Tja, waar zal ik eens beginnen? Allereerst het was voor mij een slecht seizoen. Dit met betrekking tot de lang aanhoudende winter en dichtgevroren sloten, plus onverwachts eigenaar te zijn van een vriendin (deze nemen de nodige uren wel in beslag). Wat het slechte seizoen weer dubbel zo dwars goed maakte moet ik wel zeggen.

Zoals gewoonlijk begon mijn nieuwe seizoen 2009 eind september/oktober. Waarom zo laat? Mijn vriend de karper neemt zo zijn tijdsdeel van het voorjaar tot het najaar. September/oktober: met de eerste weken spendeer ik de tijd aan het water met kunstaas. Het vliegvissen blijft verreweg mijn favoriet. De tandem streamers zien dan ook alle sloten en kanalen in mijn omgeving. Dit laat niet weg dat mijn pluggen stof staan te happen in de kast. Naarmate de tijd nadert en het kouder word en het water temperatuur ook daalt, komen de stokken van het karpervissen weer uit het vet. Deze zullen in de winter de uren veelal opvullen met een dikke makreel aan de haak.

Gesloten seizoen:
Ja, iedereen heeft er mee te maken, gesloten seizoen. Soms biedt het ook een fijne uitkomst, om zo genoeg tijd over te houden om te kunnen klussen en andere bezigheden uit te voeren. Mijn gesloten seizoen kom ik 90% van de tijd door met de karpervisserij. Vaak kijk ik dan ook uit naar het gesloten seizoen om zo mijn tijd weer aan een andere vis soort te spenderen. Het eerste wat ik doe als de tijd aanbreekt is het opruimen van mijn vis spullen. Dat houdt grof weg in, alles schoon maken, kijken welke materialen ik kwijt ben geraakt of toe zijn aan vervanging, en de dingen inventariseren die niet meer op voorraad liggen. Zo hobbel ik dan ook vrijwel nog vaak naar de winkel en bezoek ik de roofvis afdeling nog een keer. Er is niets fijner om aan het nieuwe seizoen te beginnen zonder zorgen. Dit blijft een jaarlijks ritueel van mij. De nutteloze minuten vul ik vaak in met wat nieuwe streamers binden. Hier begin ik vaak aan als ik even niks te doen heb, komt het niet af dan laat ik het liggen tot ik weer wat minuten of een uurtje over heb. Ik zie het dan ook echt als een tijdbesteding. Eigenlijk is het een beetje onzin omdat mijn vliegenbox uitpuilt van het aantal streamers. Maar goed, beter mee verlegen als onverlegen zeg ik altijd. En niet te vergeten nieuwe doelen stellen voor het nieuwe seizoen! Dit betreft vaak nieuwe viswateren opzoeken en eenmaal gevonden er een doel aan te koppelen, zoals een metersnoek vangen in een bepaald tijdsbestek of iets dergelijks. Ook dit mag ik graag doen. Thuis op de pc even op Google maps snuffelen. En dan op een zaterdag of zondag middag je auto in te stappen met een camera en ze allemaal af te rijden en te bekijken. Vaak gaat er dan een peilhengel mee of een boot met diepte meter om het water al een beetje te verkennen. Ook maak ik vaak foto’s van interessante plekken die van het winter misschien niet meer zichtbaar zijn.

De voorronde:
Zoals ik al eerder aangaf begint mijn seizoen pas eind september/oktober. Meestal houd ik de waterplanten in de gaten. Zodra die weg zijn gerot en ik weer lekker in een waadpak langs de kanten in de sloten of kolken kan struinen, begint het pas echt voor mij. Vaak ben ik in die tijd ook helemaal dol. De streamers en pluggen mogen weer het lucht en waterruim verkennen! Meestal als er weer daagjes geplant staan om te vissen, word de wekker ook vroeg gezet zodat ik met schemer al sta te vissen. Zelf ben ik gek op het vissen op de kolken, waar het aan de kant flauwe taluds betreft, zodat ik met een waadpak het helemaal rond kan lopen. En al struinend ieder hoekje kan afvissen. Dit levert dan ook de nodige vissen op, alleen de echte bakken blijven vaak wel uit. Terwijl ik deze in de winter met dood aas wel van dezelfde diepte en stek afpluk. Dit is tevens ook een reden waarom ik de eerste weken de kolken rond struin met kunst aas. Vaak betreft een kolk bepaalde punten waar je meestal snoek vangt of meerdere in een sessie. Deze stekken pik ik dan ook in de dood aas periode uit als potentiële stekken. En het heeft mij 9/10 keer dan ook echt bewezen dat deze hot spots voor kunstaas ook vaak de plekken zijn waar je de snoek moet zoeken met dood aas. Een kolk die ik vaak bevis kan ik in een 1.5 uur helemaal rondvissen. Water bedraagt ongeveer 6 ha en heeft 3 punten waar vis gevangen word. Deze loop ik dan ook vaak alleen af als ik er vis. De ruimtes tussen die stekken leveren dan ook sporadisch een vis op. Voor het eerst heb ik dit seizoen geen logboek bijgehouden, dus ik kan ook totaal niet zeggen hoeveel ik er gevangen heb. Maar het waren er aardig wat. Er zaten ochtendjes bij waar 6 stuks in een uurtje geen uitzondering was.

