Er was eens een forumdag, een heel gezellige forumdag zelfs. En volgens mij was het ook voor het eerst in de geschiedenis dat wij (Marco en ik) meer dan 10 snoeken op een dag in mijn bootje wisten te loodsen. De teller bleef deze dag steken op 11, waarvan 10 voor Marco, en 1 voor mij! Nu was het een week later… tijd voor revanche!
Dit keer ging ik niet met Marco, die zat deze maand door zijn mega vangst al veel te hoog met zijn gemiddelde en moest dus maar even rustig aan doen. Michel was de (on)gelukkige die bij mij in mocht stappen. Michel stapt ’s morgens bij mij in de auto om gezamenlijk naar het water te cruisen. Een kleine 20 minuutjes later rijden we twijfelend langs een steil kantje. We hadden besloten om niet via de trailerhelling de boot in het water te gooien, maar gewoon vanaf de kant via het kantelsysteem. Dit simpelweg omdat we zo eerder op de ‘juiste’ stekken waren. Dit scheelde namelijk een aanzienlijk stukje varen.
Gelukkig ging het traileren van een kleien dakje en kunnen we beginnen aan onze visdag. We zouden vooral trollend gaan vissen met ondiep lopend kunstaas. Michel knoopt er gelijk een kanarie gele jerkbait aan die sierlijk achter de boot slingert. De eerste beste boch die we indraaien zien we een beste kolk achter zijn aasje, maar helaas mist deze vis de snack.
Het eerste plasje wat we aandoen blijft het rustig, op een paar vals gehaakte takken na weten we geen nog geen visje te strikken. Wel is het weer adembenemend mooi langs het water. Overal lopen reeen ons vanaf de kant aan te kijken, maar lijken totaal onverstoord door onze aanwezigheid.
Het 2e plasje wat we opgaan is het weer Michel die een beste dreun op zijn kanarie krijgt, en deze keer hangt de vis wel. Direct een mooie vis, ik grijp de filmcamera en probeer een fatsoenlijk stukje te filmen. Als we de vis in de boot tillen is deze nog groter dan gedacht, en met 88 cm een schitterend begin van de dag. Dan gaan we het plasje op waar Marco vorige week aardig had huisgehouden en natuurlijk hadden we hier weer hoge verwachtingen van. Het duurde dan ook niet lang of de 2e vis van de dag bleef hangen, wederom aan die geile kanariejerk van Michel. Ditmaal haalde de vis op 1cm na de 80 cm niet, maar wederom een schitterende vis op de teller. De sfeer was opperbest en af en toe keek ik al over het water of ik niet ergens de ‘mad rat’ van onze Hilco aan zag komen.
Hilco had namelijk aangekondigd ook nog even alleen langs te komen om een paar visjes voor onze neus weg te kapen. Niet veel later kwam er dan ook een zwart gevaarte de hoek om stuiven, en het bleek dat hij niet alleen was. Ik schrok me dood…. Even dacht ik dat hij Pike.H.H per ongeluk had uitgenodigd, maar niets bleek minder waar. Aan de ligging van de boot te zien had hij een twintigtal accus op reserve in de punt van de boot gezet, maar toen we wat beter keken zagen we dat het Marco was die bij hem voor in de boot zat!! Dat had ik niet verwacht! We kletsen de boten tegen elkaar aan en doen direct even een bakkie. Marco zou gaan dood azen vanaf de kant, maar vanwege een afzegging van zijn vismaat was hij toevallig bij Hilco in de boot terecht gekomen! Zo werd het onverwacht nóg gezelliger dan het al was.
We gaan weer vissen en niet veel later kan ik ook mijn eerste visje van de dag op de teller zetten. Niet de moeite genomen om te meten, want deze ging zeker niet richting de meter…. niet veel later weet ik nog een vis te lossen en vang ik er nog een leuke snoek bij. Dit bracht de teller voor mij op 2, en voor mijn gevoel had ik het dus al weer beter gedaan dan de week ervoor. Dit was trouwens ook niet zo gek, want toen stond ik alleen maar vissen van Marco te landen en te onthaken… Tsja, dan kom je zelf ook niet aan vissen toe natuurlijk!
Tegen de middag leggen we wederom even de boten tegen elkaar, en ditmaal niet voor een bakje koffie, maar voor een biertje en danzij Hilco een paar broodjes hamburger. Nou, die gingen er natuurlijk ik als euh…. Hamburgers!! Heerlijk is dat, met een lentezonnetje die zich toch al wel serieus liet voelen. In de middag gaan we een tijd uit elkaar, Hilco gaat zoeken, ik hou voet bij stuk en blijf of de plasjes waar we vis verwachten. Dit pakte gelukkig goed uit.
Al snel weet Michel 2 mooie snoekjes kort na elkaar te haken en dan blijft het een tijdje rustig.We lassen nog een korte pauze in, dit keer met broodjes knakwors en broodjes gehaktballen met satesaus. Wederom loopt alles smeuig weg door onze hongerige keeltjes. Maar de tijd tikt door en we willen toch nog wel een paar visjes haken. We vissen verder en al snel krijgen we weer een paar aanbeten, maar helaas blijft er niets hangen. Dan opeens is het wel raak, op een kanariegele sybebait die ik ondertussen aan de speld had gehangen vecht een vis van gewicht. Als ik de kop zie krijg ik een grote grijns op mijn kop! Een gigantische snoekenkop met een moddervet lichaam komt langs de boot, helaas is deze vis nog niet klaar, en na de meest acrobatische hoogstandjes weet deze vis vakkundig de haak te lossen! Balen!! Deze vis haalde zeker de 90 cm, maar goed, ook dit is vissen.
Toch blijven we aanbeten krijgen en ik weet er ook nog 2 bij te haken. Dit zette ons totaal op 8 snoeken deze dag, en ik was over mijn totaal aantal van vorig jaar gegaan wat mij wel een voldaan gevoel gaf. We besluiten dan ook een eind te breien aan deze beregezellige dag. Als we op de kant staan met het hele zooitje blijkt Michel toch wat last te hebben van de vele zon die we deze dag te verduren kregen, en misselijk als een zwanger blondje weet hij zijn maag achter een boerenschuurtje even te ontdoen van wat knakworsten, hamburgers en gehaktballen. Dit lucht op en we zetten koers richting huis.
We konden terug kijken of een beregezellig dagje met ook nog eens mooie vangsten. Het was in ieder geval wederom genieten!
Groet Rix