Hoog water, natte voetjes?

Afgelopen weekend hebben Pieter en ik twee visdagen geplant. Door alle omstandigheden wat betreft feestdagen was er weinig van vissen terecht gekomen de afgelopen twee weken. En het werd dus dan ook weer tijd om het hele weekend op het water te spenderen. Zo gezegd zo gedaan.

Het is zaterdag morgen dat ik me weer in de auto settel om naar mijn thuis water te rijden. Vandaag gaan we het weer is dicht bij huis zoeken. Wat mij wel beviel moet ik zeggen, dit keer liep de wekker niet zo alle onmeunig vroeg af maar kon ik is wat langer blijven knorren. De grootste reden om naar dit water te gaan was simpel weg het weer. Harde wind en hoge waterstanden. Er is daar dan ook altijd wel een stuk te vinden wat in de luwte ligt en je hier dus prima kan vissen of driften maken.

De eerste melding voor vandaag is een feit

Het is acht uur dat we de boot te water smijten. Het water stond zo hoog dat je bijna vanaf de asfalt weg je boot al kon trailleren. Eenmaal onder onze dobbers een stel spiering en sardines te hebben gehangen was het tijd om te knallen. Het water was ondanks de vele regenval en harde wind nog kraak en kraak helder, wat ons weer positieve gevoelens gaf.

Prachtige vis van 103 cm voor Pieter

We zijn al een paar uur onder weg en we hebben nog geen tuk gezien. Mijn hoofd begint inmiddels ook al de signalen te geven dat het een beetje slaap verwekkend aan het worden is. En rond een uur of half twaalf beginnen we dan ook al met plannetjes te maken om wat eerder van het water te gaan aangezien we totaal nog geen activiteit hadden gezien. We slepen nog rustig door met de dobbertjes totdat plots Pieter een schreeuw geeft: Waar is mijn dobber?? Eh tja, onder water haha. Pieter pakt zijn hengel en laat wat lijn vieren om te kijken of de dobber weer boven komt en hij geen grond heeft gehaakt. Dit was niet het geval en er word me dan ook een hengel op de hersens gelegd die vervolgens een korte en ferme opwaartse beweging maakt. Hangen!! Eindelijk actie dacht ik bij mezelf. Voelt het goed? Jawel, volgens mij is het wel een redelijke vis kreeg ik als antwoord. Ben benieuwd! Nou kun je wel echt merken dat het water vrij koud is. De snoeken zijn lekker passief, dit niet alleen in de aanbeten maar ook qua drillen. Ondertussen komt de er een snoek bij de boot. We staan even met onze ogen te knipperen en het viel ons direct op dat deze snoek zonnebank kuurtjes maakt op 1 flank. Eenmaal deze two-tone te hebben geland en te hebben onthaakt was het tijd voor de meetlint. 1.03 was de uitslag. Geen verkeerd begin voor een eerste visdag van het nieuwe jaar lijkt mij. De eerste meter is inmiddels binnen.

Een mooie start van de dag

Nu activiteit te hebben gezien word er ons toch weer wat valse hoop in de schoenen geschoven. We slepen nog een tweetal uurtjes in de rondte zonder resultaat. We besluiten dan om 14.00 uur te nokken en ons voor gezien te houden. Eenmaal bij de helling aangekomen schepte onze verbazing dat in die paar uur tijd het water nog even +- 30 centimeter was gestegen. Daar heb je totaal geen erg in als je op het water ligt moet ik bekennen. De eerste visdag zit erop en we besluiten unaniem om de volgende dag een ander water voor de kiezen te nemen om dezelfde tijd.

Die spiering was duidelijk onweerstaanbaar

Zondag morgen gaat me wekker vroeg af. Iets te vroeg kwam ik achter toen ik op het scherm keek. De snooze functie er nog even opgezet voor een half uur en toen was het wel tijd om mijn holletje uit te kruipen. Vandaag had ik op een of andere manier meer zin als de dag hiervoor. Waarom? Geen idee. Snel alle spullen bij elkaar geraapt de koelbox vol met aasvis gedrukt en we konden op pad.

8.00 en ik sta bij de helling. Voor het eerst in tijden zie ik hier weer is iemand anders traileren dan ons zelf. Aangezien het een plas betreft was ik met het bezoek van anderen niet echt blij. Even later was Pieter te plekke en konden we visdag nummer 2 dan ook snel beginnen. Same as usual , 2 sardines en 2 spieringen worden weer aan de takels gehangen. De woorden die Pieter bij aankomst uit stond te kwaken bleven door me hoofd galmen de eerste uurtjes. Weet je waarom ik zo vrolijk ben? Nee.. Vandaag gaan we dikke bakken plukken, echt waar dat gevoel heb ik!! Nou, we gaan het zien, we gaan het zien Pieter..

Ondertussen lijken die woorden te worden verpulverd en begint de verveling mij weer toe te slaan.. Slepen met dood aas mag dan wel een zeer effectieve manier van vissen zijn in de winter, maar echt spannend is het niet moet ik zeggen. Tenminste als je ‘weinig’ actie hebt. Je zit gewoon passief op je reet je helemaal suf te staren naar een stel dobbers.. En het lullige van alles is: die stomme dingen gaan altijd onder als je even niet op let.

