De twijfel was groot of we het grote water op zouden deze keer. Het kan rond deze tijd ontzettend taai zijn namelijk en de zekerheid van kleinschalig water blijft dan toch trekken. Toch gaan we ervoor, in de eerste plaats omdat het grote water mij blijft trekken door de enorme uitdaging die er in zit. Ten tweede blijft de kans op die hele grote snoeken altijd aanwezig omdat het water er nou eenmaal de potentie voor heeft. Dit alles maakt voor mij het snoekvissen nou zo aantrekkelijk op groot water.
We gaan voor groot dit wil zeggen het kunstaas dan, grote pluggen en shads en dat is voor mij alles boven de twintig cm om zo selectief mogelijk te vissen. Dit maakt de kans om grote snoek te vangen in mijn ogen een stuk groter op zo'n water, het moet gewoon opvallen in zo'n enorme bak water. We gaan voor groot en dan zitten we in deze tijd van het jaar nou net goed want ze zijn moddervet aan het worden zo vlak voor de winter. En moddervet worden ze echt wel op het grote water, dat zouden we deze dag wel weer ontdekken.

Hilda en ik gaan niet al te vroeg op pad en de boot ligt dan ook pas rond half tien te water. We varen op de stek aan die we gekozen hadden voor deze dag en maken ons klaar om dit stuk uit te gaan trollen. Aan mijn steunhengel hang ik een grote softbait die ik laatst als kadootje van Bas gekregen had, de XXL-wobb zoals het ding liefkozend heet. Een enorm brok kunstaas met een prachtige actie wat goed opvalt. De handhengel wordt voorzien van een grote shad die ik een beetje actief probeer te vissen, dit wil zeggen telkens een beetje naar voren halen om daarna weer rustig te laten zakken. Hilda kiest voor de fatso aan de steunhengel en een SD ratelplug aan de handhengel. Niet echt overdreven groot kunstaas maar toch valt het voor mij onder het kunstaas wat opvalt en dit kunstaas heeft zijn kracht al meer dan eens bewezen op groot water.

We zijn al een stukje aan het trollen als ik de boot iets weg draai om een bocht te maken als plots mijn steunhengel diep door buigt. Ik grijp hem uit de steun en zet nog even goed aan want er hangt tenslotte een enorm stuk kunstaas aan. Aan de andere kant van de lijn voel ik meteen lompe bonken en de hengel blijft in een gevaarlijke bocht staan, groot werk is de enigste conclusie die ik trekken kan. Hilda heeft ondertussen de overige hengels binnen gedraaid dus heb ik alle ruimte de dril te beginnen. De vis blijft diep bonken en weet iedere keer weer wat lijn te winnen. Toch weet ik haar langzaam naar de boot te dirigeren en bij een eerste aanblik zie ik een enorme witte buik wegdraaien en de vis neemt weer enkele meters lijn. Als ik haar weer bij de boot heb zien we allebei dat het om een hele grote vis gaat en door haar omvang durf ik nog geen schatting te maken want wat een bak ligt daar naast de boot. Een eerste poging om haar te landen lukt niet en ze gaat gewoon nog even terug de diepte in. Ik besluit om haar toch nog maar even goed uit te drillen want dit moet je niet aan je handen hebben te klappen. Dan bij de volgende poging heb ik haar te pakken en bij het binnenhalen in de boot voel ik wat een enorm gewicht deze vis heeft. Ik onthaak haar en vol spanning gaat het meetlint erlangs en komen we op 1.15m. Hilda heeft ondertussen de nodige plaatjes geschoten en de vis kan weer langzaam terug in haar element. Met sierlijke slagen zwemt ze weer rustig weg de diepte in, ons in een opperbeste stemming achterlatend want wat een prachtig begin van een visdag was dit.

Vol goede moed trollen we weer verder en even later is het de steunhengel van Hilda doorbuigt. De fatso heeft zijn verleidend werkje weer gedaan en Hilda staat een leuke snoek te drillen. Het formaat valt wat tegen maar dat is natuurlijk ook niet zo verwonderlijk als we net een enorme bak geland hebben, geen vergelijking natuurlijk. De vis ligt naast de boot en net als ik haar probeer te landen gaat ze nog een keer goed te keer. Ze weet de fatso te lossen net voordat ik haar te pakken had en gaat er als een speer vandoor. We trollen weer verder en Hilda heeft haar handhengel waar de ratelplug aanhing nu ook voorzien van een grote shad. Deze wordt even later gegrepen en voor de tweede maal staat ze een leuke vis te drillen. Deze keer loopt alles goed af en kan ik de vis voor haar landen. We schieten wat plaatjes en net dat Hilda de vis weer in het water laat glijden bedenkt ik me dat we geen meting gedaan hebben, een schatting durf ik eigenlijk niet meer aan nu ze wat forser zijn als anders.

Met drie aanbeten waaronder een prachtige vis zijn we voorals nog niet ontevreden maar toch gaan we over op een andere manier van vissen. Het backtrollen met zware loodkoppen op shads bleek de laatste keren een beproefde methode en ook deze keer wilden we het weer gaan proberen. Aan de steunhengels gaan de zogenaamde twinlers, de oudere versie is van Mann's en de nieuwe uitvoering van Rozemeijer die al voorgelood is. De handhengels worden voorzien van een shad die ook nu weer actief gevist wordt. Zo vissen we een specifiek gedeelte van een water af waar we vermoeden dat er snoek moet liggen. En dat ze er lagen bleek wel toen ik in mijn ooghoek Hilda naar haar steunhengel zag grijpen die langzaam doorboog. Ik neem haar handhengel over en draai de overige hengels binnen terwijl Hilda ook nu een hele zware vis staat te drillen. Het duurt even maar dan komt er ook weer een bak van een vis boven die zwaar gebouwd is. Ondanks de omvang van deze vis weet ze nog een paar keer volledig het water uit te komen en laat ze nog een tailwalking als toetje zien, wat een geweld heeft deze vis in zich. Bij het landen wil ze nog een keer tekeer gaan maar ik weet haar tegen de rand van de boot in bedwang te houden. Ik onthaak haar en ook nu gaat het meetlint er weer gespannen langs en met 1.13m hebben we weer een prachtig exemplaar aan boord.

We gaan nog even verder op deze stek en even later knalt er een snoek op mijn handhengel die nog even lekker door bonk. Ook deze keer weer een mooie snoek maar die de vergelijking met de vangst ervoor niet aankan. Want een vis van 90cm is een prachtig formaat maar valt in het niet bij de bakken die we ervoor vingen. Na deze vangst gaan we het laatste deel van de dag nog een stuk trollen. We weten nog elk een snoek op de ratelplug te vangen en Hilda verspeelt tot twee keer toe een vis op de steunhengel waar een grote plug van Strike pro aanhangt. De dagen worden korter en het begint al te schemeren als we richting de helling varen. De keuze voor het grote water was riskant maar we hebben het risico durfen nemen en zijn daar voor beloont. Want met elk een bak van ver over de meter gaan we tevreden naar huis.

Pieter Nederlof.