Ik zal me kort even voorstellen, ik ben Céline de Bakker 24 jaar en komt uit het mooie en altijd gezellige Brabant. Ik wil een kleine introductie geven over hoe mijn vispassie is ontstaan.

[b]Waar is het allemaal begonnen?[/b]
Deze vraag heb ik regelmatig gekregen wanneer ik aan de waterkant stond. Evenals “een vrouw die vist dat zie je ook niet vaak?!” Nee.. helaas niet, gelukkig zijn we wel in opmars! Maar inderdaad waarom ben ik gaan vissen? Ik vis nog niet zo heel lang, ongeveer een flinke twee jaar.
Toen ik jonger was ging ik één keer per jaar met Toon een tweede opa voor mij zal ik maar zeggen, vissen op een forelvijver. Ik vond dit helemaal geweldig en het was altijd een strijd wie de meeste forellen ving. Super gezellig en ontzettend spannend voor mij als klein meisje om te wachten tot die dobber onder ging.

In de zomer van 2010 besloot ik zelf ook een hengeltje aan te schaffen, dit werd een telescopische vaste stok. Met een bakje maden en een uitklapstoeltje ging ik op een water bij mij in de buurt vissen. Enorm leuk allemaal en met een paar witvisjes was ik al helemaal gelukkig!

Deze dame heb ik samen met mijn zusje gevangen die niets van vissen moet weten, ze moest de vis drillen, omdat het net nog niet in elkaar zat! Geweldige avond was dat.

Toen de bladeren begonnen te vallen en het eigenlijk te koud werd om nog stil te zitten op een stoeltje, begon ik op internet te snuffelen. Ik zag mensen vissen vangen met prehistorische koppen, soms klein, maar soms ook enorm groot! Wauw, dat leek me wel gaaf!
Ik besloot ook kunstaasjes te kopen en een telescopische werphengel. Het duurde voor mij enkele weken voordat ik mijn eerste snoek ving! Maar na die eerste vis, was ik helemaal verkocht!
Snoeken werd mijn ding!
Al snel won ik een doodaas workshop met Jouke Timmer. Geweldige dag was dat voor mij, waar ik een hoop geleerd heb. Het verhaal snoeken werd langzaam maar zeker steeds uitgebreider.
Zo uitgebreid dat ik vorig jaar januari zelfs een bootje heb aangeschaft. Het is een passie!

Kleinere vissen net zo leuk! Als er maar actie is.

[b]De vangsten[/b]
Ik was voor mijn gevoel al heel snel verwend want mijn derde vis die ik ving was al gelijk 93 centimeter! En eigenlijk werd het alleen maar beter. En net na de gesloten tijd ving ik mijn eerste meter vis een onvergetelijk moment. Ik viste toen nog geen jaar denk ik, belachelijk om dan al zo verwend te worden met zo’n prachtige vis!
Op een gegeven moment wil je toch iedere keer weer die grotere vis vangen, maar tegenwoordig denk ik daar toch anders over. Het gaat niet altijd om de grote maar ook de actie die je krijgt, en de gezelligheid met visvrienden aan de waterkant. Dat is wat een echte visdag geslaagd maakt.

Kijk goed om je heen, want er is zoveel te zien..

Ieder uurtje dat ik vrij had werd besteed aan de waterkant, tijd of geen tijd iedere week werd er gevist. Mijn moeder zegt wel eens: “ga je nou weer vissen?”. Ja inderdaad vissen is echt een verslaving geworden voor mij, met gelukkig geen negatief effect op mijn gezondheid haha.

De kei harde aanbeten!

[b]Waarom vissen?[/b]
Vissen werd al gauw iets waarin ik mijn rust kon vinden, heerlijk in de natuur, geen mensen, geen vragen, gewoon puur focussen op het moment dat die dobber ondergaat en nadenken waar je mee bezig bent. Al snel werd het niet alleen witvissen en snoeken, maar ook karper, roofblei, baars en winde.
Iedere visserij was en is een nieuwe uitdaging voor mij. In de gesloten tijd vond ik het ook wel eens leuk om met een blikje mais en penhengel achter de karper aan te gaan. Struinen is toch wel iets wat me blijft trekken, zoeken naar de vis.
De puzzelstukjes op de juiste plek proberen te krijgen, zodat de puzzel compleet wordt dat is uiteindelijk iedereen zijn doel. Dat is een van de grootste avonturen van vissen, snappen en doorhebben hoe je het spelletje moet spelen. Soms denk je de formule te kennen, maar zelfs dan kan het nog wel eens vies tegenvallen. Dat is wat ze noemen: vissen..

Ik heb enorm veel verhalen die ik met jullie wil delen.. Maar omdat ik dan nog wel 20 pagina’s kan schrijven wil ik jullie nog een kleine impressie geven van mijn visavonturen van de afgelopen jaren.

Akelige momenten in de sluis, met een enorm vrachtschip!!

Iedereen veel visplezier en tot een volgende keer!

Groetjes, Céline de Bakker