Een dagje met de jongens uit vissers dorp nummer 1 Urk op pad. Ieder jaar staat er een dagje op de agenda bruine bonen soep eten en vissen. Ik kan zaterdag ochtend slecht uit bed komen last minute stoef ik naar de helling met het idee dat ik veel te laat ben bij de heling aangekomen staat mijn maat Koriander al klaar. Van Urker’s is nog geen spoor te bekennen, smoesjes van de boot gemist gaan niet meer op want ook in Friesland is het reeds bekend dat Urk in een polder ligt. We traileren vlug de boot ik besluit al vast een Voorn onder de dobber te hangen, koriander kijkt de kunst af en komt verder niet in actie.
Dan ariveren ook de Urker’s ik haal mijn kurk binnen met daar onder een voorn al pratend laat ik de dobber nog even voor de boot in het water, plots komen er kringen van de dobber. Direct komt de vraag in mij op ‘heb ik de voorn wel goed dood geslagen?’ op dat moment begint hij weg te lopen! Heerlijk mijn hard begint sneller te kloppen, ik wacht 10 seconden de vis is mooi bij de boot vandaan gelopen. Laat de vis de lijn strak trekken zet rustig de haak van rust is dan geen sprake meer. Aan de andere kant van de lijn is iemand ontzettend boos. Grote kolken komen aan het oppervlak ik schat de vis in eerste instantie op dik negentig. Op de meetplank gaat ze de 100 cm voorbij een echt’n met een grote bochel op de rug. Een goed begin.
Doodaas wordt vandaag ons wapen, een mooie voorn onder de dobber en een mooie onder de fire ball. Op de eerste stek weet de diepte meter niet van ophouden het is allemaal aasvis zo nu en dan word het water doorbroken en krijgen we salto te zien. Langzaam slepen we ons aas door het water de dobbers huppelen over de golven met een lekker zonnetje en een beetje wind is het heerlijk vertoeven. Het plaatje wordt pas echt compleet als we de dobber van Koriander zien onderschieten… wachten wachten wachten wachten en haak zetten mis! Koriander harkt bijna een satelliet uit de lucht geluk bij een ongeluk.
Een paar minuten later loopt de lijn van mijn Fire Ball sneller voor uit dan de boot vreemd fenomeen. Ik geef een beetje lijn wacht even en zet de haak hangen. Zo gek als een deur onder de boot voor de boot rondje er om heen gekkehuis. De vis meet net geen negentig.
Ongeveer anderhalf uur na de eerste vis sta ik mijn derde vis voor vandaag drillen, het voelt meer aan als een zak zout dan een dikke vis. Als ik dan toch vis voor ogen krijg weet ik wel dat het om een grote dame gaat bij de boot komt de vis volledig uit het water. Ik roep naar koriander: ‘het is bochel!!!’ op het zelfde moment schiet mijn takel uit de bek de vis denkt niet aan wegzwemmen ik neem een duik en hebbes. Nouja dan toch maar even snel de vis inspecteren. 2 x keer de zelfde vis binnen 1,5 uur is voor mij nieuw en vooral het formaat. En terug zetten dan is er toch genoeg energie om flink met de staart te slaan.
De aasvissen vliegen er doorheen hier had ik niet ongerekend al brainstormen varen we verder ik laat een vries transport met vissen van huis komen om de voorraad aan te vullen als het zo door gaat zijn we binnen no time door de voorraad heen. We zoeken de andere heren op om te genieten van een heerlijk bakje “brunnebeane sop” made OP Urk. Na de deze lekkernijen gaan wij weer terug naar de stekken. Wat we ook proberen het is dood stil. Na vele meters weet koriander de rust weer te onderbreken en vangt een wat kleinere vis van 60 cm.
We brijen er een eind aan na een stille middag en een ochtend vol met actie waar we toch een 5 tal vissen misten wisten we toch 7 te haken 1 voor koriander en 6 voor mij. Een gezellige dag op naar volgend jaar.
Groeten Sybren Schoustra