Het is alweer een tijdje geleden dat ik in de pen ben geklommen voor het schrijven van een verslag. Een nieuwe (lees oude) woning gaat je dan ook niet in de koude kleren zitten. Bijna elk vrije uurtje wordt nog gebruikt om de hut op te knappen. In de gesloten tijd kon ik nog wel een heerlijk weekje in Zweden vertoeven waar Wouter alles (nou ja, bijna alles ;-) ) al over verteld heeft hier.

Redder van de dag

Daar waar ik vorig jaar op de eerste dag met de boot een metervis pakte met Sybren moest ik het nu doen met een onvervalste blank op groot water. Wouter en Rick wisten gelukkig nog wel een leuke snoek te vangen. De bedoeling was om op groot water te werpen, dat ging echter niet zo heel makkelijk gezien de te harde wind. Achter de dijk echter was het goed te doen en was het windstil. De geappte foto van Wouter zijn snoek werd in Oldenzaal dan met wantrouwen bekeken. “Kan niet! Is een oude foto! Het waait niet eens, ie denkt toch nie da wie gek bint, prutsers.”

Laatste van voor de recessie

De dag erna stapte ik bij Sybren in de boot, met hetzelfde doel, werpen tussen de planten door en hopen op die mooie bak. ‘s Ochtends op het water eerst ee’m een peukie rook’n met Michel, Hilco en Stefan die we tegenkomen en dus even lekker bij kunnen praten.

Prachtige tekening op groot water

Maar ook nu weer was de wind spelbreker, wellicht nog harder dan de dag ervoor. Aangezien Sybren de accu, de fronttroller en mij voor in de boot had, werd er tegen de wind in op een gegeven moment toch minimaal 200 liter water geschept! Moet wel even vermeld worden dat de factor mij er in deze bijna niet toe deed ;-) Damn, toch maar een andere tactiek. Wel wisten we die dag een paar mooie 80-ers te vangen.

Epke

[youtube=vKnzmo-q5b0]

93 cm uit de planten

Een weekend later ga ik met Friso naar zijn geliefde water. Dat kan ook niet anders, hij heeft daar al menig metervis weten te vangen. Zelfs toen we nog geen eigen boot hadden en het met een huurbootje moesten doen. De vangsten zijn niet spectaculair, maar we vangen een paar leuke vissen. Op het moment dat we een bepaalde splitsing voorbij varen zeg ik tegen Friso; “hier heb ik nog nooit wat gevangen, en ben er toch al wel 100 keer langs gekomen.” “Ik ook niet” zegt Friso. En op dat moment wordt mijn Screaming Devil die in de oppervlakte naast de boot danst gepakt en slaat de hengel krom als een hoepel. We kijken elkaar aan…”What the Fuck?!” En op dat moment lost de snoek helaas. We lachen erom en appen de jongens uit Oldenzaal dat we een nieuwe geheime topstek hebben, en krijgen daar natuurlijk veel vragen over nadien…..

Recessie voorbij??

Nou denken jullie vast, waar is Rick? Heeft die Vogelzang de liefde verbroken? Nee hoor, het kwam er gewoon nog niet van. We moesten beiden nog 2 weekjes wachten voordat we weer op elkaar konden “mopperen” in de boot. Eerst vangen Ralf en ik nog een paar mooie snoeken tussen het fonteinkruid tijdens een dag met weer harde wind. Ralf een 90-er op de jerkbait en ik een op de chatterbait. Schitterende aasjes trouwens welke prima te vissen zijn tussen het fonteinkruid.

Fish on!

Daarna heb ik een triootje met Rick. Elke keer bevissen we een ander water. Rick is het zat en moet vis in de boot hebben, want hij denkt dat ie het kwijt is omdat ie de laatste 3 of 4 keer geblankt heeft en er niets van snapt. Daar zullen we dan wel eens wat aan gaan doen denken we beiden….en anders hebben we altijd de BBQ of het gasstel nog. Op de eerste dag pakt Rick twee aardig snoekjes, maar daar blijft het dan ook bij. We moeten beiden op tijd thuis zijn, niet dat we anders meer hadden gevangen, maar toch.

Grootwater jongedame

Trek eens aan het touwtje zeg ik tegen Rick, en zo gezegd, ze gedaan. Echter loopt de motor niet maar heeft hij het touwtje los in de hand. Zucht…hebben wij weer, 30 graden en dan op een eiland midden op een grote plas. Maar na enig denk- en zweetwerk weten we het touwtje te pakken en slingeren we de motor aan. Rick pakt er op de terugweg naar de helling nog een vis bij en ik los er een. Mooie dag, met weer veel wind.

Fireball Fritz

Tijdens onze laatste visdag besluit Rick om zich iets te verslapen en dat geeft mij mooi de tijd om even met Pieter en Jesper bij te praten die die dag een mooie dag gaan beleven hoor ik later. Het is ze gegund! Wij doen het aardig en weten in totaal 6 vissen te vangen, temeer omdat Rick voorns had meegenomen die gretig aftrek vonden via de fireball tussen de planten. Rick kan het dus nog steeds want de eindstand is 5-1.

Op de minigrinder

Jullie zien, het heilige vuur brandt nog steeds. Het is echter zoeken naar de dagen en dan moet je er ook het beste van maken. Belangrijkste is echter een hoop lol en gein aan boord maar dat lukt wel met dezelfde passie. Ohja, voor wat betreft de titel, diegene die het aangaat snapt hem wel ;-)

Groet’n
Marco Vogelzang