Een hele grote......

Een paar weken geleden had ik met Jacco afgesproken om samen een keer het water op te gaan. We wouden voordat het echt kouder zou worden, het nog een keer proberen op groot water. Dus zo gezegd zo gedaan. Om half zeven s,ochtend sta ik bij Jacco voor de deur en we stappen in de auto en halen de boot op. Als we op plaats van bestemming aankomen blijkt de trailerhelling te zijn weggehaald en hebben ze er een nieuwe weg geasfalteerd, dwars door het water. Grrr wat is dit nou? Dan maar verder zoeken naar een andere helling. Wat geen makkelijke klus was want de meeste hellingen waren betaalde hellingen of ze waren gesloten. En natuurlijk hebben we geen kleingeld bij ons en er was ook nog niets open waar je even gauw wat kon wisselen. Uiteindelijk hebben we een strandje kunnen vinden waar we het water in konden rijden en de boot te water konden laten. Inmiddels is het acht uur en is het al lekker licht. Als eerste komen we bij een haventje en die trollen we vakkundig uit zoals we dat goed kunnen. Helaas levert dit niks op en varen we er weer uit. Als we er uit komen maakt Jacco een bochtje en krijgt hij een aanbeet op de steunhengel. Een mooie 80+ snoek geeft flink tegengas maar mag uiteindelijk de binnenkant van de boot bekijken. Even foto maken en we gaan weer verder.

De eerste van de dag

Na het terugzetten besluiten we om door te varen naar de volgende haven aangezien het behoorlijk hard waait en een beetje miezert. daar aangekomen zien we diverse doodaasvissers tussen de boten zitten. We trollen door de haven heen maar kunnen geen aanbeet uitlokken. Zelfs tussen de bootjes door blijft het akelig stil en krijgen we geen aanbeten. Dan maar weer verder naar de volgende stek. Onderweg trollen we rustig alles af maar nergens is vis te bekennen. Zelfs niet bij wat bruggen of andere obstakels in het water. Dan komen we weer bij een haven aan en zien gelijk aan het begin weer een hoop doodaasvissers zitten. We zien er ook een bekende bij zitten en net als we langs hun dobbers heen trollen krijgt Jacco een klap op zijn handhengel. Precies voor de doodaasvissers. We moeten hard lachen en Jacco drilt de vis rustig uit. Als de vis in het zicht komt zien we een apart gekleurde snoek die blind is aan beide ogen. Ze is ook erg slank maar zit nog wel vol vechtlust. Ze neemt een paar flinke runs en dan kan ze in de kieuw gegrepen worden. Na het onthaken ff meten en ze gaat toch nog mooi over de metergrens heen. 110 cm geeft het lint aan. Een mooi getekende, blinde, slanke snoek, weggekaapt voor de doodaasvissers.

Slank, blind en mooi getekend

Gauw wat foto,s maken en ze mag weer terug in haar element. We maken ons rondje af en gaan daarna weer richting een ander haventje. Als we die ook weer doorgegaan zijn en niks hebben weten te haken, besluiten we om maar een visje te halen dat al gebakken is. Een lekkere bak met kibbeling word gehaald en we eten onze buik vol. We babbelen nog even na over de vangsten tot nu toe en wat we eventueel nog kunnen doen aan onze tactiek. Want tot nu toe is het maar een taaie bedoeling.

Smikkelen en smullen

We besluiten om nu maar het grote water op te gaan zoeken en kijken of we daar nog wat mooie vissen vandaan kunnen trekken. Het is een best een stuk varen en het waait behoorlijk. Als we het vaarwater gevonden hebben trollen we eerst een heel stuk over de vaargeul. Dat levert helaas niks op en we gaan het wijd verder op. We vinden verschillende diepte,s en mooie grillige bodems, maar nergens een vis die wil toehappen. Het begint ook al wat later op de dag te worden dus we besluiten om maar weer terug te gaan en nog een paar haventjes te proberen. Onderweg komen we langs een eilandje en daar zien we een schotse hooglander lopen. Ja en een behoorlijk grote ook nog. Jacco bedenkt zich geen moment en zegt, die gaan we van dichtbij bekijken. Dus hij vaart naar de kant en springt uit de boot. Hij loopt naar dat beest toe en maakt zijn camera klaar om een stukkie te filmen. Hij komt steeds dichterbij en als ie er vlakbij is maakt Jacco een beweging en roept heel hard meuuhhhh….. het arme diertje schrikt en loopt een stukkie weg. Die zal wel gedacht hebben, wat een eng best zeg. Je verwacht het niet dat zo,n groot beest schrikt van de kleine mens. Ondertussen maak ik wat foto,s en lig dubbel van het lachen. Uiteindelijk loopt het beestje weg en vervolgen ook wij weer onze weg op het water.

We komen weer bij een haventje aan en we trollen weer een paar rondjes. Wederom weten we geen vis te haken en dan besluiten we maar om weer terug te gaan naar onze trailerplek. Het lijkt erop dat ik vandaag een blankdagje zal hebben. Onderweg trollen we nog langs een ingang van een sluis en als Jacco daar een stoot gas geeft om bij te sturen, gaat mijn steunhengel helemaal krom. Op de valreep toch nog een aanbeet. De vis vecht goed en mag dan toch even aan boord komen. Een mooie 80er is het resultaat en mag even op de foto.

Gered door mijn favorite stukkie kunstaas

Dan is het toch echt mooi geweest en varen we terug naar de auto. Ondanks het slechte weer en de “magere” vangsten hebben we wel veel schik gehad en mochten we nog een mooie hooglander van dichtbij bewonderen. Dat kan tenslotte ook niet iedere dag.

Groeten Harry en Jacco.