Winterkou:
Naarmate de temperaturen van het water daalt, beginnen mijn karperstokken weer te schreeuwen om op de steunen te mogen liggen en het kunstaas langzaam weer een weg terug te vinden in de kast. Als het water zo rond de 7 graden is, dan is het voor mij tijd om over te schakelen op dood aas. Alleen door de vrieskou lag bij ons alles tamelijk snel en lang dicht. Door de aanhoudende kou kwam het werk ook nog is om de hoek kijken, ieder weekend was het bijna feest en mocht bassie weer diensten draaien. Dus kwam er niet veel van om te vissen. De keren dat ik heb gevist was tevens op nieuwe stekken. Met als motto er dat seizoen in ieder geval 1 meter snoek af te halen. Door het weer en het werk is er niet veel van gekomen. De keren dat ik heb gevist heb ik me visjes wel weten te vangen. Dit vaak op een voerstek. Als ik me goed herinner zijn de stokken maar een aantal keer voorzien van een sardine of makreel. En daar schaam ik me me diep voor. Wat me wel opviel was dat een kolk waar het vorige seizoenen echt storm liep, dit seizoen totaal geen vis opleverde. De omstandigheden waren bijna identiek als de voorgaande jaren. Misschien te maken met meer hengel druk of het smerige water. Normaal was het thee kleurig doorzichtig en helder, dit jaar koffie met melk kleur. Ik hoop dat aankomend seizoen mij wat beter gegund is, en ik meer tijd heb om aan het water te vertoeven.

Flaters aan het water:
Ja en ook dit jaar bleven de leuke momenten niet uit. Zoals in een vorig artikel maakt iedereen wel dingen mee waar ze de naad uit de broek lachen. Aan ieder seizoen koppel je zo je eigen herinneringen. Hier nog weer enkele voorbeelden van afgelopen seizoen.

Dagje waden:
Een mooie zaterdag morgen in november. Om 6 uur loopt de wekker af. Na een heftig nachtje in de kroeg te hebben gehad, had ik nou niet bepaald veel tempo en zin om het bed te verlaten. Maar afspraken zijn afspraken dus ik moest wel. Bordje brinta achter de kiezen en wat brood gesmeerd en we kunnen. Achteraf gezien had ik nog rustig een uur kunnen blijven liggen want me vismaat was vannacht wel vergeten de wekker te zetten en heb ik dus uit bed moeten bellen. Nouja, de dag begint alweer fijn. Eenmaal aangekomen konden we de waadpakken weer aantrekken voor een nieuw struin avontuur. Gewapend met een #9 vliegenhengel en tandem streamers trokken we op oorlog pad. Me maat had de dag ervoor een nieuw waadpak aangeschaft en deze mocht dan ook vrijwel direct getest worden. Na 3 uurtjes te hebben rond gelopen en enkele mooie snoeken te hebben mogen landen gingen we naar stek 2. Wat mij niet op was gevallen is het feit dat meneer zijn telefoon en shag in zijn voorvakje van het waadpak had gestopt. Ja, je voelt hem nu wel aan komen. Eenmaal aangekomen bij de auto gingen de waadpakken weer uit, toen ik plots overdonderd werd door een hevige bui scheld woorden stond ik frappant te kijken wat er gaande was. Meneer dacht dat het vakje voorop het waadpak wel water dicht zou zijn, en hij zijn spulletjes er veilig in kon doen tijdens het waden. Telefoon van geen week oud: Total los. En het ergste van allemaal het pakje Van Nelle had tevens geen zwembandjes en was ook doorweekt van het koude water. Na een uitgeraasde vismaat te hebben gezien, kwam ik niet meer bij van het lachen. Het vissen verging ook niet meer zo spoedig met een chagrijnig persoon. pff, dat valt echt niet mee.

