Vorige week kwam ik in gesprek met een hengelsport winkelier en deze vertelde me dat in een dichtbij gelegen plaats er een vaart was aangelegd die werkelijk vol moest liggen met snoek, het was zelfs zo erg dat als ze het water weg zouden laten lopen je over de ruggen van de snoek naar de overkant kon lopen.
Eerlijk gezegd was ik toch wel een beetje nieuwsgierig geworden en de zaterdag erop stonden we dan ook vol goede moed aan de waterkant.
Het water was glashelder en we zagen dan ook een leuke snoek staan , maar aanwerpen was echt een onbegonnen zaak , iedere worp belande in weelderige plantengroei .
Na een half uurtje harken en ploeteren slonken onze verwachtingen toch wel naar een diepte punt.
De middag begon al op te schieten en er werd dan ook besloten om naar een dichtsbijzijnde polder te rijden om zo te proberen de middag toch nog succesvol af te sluiten.
Het was een halfuurtje rijden en we sprongen dan ook vol goede moed de bus uit.
We begonnen de vaart vakkundig af te werken, en deden dit allemaal met spinners.
Nu zijn spinners bij sommigen onder ons het kunstaas voor beginners en als stoere kunstaas visser vis je natuurlijk niet met spinners , maar wij hebben al meerder keren meegemaakt dat juist de spinners een visdag kunnen redden,
Vooral de ,,polderspinners,, van SPRO zijn bij ons goede vangers, en dan eigenlijk alleen in de groene uitvoering.
Op deze stek kreeg J.H een zwakke aanbeet ,wat resulteerde in een grote kolk maar geen vis.
We besloten dan ook maar om iets verder te gaan , iets meer uit de wind en de inmiddels zachte regen.

We kwamen een paar mede vissers tegen die moet ik zeggen goed voorbereid de vaartjes afwerkten, maar op de vraag,, is het wat?,,kwam een ontkennend antwoord waardoor we in ons zelf dachten,, gelukkig we zijn niet de enigsten,,
We stopten de bus bij een voor ons onbekende stek maar we hadden hier de vorige keer meerdere vliegvissers zien staan zwiepen.en die doen dat natuurlijk niet zomaar.
Frans Lucas en ik herinnerden een stekje net om de hoek waarvan we wisten dat daar in het verleden goed gevangen was .
Dit smalle verbindingskanaaltje was hooguit 3 mtr breed en verbond de voornaamste vaarten doormiddel van duikers en bruggetjes met elkaar.
Toen ik eraan kwam zag ik net Frans met een snoekje in zijn ene hand en in de andere hand zijn mobiele telefoon .
Ik neem hem wel effe op de foto en hoe klein ook, het begin was er, Frans vertelde dat hij ook al een misser had gehad en bij het opnieuw proberen ving hij waarschijnlijk het neefje.
Dat gaf de burger moed en ik liep richting brug voordat ik daar aankwam zag ik heel duidelijk een mooie snoek jagen, hij kwam bijna helemaal uit het water .
Ik gooide de snoek of eigenlijk het plekje waar ik hem zag jagen aan, maar helaas .
Een klein baarsje was alles wat ik er vandaan kon peuteren,
Dan maar op links ……en nog voor mijn ,,je wilt het bijna niet geloven zo klein, spinnertje het water had geraakt had ik contact met een vis.
Dit is een mooie riep ik naar Frans die inmiddels kwam aanlopen .
Na een dril die best fel te noemen was trok ik de snoek van rond de 70 cm op de glooiende kant en werd ik vastgelegd op de foto.

Tijdens het onthaken vertelde ik over de jagende snoek bij de brug en waar Frans het eens moest proberen .
Na de 2 e worp was het raak ,een snoek kwam het water uit
Dit beestje ging flink tekeer en meerdere malen kwam hij al kopschudden door het wateroppervlakte.
De snoek van ongeveer 70 cm had de spinner goed genomen en het was een hele toer om hem weer netjes te onthaken en terug te zetten.
Het zachte regen was inmiddels overgegaan in een druilerig goedje waar je toch best nat van werd.
We reden vervolgens naar een kruising van 3 vaartjes en natuurlijk werd er in de bus al wat spottend opgemerkt hoe leuk het wel niet was om een snoek te vangen , temeer om dat J.H tot dan toe visloos was gebleven.
Het regende nu echt en ook werd het al aardig donker , juist op het punt dat we wilden gaan stoppen riep J.H Jaaaaa.
Een flinke baars werd naar boven gedirigeerd.
en ook deze werd aan de collectie visfoto’s toegevoegd ,

in de bus terug werd al dampend de middag nog eens doorgenomen,
en waren we thuis voor we er erg in hadden,

MVG KJ Visser