Koelbox voorzien van dooie vis

Inmiddels is de klok van 12 alweer gepasseerd en hebben we weer totaal geen actie gezien. Ja, vastlopers op de bodem. Ondertussen liggen we ook met 3 bootjes rond te dobberen die eerlijk is eerlijk ons totaal niet in de weg zaten qua rondjes driften. Eén boot wist ons te vertellen dat ze drie vissen hadden waarvan twee snoeken van het diepe af, hier bedoel ik een meter of acht mee. Wij hadden ons de hele ochtend op een diepte van 4-5 meter geconcentreerd en besluiten met hun info toch maar het diepere deel op te gaan.

We zijn daar nog niet of de scholen aasvis ploffen door het scherm. Ah, eindelijk hier is wat meer activiteit onder het water en nou die verdomde snoek nog. We trekken nog wat baantjes. Dan plots gebeurt het! Mijn dobber vliegt weg. Nou ja, weg vliegen met een boel gespartel erbij.. Het drong niet echt tot me door, maar zat met grote ogen te kijken wat daar gebeurde. Pieter ook stom verbaast. Wat is dit joh? Zit mijn sardine aan de oppervlakte of zo? Ik sla aan en verhipt een gat in de lucht.. Nou wat een rare bedoeling dit.. Ik pak me dobber vast en inspecteer die even. Vol met gaten! Hahaha, wij in een deuk dat die malle snoek mijn dobber vol in de snufferd had. Dit duurde niet lang of inspector gadget werd gestoord door Pieter die schreeuwde dat nu mijn andere dobber aan de beurt was.

Prachtige dame van 114 cm

En ja hoor, dit keer geen gespartel maar de dobber wel weg. Aanslaan dat is wel vis!! Zo gezegd zo gedaan. Dit keer was er wel contact aan de andere kant en het zwom ook nog. Vis! Dit duurde nog geen 5 minuten of er dreef een dobber bij de boot van de hengel waarmee ik aan het drillen was. Pieter pakt de dobber en ziet dat de lijn er nog door heen loopt. Dan zie ik Pieter een sardine in de boot tillen en hem héél raar kijken. Hoe kan dit Jacco? Ik heb 4 aasvissen in de boot liggen en jij staat een dikke bak te drillen? Ik had het inmiddels al gezien, onze dobber jager was door me lijn gezwommen. De lijn was om zijn kop gaan zit als een lus en bleef achter zijn dikke bakkes hangen. Dan begint ook direct de adrenaline wat meer door het lichaam te gieren. Puur om het idee dat het iedere seconde gebeurt kan zijn. Dit keer ben ik niet zelf die de vis land maar laat ik het aan Pieter over omdat ik mijn lijn strak moet houden en alle handen nodig ben. Eenmaal bij de boot doet Pieter een snelle kieuwgreep en slingert de vis dan ook direct de boot in. Inmiddels pak ik hem direct over en begint het direct door te dringen dat het een dikke buffel is. Snel de lijn van zijn lichaam scheiden te voorkomen dat het in zijn vinnen gaat snijden of dergelijke delen. Dat is niet de bedoeling natuurlijk.

Wat een immens zware vis

Eenmaal de lijn eraf gehaald kon de foto sessie beginnen. Na een tijdje begon het me pas echt door te dringen hoe immens zwaar deze vis wel niet was. Helaas hebben we hem niet gewogen omdat ik geen weightsling mee had. Volgende keer beter. Nog even het meetlint erlangs, deze gaf een 3-tal cijfers aan: 114. Wat een buffel! En dat zonder haken gevangen. Zoals in mythbusters is snoek vangen zonder haken: Plausible.

Aparte vogel vangt op een aparte manier vis

We slepen terug speculerend over het onderwerp waarom die vis aan de oppervlakte jaagde? Wij hadden onze volgende theorieën. Deze vis deed het beslist vaker dat is iets wat duidelijk mag zijn. Maar waarom? Wat ons opviel was dat de scholen aasvis ook niet strak tegen de bodem lagen maar in half water of een kwart. Dan om ons heen kijkende dat het er ook nog wemelde van de watervogels. Zou hij hier naar op zoek zijn geweest? Het is immers een grote prooi en eenmaal een koet te hebben gepakt kan je wel weer een 2-tal weken op je buik liggen. Want de maag is dan wel goed gevuld lijkt mij. Zou hij het daarom puur om mijn dobbers hebben voorzien? Het zal voor ons een vraag blijven. Maar het was wel duidelijk dat je ook in de winter snoek op het ondiepe/oppervlakte kan verwachten ondanks dat de water temperatuur rondom laag was, ze dus niet per definitie diep hoeft te zoeken.

Al met al een leuk weekend. Allebei onze eerste vis van 2012 en allebei nog boven de meter ook. Twee aparte vogels met aparte vissen. De een met een verkeerde pigmenten en de ander gevangen op een wel heel rare manier. Dan uiteindelijk nog het rare weer wat als gevolg weer hoge waterstanden gaf, was het een bijzonder weekendje. Op naar de volgende.

Jacco Heldoorn