IJsbreker:
Na een aantal dagen enkele stukjes sardine te hebben gevoerd, was het tijd om te vissen. De hele week geen vorst gehad en alles mooi dooi. Tja, dan treed het weekend in en dan moet het weer altijd een andere wending aan nemen. Aangekomen ligt de hele kolk tegen alle verwachtingen dicht gevroren. Verdorie, voor Jan joker zo vroeg uit bed gestrompeld en een voerstek aangelegd. Bah bah. Er moet toch een oplossing zijn? En inderdaad die kwam al snel. Ik had de voerboot mee. Hup, auto uit even checken hoe dik het ijs was, en dan je voerboot erin deponeren. Het zal voor het bootje ook wel een rare wending zijn geweest. In plaats van het uitvaren mocht het zwarte kunststoffen bouwval nou dienen als een echte ijsbreker. Aan het boot formaat viel nog wat te twijfelen. En hoppa daar ging hij naar een hoop gestuntel en gekraak. Al banend een weg door het ijs begon er uiteindelijk toch een glimlachje op me gezicht te vertonen. Deze heb ik misschien toch iets te vroeg geuit want nog geen minuut later loopt de boot 50 meter verder op vast in het ijs. Wat nou dan? Lol, dit zal toch niet waar zijn, DUS WEL! Ja, en daar sta je dan te kijken met een afstand bediening in je handen en een boot die geen kant op wil. Na wat gemartel kwam het geval nog niet los. Het was te koud om zo even in de bokser het water in de springen. Althans ik had geen zin in een vervroegde Nieuwjaars duik.. Hm, na 45 minuten te hebben staan stuntelen besloot ik toch maar om 1 hengel op te tuigen. Zo takel eraan met 2 dreggen en is even mijn werp skills bekijken. Na hem in 1 keer precies over de boot te hebben geworpen wou ik het lood weer door het ijs omhoog trekken. En wat dacht je, ijs te dik en de afstand te groot. Het lood wou niet meer door het oorspronkelijke gaatje terug. Nou dat weer. Achja, als het niet met liefde wil dan moet het maar met geweld. Dus ik begin een beetje onbehouwen aan die hengel te hengsten, na enkele pogingen vloog het lood zo hard het gat uit dat hij 20 meter terug weer in het water lande. Tss, nog een keer proberen, ik moet dat bootje terug hebben. Weer er mooi over heen geworpen, en dan bedoel ik ook zo precies dat ik bijna een gat in het bootje zou creëren. Nog maar een keer onbenullig aan die hengel hengsten en hopen dat de dreggen ergens achter het bootje blijven haken. 1,2,3 en bam! Hoppa, ik heb beet! Na onderhand al een 1.5 uur te lopen klungelen kwam het bootje eindelijk weer richting de kant. Het blijft toch heel wat anders een voerboot drillen in plaats van een snoek. En gelukkig nog geen schade aan de voerboot ook. Ik loop richting me auto en doe de kofferbak open. De kofferbak eenmaal open begint mij het lachen helemaal te vergaan. Wat blijkt? De opblaas boot met Electro motor en hele riedel lag achterin. In plaats van het karwijtje af te ronden in enkele minuten moest het weer op de moeilijke weg. Ondanks dat heb ik de gewone boot als nog gebruikt om het ijs gewoon met een peddel kapot te slaan. Dit heeft uit eindelijk een vis opgeleverd. Gelukkig had ik de mazzel dat het een 1 mans sessie was zodat er niemand van genieten kon.

Misschien ook wel een tip, en ook nog 1 die werkt. Mits het niet te hard vriest natuurlijk. Na het boot tafereel ben ik wat anders gaan uitproberen. Niet alleen de snoek voeren, maar ook een heel brood mee nemen en een wakje creëren en dan een heel brood in het wak gooien en erom heen. Waarom? De ganzen en de zwanen op de kolk er naar toe lokken. Resultaat? Het wak werd groter en hij werd open gehouden door het gevogelte. Tja, en je doet die beestjes ook nog een plezier, en zij mij.

Ik wens iedereen een rustig gesloten seizoen toe. Al hopend dat niet iedereen zijn haren van frustratie uit zijn hoofd trekt. Moge het nieuwe aankomend seizoen weer een succes verhaal worden!

Vriendelijke groeten,
Jacco Heldoorn (The ugly)