Dag 6. Nieuwe dag, nieuwe kansen! We besloten om vandaag nog één keer naar “The old bay” te gaan om vervolgens s’middags weer richting het noorden te varen. Qua aantallen kan het hier waarschijnlijk niet tippen aan het zuiden, maar de natuur is hier gewoon stukken mooier. Het is allemaal net iets ruiger met meer rotswerk en bossen. Bovendien vang je hier niet zo snel van die “couveusesnoekjes” (dat is overigens niet negatief bedoeld) en is de kans op een echte knoert gewoon veel groter.

De hotspots van de 1e dag werden weer met een bezoekje vereerd. Ook de plek van Friso’s topsnoek werd weer uitvoerig afgeworpen, maar leverde slechts een volger van zo’n 70 cm op. We besloten een paar onderwatereilanden op te zoeken in het midden van de baai. De wind trok behoorlijk aan en op een gegeven moment begon het zelfs voor het eerst te regenen deze week. De snoek had hier kennelijk geen last van want Friso en Ralf vingen al snel een paar mooie snoeken op jerkbaits en stukjes rubber. Ook waren er weer regelmatig volgers te zien. Ondanks dat het hier nog best aardig was, besloten we na een paar uurtjes toch het noorden op te zoeken.

Die donderdagmiddag hebben we het praktisch in één enkel baaitje uitgehouden! Vorig jaar was het hier ook al eens goed zaken doen en deze keer dus weer. De wind stond er flink op en kennelijk vonden onze groene vrienden dit wel prettig. We gingen voor anker liggen en al snel begon te teller op te lopen. Ze waren best agressief en grepen bijna op alles wat maar de juiste maat had! Terwijl Wouter een aanbeet kreeg had Ralf weer een volger in het vizier. Friso was er net eentje aan het drillen terwijl het even later de beurt was aan Ralf. Spitsuur noem je dat! Zulke momenten maak je alleen maar in Zweden mee. Friso wierp eens richting zo’n dikke steen: “Bingo!”. Op dat moment riep Ralf iets van dezelfde strekking. Een dubbelstrike, dit kon er ook nog wel bij! De eerste keer deze vakantie. Tegen vijven stond onze teller op 15 snoeken, waaronder eentje van 87 cm voor Friso. Die avond waren we helemaal munt en hadden even geen zin meer in koken. Na een heerlijke pizza in de binnenstad zochten we onze bedjes maar eens op. Morgen nog één dagje snoeken in het fantastische Zweden.

De laatste dag alweer! Na een lekker ontbijtje bestaande uit koffie, cornflakes en een gekookt eitje werd al ons gereedschap bij elkaar gescharreld en mochten we voor de allerlaatste keer. Vanuit ons huisje zagen we al dat het water spiegelglad was. Een keer op het water bleek er werkelijk geen zuchtje wind te staan en was de lucht strakblauw. Dat kon wel eens heel moeilijk worden... Moeilijk werd het inderdaad, want er gebeurde niets. Zelfs de volgers lieten het afweten deze morgen. Na pak ‘m beet vier uur snoeken kreeg Ralf er nog wel eventjes eentje op, maar daar was alles ook mee gezegd. Pas tegen de middag zagen we aan de overkant een klein kabbeltje verschijnen en leek de wind een beetje aan te trekken. Er was dus nog hoop.. Ralf wilde absoluut niet blanken in Västervik en pakte gelukkig een mooie zeventiger op zijn Busterjerk. Een half uur later was ook Friso van de nul af en ving er ook eentje van ongeveer dezelfde lengte.

Pas na onze “lunch” begon het pas lekker te lopen. We moesten eerst die boot tussen twee eilanden door manoeuvreren. Dit viel nog niet mee, want het was net een labyrint van stenen en rotsen. Aangekomen op een voor ons nieuwe stek was het bij een van de eerste worpen al raak voor Wouter. Midden op een onderwatereiland kreeg hij een harde aanbeet op z’n haringkleurige jerkbait. Met ongeveer 75 cm een mooie snoek. Verderop, op de hoek van het eiland, kreeg Ralf ook een aanbeet welke helaas niet werd verzilverd. Volgens Ralf was dit een dikkere, geschat zo rond de negentig centimeter. Helaas bleef het hierbij. Meer zat er schijnbaar niet in. Op naar nieuwe hotspots! Ralf gebaarde dat aan de overkant ook een mooi eiland lag, waar we nog niet eerder waren. Hoog tijd om hier een poging te wagen.

Op het eiland stond ons als een welkomstcomité op te wachten dat ons “Uttern” bootje nauwlettend in de gaten hield. Tientallen oogjes van diverse soorten meeuwen, sternen, steltlopertjes en een enkele Canadese gans keken verschrikt naar wat daar aan kwam varen. Een of andere Zweed was waarschijnlijk niet gelukkig met hun aanwezigheid, want er was een vogelverschrikker geplaatst. Eentje die z’n werk duidelijk niet naar behoren deed… Onze jerkbaits werden weer tijdelijk nat gemaakt, maar hieruit kwam, ondanks vele waterplanten, geen snoek uit. De volgende stek op een hoek van een eiland, bleek gelukkig wel een hotspot. Terwijl Friso Ralf een helpende hand bood bij het ontknopen van een pruik, probeerde een snoek Wouters jerkbait te grijpen terwijl deze net uit het water getild werd! In korte tijd volgden beet na beet elkaar op. Friso en Ralf vingen er beide nog een paar mooie snoeken bij. Op een gegeven moment dachten we zelfs forellen te zien, happend naar vliegjes op iets dergelijks.

Inmiddels liep het al tegen vieren en werd het langzamerhand tijd om er een eind aan te breien. Onderweg voeren we per ongeluk nog over een mooie plaat heen. Eén drift was genoeg en bracht Wouter de derde van deze dag. Totaal vingen we deze laatste dag toch nog 13 snoeken. Ons Zweeds snoekavontuur was hiermee helaas ten einde. Volgend jaar zal het wel weer Zweden worden, misschien wel Västervik part III. Wie weet..

Good goan! Rålf, Frisø en Woüter