90-er voor Ralf

Lange tijd niet met Ralf gevist. 21 juni was zelfs de laatste keer: Een compleet verregende dag op het Wolderwijd. Bakken regenwater, maar ook een dag volop actie. Uiteindelijk bleven er slechts vier snoeken onder de streep over. Met daarbij twee 90-ers mag je dan eigenlijk niet klagen. Toch bleef een dikke metersnoek - die Ralfs kunstaas tot de boot bleef volgen - nog wel even doorzwemmen in onze gedachten. Net als de dreg trouwens die mij in de duim sloeg tijdens het landen! Dit had veel slechter af kunnen lopen..

Rain!

Op 4 oktober staat er eindelijk weer een visdag gepland met Ralluf. De dag begon fantastisch: In het stukkeduuster zet ik - terwijl ik compleet in gedachten verzonken ben - alle spullen aan straat. Op dat moment vond Ralf het kennelijk nodig om ineens - vanachter m'n eigen schutting notabene! -"Wroaaaahh!!" te moeten schreeuwen. Een kleine hartverzakking was het gevolg..

Met “Wrecking ball” van Bruce Springsteen door de autospeakers, maakten wij ons op voor een mooi dagje snoeken op groot water. Bij de trailerhelling moesten we noodgedwongen een half uurtje langer in de auto blijven totdat de regen- en onweersbui over was gewaaid. Lekker een bakkie doen!

Vandaag vooral driftend aan de slag met kunstaas en dood aas. Eenmaal op het water duurt het niet lang voor de eerste actie: Op dik 4 meter water volgt een mooie snoek Ralf’s shad tot bij de boot. Een kwartier later, we driften dan over een groot plantenbed van 2,5 meter, is de spanning ineens van Ralfs lijn af. Wij weten genoeg.

Door de zuidoostenwind kunnen we mooie lange driften maken. In korte tijd vang ik er twee op de bulldawg. Het zonnetje breekt nu echt door, en eigenlijk kan de dag al niet meer stuk. Helemaal niet als we in de verte een prachtige zeearend boven de eilanden zien zweven. En dat gewoon in ons eigen landje! We besluiten een stuk met de fireball te gaan bestoken, tevergeefs helaas. We checken de haven nog even en traditiegetrouw gaat the Prodigy (“Omen”) er nog even op. Ik dicht dit liedje speciale krachten toe namelijk -;).

Balzersnoek in aantocht

De haveningang wordt nog eens uitgeworpen met kunstaas. Ondertussen maken we nog even een praatje met 2 Friezen die al een aantal mooie 90-ers vingen. Het is hier niet veel soeps en we denken hetzelfde: Gewoon trollend terug naar de plek waar we vanochtend wèl actie kregen. Uiteraard hangt Ralf z’n good old Jake aan de speld en ik doe hetzelfde met mijn Balzer. Net als ik wil vertellen dat ik een mooi banaantje op de dieptemeter meende te zien - we voeren op de rand van de vaargeul - klapt m’n hengel dubbel. Met veel moeite krijg ik ‘m uit de steun. Als de vis daarna gewoon op diepte blijft zwemmen, weten we genoeg.

“Met de hengel eerder rond dan krom, begint een titanenstrijd.. Voor maar heel even weet ik de kanjersnoek iets van de bodem te krijgen, maar met ongekende krachten worstelt ze zich weer een weg naar beneden! Op dit moment is goed materiaal essentieel, weet ik. Het hart klopt me werkelijk in de keel. Ik win weer iets terrein, maar met een rotgang verdwijnt deze gigant weer de diepte in...”

Hoppa! Puntgave 104 cm.

Nee, overdrijven is ook een vak... Ralf en ik zagen beiden wel dat het een mooie meter was. Niets meer, niets minder. Aangezien ik dit soort niet zo vaak aan de lijn heb, vroeg ik Ralf het schepnet er voor de zekerheid onder te houden. De haken worden los getikt en ik mag met een 104 cm snoek op de foto! Beiden zijn we blij met deze vis en na een boks gaan we verder.

We vissen nog een uurtje of wat door op open water. Zowel Ralf als ik vangen er nog een bij. We besluiten een prachtige dag met vier 70-ers en 1 metersnoek. Mooi toch?! Saillant detail: Beiden hebben de hele dag slechts 3 stuks kunstaas gebruikt. Zo kan het dus ook!

Good goan!
Wouter