ik had al 1 snoek gevangen en Mark Jan tja Mark Jan. Ik ben bang dat dit een alinea van 3 kantjes gaat worden. Waar moet ik beginnen. Ik zit inmiddels met mijn handen in het haar. Welk haar hoor ik jullie denken. De 1ste snoek van Mark Jan was geen probleem. Dobber onder, aanslaan, landen en een foto. Niets mis mee. Maar toen voor de 2de keer zijn dobber onderging. Zag ik Mark Jan aanslaan alsof hij een potvis aan de haak had. Wat overbleef was een bungelend touwtje en een dobber aan een snoek die er in rap tempo vandoor ging, met in zijn kielzog, Mark Jan die mee rende over de kant. Telkens gaf hij middels oerschreeuw door wat de locatie van de vis was. (Theo Koomen was er jaloers op geweest). Hij wist aan zijn teksten een aantal instructies toe te voegen. “Bel de jongens en zeg dat ze met de boot moeten komen”.

Zo gehoorzaam als ik ben, nam ik mijn mobiel in de hand en wist uiteindelijk Wout te bewegen om naar ons te komen. Na een korte uitleg zei hij dat hij volgas naar ons toe zou komen (vanuit de haven waar zij aan de chocomel en koffie zaten). Mark Jan kon niet anders dan op wacht staan en de snoek + dobber in de gaten houden. Ik kon niets anders dan lekker doorvissen en ving mijn 2de. Heel sportief van mark Jan dat hij daar een foto van maakte .

Net na deze vis kwamen Wout en Jeffrey om de hoek. Het spektakelstuk wat ik toen te zien kreeg, kan zo in een jongensboek. Eerst 2 mannen op een boot die een snoek volgen. Maar de 3de, zeg maar stuurman op de wal, weet zeker dat hij het beter kan. Dit laatste laat hij zijn kompaan ook weten. Het vervolg:3 mannen op een boot, die achter een snoek aanvaren (in rondjes/achtjes). Steeds probeert de voorste de dobber en lijn te grijpen,om de snoek van dit tuigage te verlossen. (de video is op aanvraag te bestellen en zeker de moeite waard hahahaha). Die voorste man weet ook perfect uit te leggen dat de stuurman (Wout) een prutser is hahahahaha (videobeelden op aanvraag hahaha). Uiteindelijk en daarover wil ik mijn complimenten geven, weet Mark Jan de snoek van de dobber te ontdoen. Met een pijlsnelle greep weet hij het tuigage te pakken en vast te houden. De snoek weet in alle commotie voor het landen en de foto te ontkomen. Maar goed, eerlijk is eerlijk. Als je er met 3 man zoveel moeite voor doet en een uur voor op wacht hebt gestaan, dan mag je hem tellen.Aan dit hele ochtend-verhaal kan ik alleen nog toevoegen dat er nog 3 maal door mij een vis werd gemist. (Wij visten overigens alleen met de dobber). Behoudens de jacht op snoek wisten wij in de ochtend een 50-tal baarzen van mooi formaat te landen (niet vergeten).

Het middaguur was aangebroken en wij besloten om de lunch te gebruiken in de gezellige jachthaven en daarna met de dobber de steigers in deze haven af te struinen. Wout wist Jeffrey te overreden om samen met hem nog een poging te wagen. De middagsessie zou voor beiden teams mooie vis opleveren.

Ik moet ook de eer aan onze Noord Hollandse vrienden geven. Mark Jan wist na de middag 3 snoeken te vangen en vast te leggen op de gevoelige plaat, waarvan de grootste 88 cm was. Wout kwam terug met een glimlach van oor tot oor. Hij had na de middag 4 snoeken gevangen, waarvan de grootste, een snoek van 95 cm zich vergist had in zijn plug.

Voor de zekerheid had hij de vis in de handen van Jeffrey gegeven, want dan zou de foto zeker lukken, was zijn tekst. Ik (en ik denk ook Mark Jan), vermoed dat Wout geld aan Jeffrey heeft gegeven om met de eer van de grootste vis van de dag aan de haal te gaan. Na de middag kon ik slechts 1 snoek toevoegen aan mijn totaal.

Resume:

Een mooie visdag. Veel en vooral grote vis. Geen meter (helaas). Geen snoek voor Jeffrey(jammer). Wel heel erg gezellig en voor herhaling vatbaar. Zoals beloofd, de volgende keer in het Noord Hollandse.
Gelachen en……..

Tot de volgende keer,
Gr.Jos
Oh ja, bijn vergeten. Wat hebben de mannen in de Weerribben gevangen? Was het snoek van formaat of......haring ?