Het is kwart over 5 als de wekker gaat, het eerste wat moet gebeuren zijn de kranten. Maar dat is ook weer geen probleem op de zaterdagmorgen.
De boot is de avond ervoor al klaargezet en ben dus al snel bij het water waar het net een beetje licht begint te worden, mooi op tijd dus. Pakje aan en gaan! Vandaag gaat Cornelis met mij mee, zijn missie is om vandaag een snoek te vangen. Ik moet hem eerst even lang pikken in de buurt van waar ik wil gaan vissen.
We gaan als eerste een stukje trollen in een nabij gelegen haven. Als ik daar aankom zijn Christian en Barney met de andere boot ook net aangekomen die wat later van huis waren gegaan. In de steun vis ik met een grote flanker en in de hand een kleinere plug. Op een deel van de haven ligt nog ijs maar dat is behoorlijk dun dus geen probleem om doorheen te varen. Na een stukje getrold te hebben zonder resultaat gaan we maar even een lekker bakje koffie doen en een lekkere koek.. Als we weer gaan vissen is Barney de eerste die een vis aan het drillen is. Mooie vis van rond de 80. Ondertussen krijg ik een aanbeet met de jerkbait op 3 meter water maar de vis is meteen weer weg, verschillende stukken kunstaas erover maar geen spoor van snoek. Maar een andere haven gaan proberen dan.

Bij de andere haven gaat er een andere plug aan. Dit keer de oude vertrouwde Tyson van Rozemeijer. Het duurt niet gek lang of ik sta met een kromme hengel. Het lijkt eerst heel wat maar het meetlint blijft steken bij 83. Maar wat een dikzak is het! Fotootje maken en snel weer terug, hèhè eindelijk, de eerste.

We trollen wat heen en weer en werpen wat maar ook in deze haven is het weinig. Nét voordat we naar de volgende haven willen gaan, krijg ik een aanbeet. Hij zit net boven de kieuw gehaakt en op het moment dat ik hem pak is de Tyson er al uit. Op naar de volgende!

Het is inmiddels al 3 uur en we hebben al de nodige dingen uit de kast gehaald maar het valt niet mee vandaag om er een paar te vangen. Ik trol al langzaam aan richting de plek waar ik Cornelis weer afzet in de wetenschap dat zijn missie niet is gelukt. Opeens krijg ik een keiharde beuk op de hengel en meteen voel ik dat het een zware vis is. Het duurt even voordat er iets in het zicht komt maar ineens komt er een vis boven met een hele brede rug! Ik schrik er zelf van en sta te trillen op m’n benen. Ik zie dat de Tyson niet heel goed gehaakt zit, spannend!

121cm! Wat een bak!

Als ik hem land zie ik pas hoe groot zij eigenlijk is. Wat een zwaar beest! Snel onthaken en meten, het kan nog weleens mijn PR zijn. Mijn oude staat op 116cm.

Mooi moment!

Ineens hoor ik Cornelis zeggen; 121cm! Wat een BAK om de dag mee af te sluiten! Snel terug in het water, het duurt nog geen 10 seconden en weg is ze! Blij, dat is het enige wat ik ben!

Top!

Mijn hele hand zit onder het bloed maar dat maakt allemaal niet meer uit! We besluiten maar om er maar helemaal me te stoppen voor vandaag, Cornelis afzetten en dan richting de andere haven waar Christian en Barney nog zijn. Samen varen we richting de helling, de sneeuw komt met bakken uit de lucht.

Bij de helling gaat het alleen maar harder sneeuwen en bij thuiskomst ligt er een dikke laag op de boot. Daarna gezellig even nagepraat met andere vissers die hier een weekend zijn. Het begon moeizaam vandaag maar het is geëindigd in een topdag!
Groet, Wilfred van Asselt